Temat interpretacji

Czy Spółka prawidłowo podzieliła materiały reklamowe pod kątem kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku ich zużycia?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2009 r. (data wpływu 30.12.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów:

• w części dotyczącej kwalifikacji wydatków na zakup kwiatów ciętych i dekoracji - jest nieprawidłowe,

• w części dotyczącej spotkań z kontrahentami w lokalach gastronomicznych, które nie są okazałe, wystawne - jest nieprawidłowe,

• w części dotyczącej kwalifikacji pozostałych wydatków - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 05 marca 2010 r. (data wpływu 09.03.2010 r.) oraz pismem z dnia 25 marca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka w ramach reklamy i promocji swoim kontrahentom obecnym, jak i potencjalnym, zarówno podczas spotkań biznesowych, jak i podczas targów, rozdaje gadżety firmowe, materiały reklamowe oraz materiały drukowane i informacyjne.

Wnioskodawca dba również o wystrój wnętrz Spółki i ich dekorację.

Pod kątem uznania za koszt w podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka wszystkie zakupy materiałów reklamowych dzieli na:

1. stanowiące koszt uzyskania przychodu (reklama):
   1. gadżety: smycze, długopisy, kubki, małe latarki, teczki biurowe, czapki, pióra, ołówki, polary, wiatrówki, pendrivy, torby sportowe;
      Wszystkie ww. posiadają samo logo Spółki, bądź adres Spółki, bądź adres internetowy lub wszystkie te dane w dowolnej konfiguracji lub razem - w zależności od powierzchni reklamowej. Materiały te są zwykłej jakości i mają niską cenę jednostkową zakupu.
   2. wydatki na zakup kwiatów ciętych do wystroju pomieszczeń firmy i dekoracji;
   3. wydatki na organizację i udział w konferencjach, targach, w tym na zagospodarowanie stoisk oraz prezentowanie na tych imprezach produktów Spółki;
   4. reklamę prowadzoną przez kluby sportowe poprzez banery reklamowe, stroje sportowe, tablice reklamowe;
   5. materiały drukowane i informacyjne: podkładki na biurko, notesy, kalendarze, notesy kostki, foldery, cenniki - wszystkie te materiały reklamowe są papierowe, umieszczone są na nich logo firmy i jej motto lub adres siedziby i adres internetowy i najczęściej (w folderach i na podkładkach) informacje o produktach Spółki i zakresie działalności.
2. nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów (reprezentacja):
   1. wydatki na prezenty skierowane do wąskiego grona kontrahentów, bardziej ekskluzywne, wyższej jakości i o wysokiej cenie jednostkowej zakupu;
   2. wydatki ponoszone na organizację spotkań z kontrahentami, w tym prezenty w postaci alkoholu, za wyjątkiem wydatków na kawę herbatę, soki, napoje, ciastka;
   3. koszty przyjęcia i utrzymywania delegacji - zakwaterowanie, wyżywienie.

Spółka obecnie od zakupów ww. materiałów reklamowych odlicza podatek naliczony VAT oraz przy przekazaniu nalicza podatek należny i go odprowadza.

Wyjątkiem są materiały drukowane (m.in. podkładki, notesy, foldery) i informacyjne (cenniki) oraz prezenty o małej wartości i próbki (do wartości 10 zł, także te, które zawierają samo logo).

W piśmie z dnia 05 marca 2010 r. (data wpływu 09.03.2010 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, Spółka wskazała, iż:

1. Przedmioty oznaczone logo wydawane są masowo klientom i potencjalnym klientom.
2. W skład dekoracji nabywanej przez Spółkę wchodzą kwiaty cięte i doniczkowe (w tym odżywki do kwiatów), stroiki świąteczne, bombki choinkowe, obrazy.
3. Konferencje i targi, w których Spółka bierze udział, to spotkania branżowe mające na celu zebranie w jednym miejscu zainteresowanych obecnych i potencjalnych klientów oraz wystawców - producentów i dystrybutorów wyrobów danej branży. Targi te mają na celu informowanie klientów o nowościach, cenach, promocjach, właściwościach produktów. Umożliwiają wystawcom reklamę swoich produktów, zapoznanie klientów z warunkami współpracy, w nawiązaniu nowych kontraktów handlowych. Przede wszystkim dają możliwość pokazania się; zaistnienia nowych produktów; podkreślenia istnienia Spółki i umocnienia Jej marki na rynku.
4. Spółka w związku z udziałem w targach ponosi wydatki, takie jak: opłata za wynajęcie stoiska, wyposażenie (stolik, krzesła, oświetlenie itp.), opłata za reklamę (możliwość umieszczenia logo Spółki na zaproszeniach, na ulotkach i plakatach informujących o targach) oraz wydatki ponoszone na drobny poczęstunek odwiedzających stoisko (kawa, herbata, cukierki), kwiaty do wystroju wnętrza.
5. Podstawą reklamy prowadzonej przez kluby sportowe są każdorazowe ustalenia o zasadach, odpłatności i formie reklamy podczas konkretnej imprezy sportowej, bądź stałej reklamy w postaci baneru wiszącego w hali sportowej. Spółka nie ma podpisanej umowy o sponsoringu. Na potwierdzenie poniesionych wydatków na reklamę Spółka posiada rachunki wystawione przez kluby sportowe za reklamę podczas imprezy sportowej (np. gali boksu) - w skład usługi reklamy wchodzi np. umieszczenie logo na ringu (podczas 30 minutowej relacji z meczu w telewizji), reklama w Internecie, reklama w lokalnej telewizji, radiu i prasie, logo w materiałach związanych z meczem oraz możliwość prezentacji oferty Spółki przed, w trakcie i po meczu.
6. Materiały drukowane i informacyjne wydawane są masowo klientom i potencjalnym klientom.
7. Spotkania z kontrahentami, które odbywają się w lokalach gastronomicznych, mają charakter służbowy i mają na celu wyłącznie nawiązanie nowych kontaktów handlowych i gospodarczych w miłej atmosferze podczas spożywania posiłków. Spółka spotkania, które z racji ich wystawności nie może zaliczyć do kosztów reklamy, zalicza do kosztów reprezentacji i wydatków tych nie uznaje za koszt uzyskania przychodów. Jednak zwyczajowy, skromny poczęstunek w tym obiad, np. catering dla przyjezdnych kontrahentów, Spółka uznaje za standard w obecnych czasach i nie uznaje za zachowanie wystawne, przekraczające ogólnie przyjęte w środowisku biznesowym normy, raczej świadczy o zachowaniu dobrych standardów biznesowych. Te ostatnie wydatki, zdaniem Wnioskodawcy, powinny być uznane za koszt uzyskania przychodów.
8. Koszty zakwaterowania i wyżywienia dotyczą kontrahentów, którzy przyjeżdżają do Spółki na rozmowy handlowe z zagranicy. Spółka nie ma obowiązku ponoszenia tych wydatków, a ponoszenie ich wynika raczej z chęci utrzymania dobrych relacji z klientem, woli pokazania Spółki z dobrej strony, ale też nie niesie za sobą żadnych wystawnych zachowań. Kontrahenci często przyjeżdżają na kilka, kilkanaście godzin pobytu w Polsce i Spółka tym samym umożliwia im odpoczynek w oczekiwaniu na powrotny samolot.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy Spółka prawidłowo podzieliła materiały reklamowe, pod kątem kosztów uzyskania przychodów, w podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku ich zużycia...

W odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wniosku z dnia 05 marca 2010 r. (data wpływu 09.03.2010 r.), Spółka potwierdziła, że przedmiotem powyższego pytania są materiały reklamowe rozumiane jako gadżety (pkt 1a), wydatki na zakup kwiatów ciętych i doniczkowych do wystroju pomieszczeń i dekoracji (pkt 1b), wydatki na organizację i udział w konferencjach i targach (pkt 1c), reklama prowadzona przez kluby sportowe (pkt 1d), materiały drukowane i informacyjne (pkt 1e), wydatki na prezenty skierowane do wąskiego grona kontrahentów (pkt 2a), wydatki ponoszone na organizację spotkań z kontrahentami (pkt 2b), koszty przyjęcia i utrzymywania delegacji (pkt 2c).

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ww. ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, a także w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przyniosło (przynosiło) przychody także w przyszłości.

Zakup kalendarzy, przyborów biurowych i wszelkich różnych gadżetów reklamowych, na których umieszcza się co najmniej logo firmy i rozdaje kontrahentom, należy rozpatrywać pod kątem reklamy bądź reprezentacji firmy.

Podział ten ma istotne znaczenie z uwagi na to, iż koszty reklamy, jeżeli wyczerpują wyżej wskazane w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przesłanki do uznania za koszty uzyskania przychodów, w całości mogą być zaliczone do kosztów podatkowych.

Natomiast wydatki uznane za koszty reprezentacji nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, w związku z unormowaniem zawartym w art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego:

• reprezentacja: to okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem lub pozycją społeczną;

• reklama: to działania mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu towarów lub skorzystania z usług, a w sensie rzeczowym plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służący zachęceniu.

Reprezentacja, podobnie jak reklama ma za zadanie promować dany podmiot gospodarczy, jednakże każda czyni to w inny sposób. Reklama polega głównie na przedstawianiu produktów, nakłanianiu do ich nabycia w sposób bezpośredni. w praktyce działalności gospodarczej, przedmiotem działań reklamowych, poza towarami i usługami, może być także marka firmy. Działania polegające na utrwalaniu w pamięci kontrahentów, czy też potencjalnych klientów marki firmy, niewątpliwie mają na celu zachęcanie do korzystania z jej produktów w przyszłości.

Reprezentacja natomiast pośrednio promuje podmiot poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy, wykorzystując (zgodnie z wyżej przytoczoną definicją) w tym celu okazałość, wystawność.

Mając na uwadze powyższe, Spółka uważa, że przekazywanie kontrahentom i potencjalnym klientom gadżetów - w rodzaju wymienionych wyżej - z umieszczonym na nich co najmniej logo firmy, nie wyczerpuje cytowanej wyżej definicji reprezentacji.

Wyszczególnione bowiem we wniosku, noszące charakter przedmiotów codziennego użytku, upominki o małej wartości (kalendarze, koszulki, polary, kubki, kalkulatory), oznaczone logo w sposób widoczny i trwały, nie noszą, zdaniem Spółki, cech okazałości, czy też wystawności, co pozwalałoby przekazanie ich uznać za działania noszące cechy reprezentacji firmy.

Przekazywanie tych przedmiotów oznaczonych logo firmy ma natomiast charakter reklamowania marki firmy, upowszechniania wizerunku znaku firmy nie tylko wśród obdarowanych przedmiotowymi gadżetami, ale także wśród osób trzecich przypadkowo zapoznających się z logo umieszczonym na tych przedmiotach, co z kolei wpływa na rozszerzenie potencjalnego kręgu odbiorców produktów kojarzonych z tą marką. w związku z tym, wydatki poniesione na zakup przedmiotowych upominków mają niewątpliwie wpływ na osiągane przez Spółkę przychody.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, wydatki - poniesione na zakup kalendarzy i gadżetów o małej wartości - w rodzaju wskazanych wyżej, oznaczonych co najmniej logo firmy trwale i w sposób widoczny, rozdawanych kontrahentom - stanowią koszty podatkowe.

Wydatki na zakup kwiatów ciętych do wystroju wnętrz firmy i dekoracji w postaci lampek choinkowych, choinek, bombek, stroików itp. nie stanowią działań o charakterze wyjątkowym, specjalnym, ekskluzywnym, nie odbiegają one od zwyczajowego postępowania w branży i w okolicy. Nie stanowią one, według Spółki, wydatków na reprezentację.

W piśmie z dnia 05 marca 2010 r. (data wpływu 09.03.2010 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, Spółka wskazała, iż materiały reklamowe podzieliła na dwie grupy:

• stanowiące koszt podatkowy (pkt 1a, b, c, d, e) - związane z reklamą i

• niestanowiące kosztu podatkowego - związane z reprezentacją (pkt 2a, b, c).

W związku z powyższym, wydatki na organizację i udział w konferencjach i targach (pkt 1c), reklama prowadzona przez kluby sportowe (pkt 1d), materiały drukowane i informacyjne (pkt 1e), Spółka uznaje za stanowiące koszt uzyskania przychodów.

Wnioskodawca uznaje wydatki te za reklamę, bowiem materiały reklamowe, w tym gadżety typu długopisy, smycze, ołówki, kubki, teczki biurowe, czapki itp. oraz materiały drukowane i informacyjne (notesy, kalendarze, podkładki na biurko, cenniki, foldery), rozdawane na targach i konferencjach, mają za zadanie informowanie potencjalnych klientów o produkowanych przez Spółkę produktach, o zakresie Jej działalności, marce, ale przede wszystkim zawierają dane teleadresowe Spółki.

Wszystkie te zadania spełnia również reklama prowadzona w klubach sportowych poprzez banery reklamowe wywieszone w hali sportowej.

Natomiast wydatki na prezenty skierowane do wąskiego grona kontrahentów (pkt 2a), wydatki ponoszone na organizację spotkań z kontrahentami (pkt 2b), koszty przyjęcia i utrzymywania delegacji (pkt 2c), z uwagi na ich wyjątkowość, okazałość i skierowanie do wybranej wąskiej grupy odbiorców, Spółka nie uznaje za stanowiące koszt podatkowy i zalicza do wydatków na reprezentację.

W piśmie z dnia 25 marca 2010 r., Spółka wyjaśniła, iż według Niej, kosztem uzyskania przychodów są wydatki dotyczące drobnego poczęstunku (tj. drobnego poczęstunku w postaci kawy, herbaty, soków, napojów, ciastek, czy też cateringu) podczas spotkań z kontrahentami odbywających się w siedzibie Spółki oraz wydatki ponoszone w związku z organizacją spotkań z kontrahentami (koszty np. obiadów), które odbywają się w lokalach gastronomicznych, które nie są okazałe, wystawne. Natomiast w przypadku spotkań organizowanych w lokalach gastronomicznych okazałych i wystawnych, wydatki dotyczące takich spotkań, Spółka wyłącza z kosztów podatkowych, jako wydatki na reprezentację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• nieprawidłowe - w części dotyczącej kwalifikacji wydatków na zakup kwiatów ciętych i dekoracji,

• nieprawidłowe - w części dotyczącej spotkań z kontrahentami w lokalach gastronomicznych, które nie są okazałe, wystawne,

• prawidłowe - w części dotyczącej kwalifikacji pozostałych wydatków.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przepis ten oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Z zastrzeżenia art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że są wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą. Katalog takich wydatków zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepis art. 16 ust. 1 ww. ustawy, w pkt 28, stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Konsekwencją takiego zapisu jest wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów wszystkich wydatków na reprezentację.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji reprezentacji ani reklamy. Zatem, należy odwołać się do wykładni językowej tych pojęć.

Reprezentacja, oznacza okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną (Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007).

Przenosząc tę definicję na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przyjąć należy, iż reprezentacja to występowanie w imieniu firmy, wiążące się z okazałością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Obejmuje ona swym pojęciem działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, które mają na celu kształtowanie oraz utrwalanie właściwego wizerunku firmy poprzez np. sposób podejmowania kontrahentów, poczęstunek, czy wręczanie upominków.

Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji obraz przedsiębiorcy przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów czy usług.

Natomiast reklama, to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu gospodarczego.

Reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez rozpowszechnianie logo firmy.

Logo może obejmować zarówno nazwę przedsiębiorcy, jej skrót jak też nazwę konkretnego produktu lub usługi. Każda z tych form, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana bowiem jest z daną firmą i oferowanymi przez nią towarami lub usługami, zwiększając ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcając do ich nabycia.

Właściwa kwalifikacja wydatku i ocena, czy ma on związek z przychodami możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, rozmiarów wydatków, ustalenia kręgu obdarowanych, okoliczności wręczania prezentów, materiałów drukowanych i informacyjnych itp.

W przypadku gadżetów o niewielkiej wartości, opatrzonych logo Spółki i wydawanych masowo obecnym lub potencjalnym kontrahentom, należy stwierdzić, iż nie mają charakteru reprezentacyjnego ich obecność jest dziś bowiem tak powszechna, że nie przyczynia się w znacznym stopniu do budowy wizerunku firmy i raczej to ich brak może uchodzić za odstępstwo od zwyczajowego postępowania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka, pod kątem uznania za koszt uzyskania przychodów, zakupy materiałów reklamowych podzieliła na: stanowiące koszt uzyskania przychodu (reklama) oraz nie stanowiące koszt uzyskania przychodu (reprezentacja).

Za wydatki stanowiące koszt uzyskania przychodu (reklama), Spółka uznaje:

1. gadżety: smycze, długopisy, kubki, małe latarki, teczki biurowe, czapki, pióra, ołówki, polary, wiatrówki, pendrivy, torby sportowe, które posiadają samo logo Spółki bądź Jej adres lub wszystkie te dane w dowolnej konfiguracji lub razem - w zależności od powierzchni reklamowej. Spółka wskazała, iż materiały te są zwykłej jakości, mają niską cenę jednostkową zakupu i wydawane są masowo klientom i potencjalnym klientom.
2. materiały drukowane i informacyjne: podkładki na biurko, notesy, kalendarze, notesy kostki, foldery, cenniki, które są papierowe i zawierają logo firmy i jej motto lub adres siedziby i adres internetowy i najczęściej (w folderach i na podkładkach) informacje o produktach Spółki i zakresie działalności. Spółka wskazała, iż materiały te wydawane są masowo klientom i potencjalnym klientom.
3. wydatki na organizację i udział w konferencjach, targach, które mają na celu zebranie w jednym miejscu zainteresowanych obecnych i potencjalnych klientów oraz wystawców - producentów i dystrybutorów wyrobów danej branży. Targi te mają na celu informowanie klientów o nowościach, cenach, promocjach, właściwościach produktów. Umożliwiają wystawcom reklamę swoich produktów, zapoznanie klientów z warunkami współpracy, w nawiązaniu nowych kontraktów handlowych. Przede wszystkim dają możliwość pokazania się, zaistnienia nowych produktów, podkreślenia istnienia Spółki i umocnienia Jej marki na rynku. w związku z udziałem w targach, Spółka wskazała, iż ponosi wydatki takie jak: opłata za wynajęcie stoiska, wyposażenie (stolik, krzesła, oświetlenie itp.), opłata za reklamę (możliwość umieszczenia logo Spółki na zaproszeniach, na ulotkach i plakatach informujących o targach) oraz wydatki ponoszone na drobny poczęstunek odwiedzających stoisko (kawa, herbata, cukierki), kwiaty do wystroju wnętrza.
4. reklamę prowadzoną przez kluby sportowe poprzez banery reklamowe, stroje sportowe, tablice reklamowe. Spółka wskazała, iż podstawą reklamy prowadzonej przez kluby sportowe są każdorazowe ustalenia o zasadach, odpłatności i formie reklamy podczas konkretnej imprezy sportowej, bądź stałej reklamy w postaci baneru wiszącego w hali sportowej. Na potwierdzenie poniesionych wydatków na reklamę Spółka posiada rachunki wystawione przez kluby sportowe za reklamę podczas imprezy sportowej - w skład usługi reklamy wchodzi np. umieszczenie logo na ringu (podczas 30 minutowej relacji z meczu w telewizji), reklama w Internecie, reklama w lokalnej telewizji, radiu i prasie, logo w materiałach związanych z meczem oraz możliwość prezentacji oferty Spółki przed, w trakcie i po meczu.
5. wydatki na zakup kwiatów ciętych do wystroju pomieszczeń firmy i dekoracji, w skład której wchodzą kwiaty cięte i doniczkowe (w tym odżywki do kwiatów), stroiki świąteczne, bombki choinkowe, obrazy.

W świetle powyższego, należy stwierdzić, iż działania Spółki polegające na przekazywaniu masowo klientom i potencjalnym klientom zarówno gadżetów, które posiadają samo logo Spółki bądź Jej adres lub wszystkie te dane w dowolnej konfiguracji lub razem oraz materiałów drukowanych i informacyjnych, zawierających logo firmy i jej motto lub adres siedziby i adres internetowy i najczęściej (w folderach i na podkładkach) informacje o produktach Spółki i zakresie działalności, spełniają funkcję reklamową, gdyż zmierzają do zwiększenia rozpoznawalności firmy na rynku, poznania cech jakościowych oferowanych wyrobów, ich zalet technicznych, co w efekcie wpływa na zwiększenie zainteresowania oferowanymi towarami, a także zachęca do współpracy i tym samym może wpływać na zwiększenie przychodów.

Zdaniem tut. Organu, wydatki na organizację i udział w konferencjach, targach, które mają na celu zebranie w jednym miejscu zainteresowanych obecnych i potencjalnych klientów oraz wystawców - producentów i dystrybutorów wyrobów danej branży, które przede wszystkim dają możliwość pokazania się, zaistnienia nowych produktów, podkreślenia istnienia Spółki i umocnienia Jej marki na rynku, pod warunkiem, że nie noszą one znamion reprezentacji, można zakwalifikować do kosztów reklamy i zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Biorąc pod uwagę powyższe, również wydatki na reklamę prowadzoną przez kluby sportowe, poprzez banery reklamowe, stroje sportowe, tablice reklamowe, na potwierdzenie których Spółka posiada rachunki wystawione przez kluby sportowe za reklamę podczas imprezy sportowej, jako pozostające w ścisłym związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Opis stanu faktycznego wskazuje także, iż Spółka ponosi wydatki na wystrój pomieszczeń firmy i dekoracji, w skład której wchodzą kwiaty cięte i doniczkowe (w tym odżywki do kwiatów), stroiki świąteczne, bombki choinkowe, obrazy. Tym samym, stwierdzić należy, że wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią koszty uzyskania przychodów, jako ogólne koszty funkcjonowania przedsiębiorstwa, nie jako reklama.

Jednakże, gdyby ww. dekoracje przekraczały zwyczajowo przyjęte normy w danej branży czy okolicy, były nadzwyczaj wystawne, bardziej ekskluzywne, wytworne, odpowiednio drogie, poprawiały znacząco estetyczny wizerunek firmy oraz były umieszczane wyłącznie w pomieszczeniach, gdzie przyjmowani są zazwyczaj tylko określeni klienci, wtedy zastosowanie znalazłby przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. wydatki Spółki, na wystawne dekoracje, nie mogłyby zostać uznane przez Spółkę za koszty uzyskania przychodów.

Za wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodu (reprezentacja), Spółka uznaje:

1. wydatki na prezenty skierowane do wąskiego grona kontrahentów, bardziej ekskluzywne, wyższej jakości i o wysokiej cenie jednostkowej zakupu;
2. wydatki ponoszone na organizację spotkań z kontrahentami (organizowanych w lokalach gastronomicznych okazałych i wystawnych), w tym prezenty w postaci alkoholu, za wyjątkiem wydatków na kawę, herbatę, soki, napoje, ciastka, czy też catering, podczas spotkań z kontrahentami odbywających się w siedzibie Spółki oraz wydatków ponoszonych w związku z organizacją spotkań z kontrahentami (koszty np. obiadów), które odbywają się w lokalach gastronomicznych, które nie są okazałe, wystawne.
3. koszty przyjęcia i utrzymywania delegacji - zakwaterowanie, wyżywienie, dotyczą kontrahentów, którzy przyjeżdżają do Spółki na rozmowy handlowe z zagranicy. Spółka nie ma obowiązku ponoszenia tych wydatków, a ponoszenie ich wynika raczej z chęci utrzymania dobrych relacji z klientem, woli pokazania Spółki z dobrej strony, ale też nie niesie za sobą żadnych wystawnych zachowań. Kontrahenci często przyjeżdżają na kilka, kilkanaście godzin pobytu w Polsce i Spółka tym samym umożliwia im odpoczynek w oczekiwaniu na powrotny samolot.

W świetle definicji reprezentacji, należy stwierdzić, iż wydatki na prezenty skierowane do wąskiego grona kontrahentów, bardziej ekskluzywne, wyższej jakości i o wysokiej cenie jednostkowej zakupu będą miały charakter reprezentacyjny i w efekcie, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.

Należy również stwierdzić, iż wydatki, które Spółka ponosi na organizację spotkań z kontrahentami w Jej siedzibie np. kawa, herbata, soki, napoje, ciastka, catering, należące do powszechnie obowiązujących kanonów kultury (nie mające charakteru okazałości), jako wydatki nie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast, w kontekście zdefiniowanego wyżej pojęcia reprezentacji oraz z analizy przytoczonego art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jednoznacznie wynika, iż ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na posiłki w trakcie spotkań z kontrahentem w lokalach gastronomicznych, w tym prezenty w postaci alkoholu, wiążą się z kreowaniem i utrwalaniem pozytywnego wizerunku firmy. Noszą one zatem znamiona reprezentacji i tym samym, nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Powoływanie się w tym kontekście przez Spółkę na okoliczność, że tego typu działania czy wydatki nie mają charakteru wystawności lub okazałości, a jest to praktyka powszechnie stosowana nie odbiera wyżej wymienionym czynnościom cech reprezentacji.

Ponadto, należy zauważyć, iż poniesione przez Spółkę wydatki dotyczące spotkań w lokalach gastronomicznych są wydatkami na reprezentację, gdyż odpowiadają reprezentacji mającej na celu przede wszystkim kreowanie pozytywnego wizerunku firmy i ułatwienie zawarcia umowy bądź kontraktu. Za reprezentację bowiem, w potocznym rozumieniu, należy uznać działania zmierzające do stworzenia jak najkorzystniejszego wizerunku firmy.

Również wydatki Spółki dotyczące kosztów przyjęcia i utrzymywania delegacji, ponoszone w ramach oficjalnych kontaktów handlowych i mające na celu budowanie pozytywnego wrażenia w odbiorze Spółki, stanowią koszty reprezentacji. Są zatem wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, Spółka prawidłowo podzieliła materiały reklamowe pod kątem kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku ich zużycia, z wyjątkiem zakwalifikowania wydatków na zakup kwiatów ciętych i dekoracji, które stanowią ogólne koszty funkcjonowania Spółki, jako wydatków na reklamę oraz spotkań z kontrahentami w lokalach gastronomicznych, które nie są okazałe, wystawne, gdyż te jako wydatki o charakterze reprezentacyjnym zawierają się w katalogu wyłączeń zawartych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Należy zwrócić przy tym uwagę, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie dodaje się, że w zakresie stanu faktycznego dotyczącego podatku od towarów i usług wniosek został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 29 marca 2010 r. o nr ILPP2/443-1768/09-4/BA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPP2/443-1768/09-4/BA, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu