Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 29.11.2005, sygn. PSUS/PB-R I-PDP/423/239/P/05/MD, Pierwszy Śląski Urząd Skarbowy w Sosnowcu
Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) stwierdzam, że stanowisko Spółki - przedstawione we wniosku z dnia 25.08.2005r., który wpłynął do tut. Urzędu w dniu 31.08.2005r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zasad opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych kosztów finansowych kredytu obrotowego zaciągniętego w celu udzielenia z niego pożyczki spółce zależnej - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 31.08.2005 r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.Pismami z dnia 06.09.2005 r. oraz 09.11.2005 r. organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku zostały uzupełnione pismami Wnioskodawcy z dnia 08.09.2005r. oraz odpowiednio 16.11.2005r. (data wpływu do tut. Urzędu 12.09.2005r. oraz odpowiednio 21.11.2005r.).
Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
1. Stan faktyczny opisany przez Wnioskodawcę oraz jego stanowisko w sprawie.a) stan faktyczny:Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, tj. "spółka matka" w przedmiotowym wniosku w zakresie wykonywanej działalnosci gospodarczej między innymi prowadzi pozostałe pośrednictwo finansowe, gdzie indziej nie sklasyfikowane (65.23.Z). W ramach tej działalności Wnioskodawca udzielił w dniu 21 lipca 2005 r. długoterminowej pożyczki na inwestycję swojej "spółce córce", którą sfinansował częściowo z otrzymanego w dniu 29 czerwca długoterminowego kredytu odnawialnego.Z tytułu zaciągniętego kredytu "spółka matka" poniosła koszt prowizji w wysokości 0,6 % kwoty kredytu oraz odsetki na poziomie równym WIBOR dla 1-miesięcznych depozytów powiększony o 1,7 %. Od pożyczki udzielonej "spółce córce" pobiera odsetki ustalone wg zmiennej stawki WIBOR dla depozytów jednomiesięcznych, powiększone o marżę pożyczkodawcy w wysokości 1,9 %.Zastosowana stopa procentowa dla "spółki córki" jest wyższa od stopy procentowej zastosowanej przez bank, gdyż uwzględnia również koszt prowizji poniesiony przez "spółkę matkę". Zastosowane oprocentowanie nie odbiega od stóp procentowych stosowanych przez inne banki i "spółka córka", chcąc pozyskać środki finansowe na rynku poniosłaby koszty na zbliżonym poziomie. Jednak z uwagi na brak zabezpieczeń finansowych dla banku i koniecznością posiadania 20 % wkładu własnego w prowadzonym projekcie - pozyskanie dalszych środków na realizację inwestycji z banku było, jak wskazuje Wnioskodawca, niemożliwe.
b) pytanie Wnioskodawcy:Wnioskodawca wnosi o udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy cyt. "w przypadku, kiedy spółka dominująca zaciągnęła kredyt obrotowy, z którego następnie udzieliła pożyczki spółce zależnej z oprocentowaniem odsetek na poziomie wyższym od oprocentowania odsetek zaciągniętego kredytu, koszty finansowe (prowizja oraz odsetki) zapłacone do banku są kosztami uzyskania przychodu w spółce matce?".
c) stanowisko Wnioskodawcy:Zdaniem Wnioskodawcy koszty finansowe, tj. odpowiednio prowizja oraz odsetki zapłacone do banku w sytuacji takiej jak opisana w przedmiotowym wniosku są kosztem uzyskania przychodu.Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca wskazuje na treść art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Katalog wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów w art. 16 ust. 1 nie wymienia odsetek zapłaconych od zaciągniętych kredytów, a przeznaczonych na udzielanie pożyczek, w tym podmiotom powiązanym. "Spółka matka" ponosząc te koszty finansowe osiąga również przychód w postaci zapłaconych odsetek przez pożyczkobiorcę i osiąga dochód do opodatkowania. W wyniku powiązań kapitałowych między spółkami zgodnie z art. 11 ust. 1 nie zostały ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały.
2. Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy.Zgodnie z powołanym przez Wnioskodawcę przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Natomiast przepis art. 16 ust. 1 pkt 11 stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Wobec powyższego, odsetki od zobowiązań mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów tylko w momencie ich zapłaty lub umorzenia.
W wyniku tego Wnioskodawca, z uwagi na zaciągnięcie kredytu bankowego w celu udzielenia pożyczki "spółce córce", ponosi koszty finansowe z tytułu tego kredytu w postaci oprocentowania oraz prowizji, które może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie ogólnego przepisu art. 15 ust. 1 - tylko w razie ich zapłacenia i nie wcześniej niż z chwilą uzyskania przychodu z tytułu zapłaty odsetek przez pożyczkobiorcę, tj. "spółkę córkę", aby był spełniony warunek z cytowanego przepisu art. 15 ust. 1, mianowicie poniesienia kosztów w celu osiągnięcia przychodów.
Należy jednak nadmienić, że wątpliwości tut. organu podatkowego budzi wysokość przychodu osiągniętego przez Wnioskodawcę z tytułu pożyczki udzielonej "spółce córce". Mianowicie z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że "spółka córka" nie miała zdolności kredytowej w zakresie ją interesującym, która by pozwalała samodzielnie uzyskać potrzebny jej kredyt w banku. We wniosku zawarto porównanie dotyczące jedynie odsetek bankowych, podczas gdy Wnioskodawca nie wziął pod uwagę, że w sytuacji braku zdolności kredytowej "spółka córka" byłaby zmuszona zaciągnąć pożyczkę w instytucjach innych niż banki, a zajmujących się udzielaniem pożyczek podmiotom gospodarczym, które nie mają zdolności kredytowej - na rynku lokalnym, na którym prowadzi działalność "spółka córka". Wnioskodawca nie podaje we wniosku wysokości oprocentowania takich pożyczek. Wobec realiów rynkowych, można przyjąć, że oprocentowanie to jest nie niższe, a wręcz przewyższające znacznie oprocentowanie stosowane przez banki. Przemawia za tym również okoliczność przytoczona przez Wnioskodawcę, iż "spółka córka" zaciągnęła pożyczkę u Wnioskodawcy właśnie dlatego, że uzyskanie kredytu bankowego było niemożliwe, a zatem w razie istnienia takiej możliwości najprawdopodobniej "spółka córka" zaciągnęłaby kredyt bankowy jako niżej oprocentowany od pożyczki możliwej do uzyskania na rynku, tj. u innego podmiotu niż banki lub "spółka matka".Ponadto należy podkreślić, że kredyt zaciągnięty przez Wnioskodawcę był oprocentowany na poziomie WIBOR dla 1-miesięcznych depozytów powiększony o 1,7 %, przy czym należy do tego doliczyć koszt prowizji w wysokości 0,6 % kwoty kredytu, co w sumie daje większy koszt kredytu niż koszt uzyskania przedmiotowej pożyczki przez "spółkę córkę", który kształtuje się na poziomie WIBOR dla 1-miesięcznych depozytów powiększonym o 1,9 %. Na przedmiotowej operacji Wnioskodawca zatem nie tylko nie uzyskuje dochodu, ale wręcz ponosi stratę. Nie można tego uznać za działanie racjonalne ekonomicznie, które podjąłby jakikolwiek inny podmiot wobec wskazanej we wniosku i nie powiązanej z takim podmiotem "spółki córki". Również brak jest uzasadnienia podyktowanego nagłymi i nadzwyczajnymi okolicznościami gospodarczymi dla udzielenia takiego preferencyjnego oprocentowania pożyczki.
Z opisanego stanu faktycznego wynika zatem, iż prawdopodobne jest wystąpienie przesłanek do zastosowania w omawianym przypadku art. 11 ust. 4 w związku z ust. 1, zgodnie z którym m.in. jeżeli podmiot krajowy posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego i jeśli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się w takiej sytuacji bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań. W sytuacji opisanej w przedmiotowym wniosku takimi warunkami różniącymi się od rynkowych mogłoby być oprocentowanie pożyczki udzielonej przez Wnioskodawcę swojej "spółce córce", które zdaniem tut. organu podatkowego prawdopodobnie jest znacznie niższe od oprocentowania, jakie "spółka córka" uzyskałaby od innego podmiotu na rynku lokalnym.
Wobec powyższego należy nadmienić, że ww. okoliczności skutkują możliwością weryfikacji wysokości osiągniętego przychodu przez Wnioskodawcę z tytułu odsetek od pożyczki przez tut. organ podatkowy w drodze kontroli podatkowej.
Oceniając przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny na gruncie obowiązujących przepisów, należy stwierdzić, że co do zasady stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawcę w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów odsetek od kredytu zaciągniętego w celu udzielenia spółce zależnej pożyczki w sytuacji takiej jak w przedmiotowym wniosku - jest prawidłowe, jednakże należy wziąć pod uwagę wyżej przytoczone przez tut. organ podatkowy okoliczności dotyczące przychodu Spółki.