Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 05.05.2004, sygn. PSUS/OPBII/423/28/04/GT, Pierwszy Śląski Urząd Skarbowy w Sosnowcu
Temat interpretacji
Zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. Nr 54, poz. 654 ze zm.) składki opłacone przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia pracowników stanowią koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem, że zostały wymienione w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151). Umowa ubezpieczenia na życie spełnia ten warunek Ponadto, aby składki te mogły być uznane za koszty uzyskania przychodów, uprawnionym do otrzymania świadczenia z tytułu zawartych ww. umów ubezpieczenia nie może być pracodawca i umowy te w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym je zawarto lub odnowiono, wykluczają:
- wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,
- możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,
- wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie
Przez pracowników w świetle art. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. Nr 21, poz. 94) należy rozumieć jedynie osoby zatrudnione na podstawie:
- umowy o pracę,
- powołania,
- wyboru,
- mianowania
- spółdzielczej umowy o pracę.
Zgodnie z art. 22 § 1 przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.
W myśl przepisu art. 22 § 11 Kodeksu pracy zatrudnienie na warunkach określonych w § 1 jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy
Kontrakt menedżerski - chociaż jest typem umowy nienazwanej - można zakwalifikować jako szczególny rodzaj umowy o świadczenie usług, o której wspomina art. 750 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Dlatego będą miały do niego zastosowanie odpowiednie przepisy Kodeksu cywilnego o zleceniu (art. 734-751).
Kontrakt menedżerski jest więc jednym z typów umowy zlecenia, umową zlecenia szczególnego rodzaju, której przedmiotem jest zarządzanie cudzym przedsiębiorstwem.
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie tylko nie nadała pojęciu pracownik znaczenia odmiennego od powszechnego, ale wprost odsyła w tym zakresie do odmiennych przepisów. Skoro zaś tak to w zakresie pojęcia pracownik nie mieściły się osoby świadczące usługi na podstawie umowy zlecenia, albowiem regulujące tę umowę przepisy art. 734-751 k.c. nie posługują się wspomnianym pojęciem.
Wobec powyższego trudno zgodzić się ze Spółką, że osoba wykonująca czynności zlecone na podstawie kontraktu menedżerskiego jest pracownikiem Spółki, gdyż nie są spełnione warunki określone w art. 2 Kodeksu pracy.
Reasumując należy stwierdzić, że umowa zlecenia jakim jest kontrakt menedżerski nie uprawnia do zaliczenia w ciężar kosztów składek na ubezpieczenie na życie menadżera, ponieważ nie jest spełniony warunek zawarty w treści art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych tj. umowa ubezpieczenia nie została zawarta z pracownikiem.