Temat interpretacji

Na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.jedn: Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie

Pismem z dnia 29.07.2005 r. Spółdzielnia Rzemieślnicza Budowlana zwróciła się do Naczelnika tutejszego urzędu skarbowego o interpretacje w zakresie prawidłowego kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Zapytanie oparte zostało na następującym stanie faktycznym. Spółdzielnia Rzemieślnicza działa w oparciu o prawo spółdzielcze oraz na zasadach określonych w Statucie. Realizując jego postanowienia zrzesza rzemieślników oraz reprezentuje ich na zewnątrz. W praktyce odbywa się to tak, że bierze udział w przetargach na roboty budowlane. W przypadku wygrania takiego przetargu, podpisuje umowę z inwestorem a następnie zleca jej wykonanie swojemu rzemieślnikowi, podpisując z nim tzw. umowę wewnętrzną. Za pośrednictwo Spółdzielnia pobiera prowizję, której wysokość jest uzależniona od wartości zadania. Ponosi jednocześnie różne wydatki, które są nieodzowne przy zawarciu takiej umowy. Dowody dokumentujące je wystawiane są na Spółdzielnie i stanowią dla niej koszt uzyskania przychodu. Spółdzielnia aby nie zniekształcać wyniku finansowego, obciąża poszczególnych rzemieślników poniesionymi kosztami. Do 10.07.2005 r. zapisy dotyczące ponoszenia dodatkowych kosztów przez podwykonawcę nie były ujmowane w treści zawieranej umowy wewnętrznej. Akcept na obciążenie podwykonawcę tymi kosztami, uzyskiwany był na fakturze czy nocie księgowej. Po tej dacie uszczegółowienie kosztów znajduję się w treści umowy. W tak przedstawionym stanie faktycznym, wątpliwość wnioskodawcy budzi fakt, czy może dokonywać refakturowania poniesionych kosztów a następnie wystawiać noty obciążeniowe w przypadku kiedy dokumentem źródłowym nie jest faktura vat a np. polisa ubezpieczeniowa, delegacja czy inny dowód księgowy. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż działanie dotyczące refakturowania kosztów nawet w sytuacji gdy dokumentem źródłowym nie jest faktura vat ale np. polisa ubezpieczeniowa, delegacja czy tez inny dowód księgowy, jest prawidłowe i nie narusza przepisów prawa podatkowego.

Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdza, iż stanowisko podatnika jest nieprawidłowe i to w zakresie określania prawidłowej wielkości przychodów, które to zagadnienie co prawda nie było tematem zapytania, jak również refakturowania wydatków stanowiących koszt uzyskania przychodu Spółdzielni.

Analizując opisany stan faktyczny, Naczelnik Urzędu Skarbowego , w pierwszej kolejności przeanalizował opisaną sytuację w kontekście uzyskiwanych przez wnioskodawcę przychodów. Rozważania oparte zostały na stanie faktycznym wynikającym z zapytania, na złożonych przez wnioskodawcę dokumentach w postaci umowy z inwestorem, umów wewnętrznych zawieranych z podwykonawcami oraz statucie. Na podstawie wymienionych dokumentów, organ stwierdził, iż niewłaściwe jest sformułowanie wnioskodawcy użyte w zapytaniu w zakresie uzyskiwanych przychodów, gdzie określono, ,,iż Spółdzielnia za pośrednictwo pobiera prowizje". Na podstawie załączonych dokumentów ustalono, iż Spółdzielnia bierze udział w przetargach na roboty budowlane a w przypadku wygranego przetargu podpisuje umowę z inwestorem. Za wykonaną pracę wystawia fakturę w wysokości umówionego wynagrodzenia. Nie jest to zatem pewien procent, który byłby tą prowizją, lecz wynagrodzenie wynikające z umowy zawartej z zamawiającym i to ono stanowi dla wnioskodawcy przychód podatkowy spełniający warunki definicji przychodów art. 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. z 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Jak to ogólnie wiadomo niemalże każdemu przychodowi towarzyszą ponoszone w związku z jego osiągnięciem wydatki, które podlegają analizie w zakresie uznania ich za koszt uzyskania przychodu. Generalnie można przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów, należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Każdy wydatek winien być racjonalnie uzasadniony, bez problemu winno się wskazać jego związek z osiągniętym przychodem i co niezwykle istotne należy definiując go upewnić się, czy nie został on wyłączony obligatoryjnie z katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodu wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podsumowując kwestię prawidłowego kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, należy wskazać aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu zaistnieć muszą kumulatywnie dwa warunki:

1. Celem poniesienia wydatku powinno być osiągnięcie przychodu,
2. Wydatek ten nie może być wymieniony w zawartym w art. 16 ust. 1 katalogu wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Jak wyżej wskazano niemalże każdemu przychodowi, towarzyszą ponoszone wydatki, tak i w tym przypadku nieodzownym elementem występowania w przetargu jest ponoszenie różnych wydatków, do których jak to pisze sam wnioskodawca należą m.in. specyfikacja przetargowa, gwarancje zabezpieczające należyte wykonanie robót itp. Dokumenty potwierdzające te wydatki wystawiane są na Spółdzielnię i uznawane są przez nią jako koszt uzyskania przychodu. Spełniają warunek uznania ich za koszt uzyskania przychodu, wynikający z wcześniej wskazanych warunków. W tym względzie organ podatkowy podziela prawidłowość działania wnioskodawcy. Natomiast zdaniem tutejszego Naczelnika Urzędu nieprawidłowe jest na tle analizowanych okoliczności faktycznych refakturowanie tych kosztów na podwykonawców. Sprawą odrębną bowiem jest fakt, iż Spółdzielnia, będąc wykonawcą umówionego zadania, wykonanie jego zleca rzemieślnikowi, zawierając z nim odrębna umowę i określając za jej wykonanie wynagrodzenie w umówionej kwocie, które po wykonaniu zadania zostaje wypłacone, na podstawie wystawionego przez wykonawcę rachunku obciążającego Spółdzielnię. Niewłaściwe jest w tym względzie postępowanie Spółdzielni, która jak to sama określa nie ona jest wykonawcą zadania a rola jej w tym względzie ogranicza się do pośrednictwa i "aby nie zniekształcać wyniku finansowego obciąża (...) rzemieślników poniesionymi kosztami" argumentując swoje postępowanie tym, iż to oni są głównymi wykonawcami zadania i tak naprawdę wydatki związane z jego realizacją stanowić powinny ich koszty. Organ podatkowy stwierdza, iż takie postępowanie jest nieprawidłowe oraz niewłaściwe z punktu widzenia zasad prawidłowego dokumentowania operacji gospodarczych. Przenoszenie kosztów na podwykonawców nie znajduje żadnego logicznego uzasadnienia. Organ podatkowy uważa, że nie chcąc dopuścić przez wnioskodawcę do zaniżenia dochodu, winien on zawierając umowę z potencjalnym podwykonawcą, dokonać prawidłowej kalkulacji oraz w oparciu o nią ustalić kwotę prawidłowego wynagrodzenia.

Reasumując powyższe rozważania, Naczelnik wskazuje, iż nieprawidłowe jest rozumowanie Spółdzielni w zakresie kwalifikowania wysokości przychodów w związku ze zlecaniem jego wykonania podwykonawcy. Spółdzielnia bowiem nie jest pośrednikiem, który z tytułu wygranego przetargu na wykonanie zleconego zadania, pobiera prowizję. Jest ona wykonawcą, który zawierając umowę z zamawiającym, ustala z nim szczegóły oraz wynagrodzenie. Po wykonaniu zlecenia, otrzymuje umówione wynagrodzenie w całej umówionej wysokości i to ono stanowi jej przychód podatkowy.

Natomiast prawidłowe jest rozumowanie Spółdzielni w zakresie kwalifikowania wydatków związanych z przygotowaniem przetargu do kosztów uzyskania przychodu, nieprawidłowe i ekonomicznie nieuzasadnione jest postępowanie Spółdzielni w zakresie refakturowania kosztów związanych z przygotowaniem się oraz uczestnictwem w przetargu na poszczególnych podwykonawców, ponieważ to spółdzielnia poniosła ww. wydatki i to wyłącznie u niej stanowić mogą one koszt podatkowy.

W kontekście udzielonej odpowiedzie w zakresie braku możliwości refakturowania analizowanych wydatków, organ podatkowy uznał za bezcelowe odnoszenie się do drugiej części zapytania, albowiem pozytywna odpowiedź w tym zakresie, daję dopiero możliwość do podjęcia rozważań nad rodzajem dokumentu, który mógłby być podstawą do tej czynności.

W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.