Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki XX z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2008 r. (data wpływu 28 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rat leasingowych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rat leasingowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych, zatrudnia ponad 5.000 pracowników, pracujących w biurach i sklepach znajdujących się we wszystkich województwach Polski. Spółka posiada kilka tysięcy stacji bazowych stacji telefonii komórkowej. Dla potrzeb prowadzonej działalności Wnioskodawca wykorzystuje m.in. samochody osobowe. Dotychczas użytkowane samochody były albo kupowane albo przyjmowane do używania w ramach umów leasingowych.

W celu optymalizacji kosztów nabycia lub używania samochodów, Wnioskodawca zawarł z niemiecką spółką ramową umowę leasingu. Spółka niemiecka, z którą Wnioskodawca zawarł przedmiotową umowę jest spółką utworzoną zgodnie z prawem Republiki Federalnej Niemiec, nie prowadzi w Polsce działalności za pomocą stałej placówki i nie planuje utworzenia biura lub stałej placówki.

Dołączona do wniosku ramowa umowa leasingu, zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a spółką niemiecką, określa ogólne zasady leasingu samochodów. Zgodnie z postanowieniami umowy, do każdego samochodu zawierana jest odrębna umowa leasingu. W dniu złożenia wniosku Wnioskodawca zawarł już 180 umów leasingu dotyczących odpowiednio jednego samochodu każda i rozważa zawarcie kolejnych umów. Wnioskodawca podaje, że do dnia złożenia niniejszego wniosku żaden z samochodów będących przedmiotem zawartych umów nie został przywieziony jeszcze do kraju. Pierwsze z nich dotrą prawdopodobnie w maju b.r., w związku z tym nie powstały jak dotąd żadne czynności powodujące skutki podatkowe.

Zawarte już ramowe umowy leasingu spełniają poniższe warunki:

• okres trwania umowy wynosi 24 miesiące, co stanowi 40% normatywnego okresu amortyzacji, w rozumieniu art. 17a pkt 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 542, poz. 654 ze zm.),

• suma ustalonych w umowie leasingu opłat ponoszonych przez Wnioskodawcę w podstawowym okresie umowy z tytułu używania danego samochodu, po uwzględnieniu ceny, po której Wnioskodawca ma prawo nabyć przedmiot umowy po zakończeniu podstawowego okresu tej umowy, jest większa od wartości początkowej tego samochodu,

• powyższe stwierdzenie jest prawdziwe niezależnie od uwzględnienia bądź nieuwzględnienia niemieckiego podatku od wartości dodanej,

• ani umowa leasingu ani umowa ramowa nie zawierają zapisu, iż odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy dokonuje korzystający,

• ani umowa ramowa ani umowa leasingu nie przewidują, by w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tymi umowami, lub z chwilą zapłaty ostatniej raty dochodziło do przeniesienia prawa własności przedmiotu leasingu; umowa ramowa przewiduje możliwość zakupu przedmiotu leasingu po upływie okresu leasingu, po cenie przewidzianej dla każdego samochodu w umowie leasingu,

• podatek od towarów i usług nie będzie naliczany przez Wnioskodawcę w związku z faktem, że spółka niemiecka uznaje, iż ze względu na przepisy o ustawy podatku od towarów i usług miejscem świadczenia usługi jest terytorium Republiki Federalnej Niemiec i w konsekwencji świadczenie podlega niemieckiemu podatkowi od wartości dodanej, natomiast nie podlega polskiemu podatkowi od towarów i usług.
  
  

Zgodnie z zapisami w umowie ramowej wartość netto rat leasingowych powiększona będzie o podatek u źródła podatek dochodowy należny od spółki niemieckiej, pobierany przez Wnioskodawcę w charakterze płatnika. Od wyliczonych rat leasingu spółka niemiecka będzie naliczać niemiecki podatek od wartości dodanej według stawki 19%. Zgodnie z przepisami obowiązującymi w Republice Federalnej Niemiec, uchwalonymi w wykonaniu przepisów VIII Dyrektywy Rady z dnia 6 grudnia 1979 r., Wnioskodawcy przysługuje prawo do zwrotu niemieckiego podatku od towarów i usług.

Samochody będące przedmiotem już zawartych umów leasingowych i ewentualnych przyszłych umów leasingowych są (będą) nowymi samochodami wyprodukowanymi na terytorium Unii Europejskiej (dalej UE) lub sprowadzonymi spoza jej terytorium i dopuszczonymi do swobodnego obrotu na terenie UE. Samochody te będą posiadały status celny towarów wspólnotowych w rozumieniu przepisów celnych.

Spółka niemiecka nie jest na chwilę obecną zarejestrowana dla potrzeb podatku od towarów i usług na terytorium Polski i nie zamierza dokonywać takiej rejestracji. Przedmiotowe samochody, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, będą podlegały obowiązkowi ich rejestracji po ich przywiezieniu na terytorium kraju. Z racji obecnej sytuacji podatkowej spółki niemieckiej, obie strony umowy przyjmują, iż raty leasingowe będą powiększone o kwotę podatku jaką Wnioskodawca jest zobowiązany potrącić w taki sposób, aby faktycznie wpłacona po potrąceniu podatku u źródła kwota należności była równa kwocie netto raty, która byłaby należna spółce niemieckiej, w sytuacji gdyby takie opodatkowanie nie istniało.

Wnioskodawca podaje, że zgodnie z art. 17j ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli w umowie leasingu została określona cena, po której korzystający ma prawo nabyć przedmiot umowy, cenę tą uwzględnia się w sumie opłat, o której mowa w art. 17b ust. 1 pkt 2 i art. 17f ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego oraz odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

• została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz

• suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
  
  

Wnioskodawca podaje, że mając na względzie, iż:

• poszczególne umowy leasingu wraz z umową ramową są umowami, o których mowa w art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

• okres trwania umów wynosi 24 miesiące, co stanowi 40% normatywnego okresu amortyzacji,

• suma ustalonych w poszczególnych umowach leasingowych opłat ponoszonych przez Wnioskodawcę w podstawowym okresie umowy z tytułu używania poszczególnych samochodów z uwzględnieniem ceny, po której Wnioskodawca ma prawo nabyć samochód po zakończeniu podstawowego okresu umowy leasingu, jest większa od wartości początkowej danego samochodu, należy uznać, że spełnione zostaną przesłanki określone w art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a zatem opłaty wnoszone w podstawowym okresie umowy stanowić będą koszty uzyskania przychodów korzystającego Wnioskodawcy.
  
  

Wnioskodawca podaje również, że zarówno umowy leasingu jak i umowa ramowa nie zawierają zapisu, iż odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy dokonuje korzystający. Zatem zdaniem Wnioskodawcy, umowy leasingu są umowami, o których mowa w art. 17b ust. 1 ww. ustawy, nie są zaś umowami, o których mowa w art. 17f cyt. ustawy.

Wnioskodawca dodaje, że z uwagi na rodzaj prowadzonej działalności (działalność w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych), koszty leasingu samochodów są ponoszone w celu uzyskania przychodów i są kosztami innymi niż bezpośrednio związane z przychodami. Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 4d ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia. Wnioskodawca podaje, że przedmiotowe opłaty leasingowe są opłatami uiszczanymi co miesiąc, tzn. nie przekraczają roku podatkowego, dlatego podlegają potrąceniu w dacie ich poniesienia.

Wnioskodawca w konkluzji stwierdził, że umowy leasingowe zawarte lub te, które będą dopiero zawierane w oparciu o umowę ramową, będą rozpoznawane dla celów podatku dochodowego od osób pranych jako tu cyt. leasing operacyjny, którego zasady zostały określone w art. 17b ust. 1 ww. ustawy. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do zaliczenia w całości rat leasingowych do kosztów uzyskania przychodów, a ponoszone raty leasingowe nie są bezpośrednio związane z osiąganym przychodem, w związku z czym powinny być potrącone w dacie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14 c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych (tj. odprowadzania zryczałtowanego podatku dochodowego od należności wypłacanych firmie mającej siedzibę w Republice Federalnej Niemiec) wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną Nr IPPB3/423-574/08-3/MK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.