Interpretacja indywidualna z dnia 22.03.2011, sygn. IBPBI/2/423-1921/10/BG, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na naprawienie szkody, wynikającej z nienależytego wykonania produktu przez Spółkę (pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 1)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2010 r. (data wpływu do organu w dniu 23 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na naprawienie szkody, wynikającej z nienależytego wykonania produktu przez Spółkę jest prawidłowe.

(pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 1)

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2010r. wpłynął do organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na naprawienie szkody, wynikającej z nienależytego wykonania produktu przez Spółkę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi między innymi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży betonu towarowego. W ramach prowadzonej działalności dostarcza beton towarowy na rzecz firm realizujących kontrakt Budowy Stadionu Miejskiego. Specyfika produktu Spółki polega na tym, że o zachowaniu jego wszelkich parametrów dowiaduje się dopiero po przeprowadzeniu badań betonu wbudowanego po upływie minimum 28 dni. W trakcie realizacji dostaw mimo zachowania wszelkich norm i zasad produkcji, jak również używania w procesie produkcji komponentów spełniających normy zdarzają się przypadki, że wyprodukowany beton nie osiąga parametrów jakościowych wynikających z zakładanych receptur i norm.

Trudno jest jednoznacznie określić jaka jest bezpośrednia przyczyna i który z elementów zawiódł w procesie produkcji betonu towarowego. Nasuwają się wówczas pytania jak np. czy komponenty zastosowane w procesie produkcji spełniały normy...

Jednak mimo przeprowadzenia szeregu badań nikt nie jest w stanie jednoznacznie stwierdzić, który element zawiódł. Prowadząc działalność z pełną odpowiedzialnością za wprowadzany produkt do obrotu w takich przypadkach Spółka zmuszona została do naprawienia szkody wynikającej z nienależytego wykonania swojego zobowiązania wobec odbiorcy produktu. Występowanie takich faktów w procesie produkcji spowodowało konieczność zawierania umów ubezpieczenia na takie wypadki. Spółka corocznie zawiera umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, w ramach której jednym z przedmiotów ubezpieczenia jest OC za produkt.

Niestety przypadek nieosiągnięcia parametrów wytrzymałości i nasiąkliwości betonu zdarzył się w trakcie realizacji dostaw betonu na elementy konstrukcyjne żelbetowe. Po stwierdzeniu nieosiągnięcia parametrów przez beton zostały przeprowadzone badania, ekspertyzy i wytrzymałościowe przeliczenia projektu przez Odbiorcę Spółki. Ponadto zostało ustalone i uzgodnione w jaki sposób należy naprawić zaistniałą szkodę. Odbiorca przedstawił Spółce i ubezpieczycielowi wstępne kalkulacje kosztów naprawy konstrukcji i przystąpił do naprawienia szkody.

W chwili obecnej Odbiorca przedstawił Spółce koszty naprawy konstrukcji i po zaakceptowaniu ich przez Spółkę i ubezpieczyciela zostanie wystawiona nota księgowa obciążająca Spółkę kosztami naprawy konstrukcji żelbetowych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszty poniesione przez Spółkę w związku z naprawieniem szkody stanowią koszty uzyskania przychodów... (pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 1)

Zdaniem Spółki, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów. Skoro dostarczony beton nie osiągnął założonych parametrów jakościowych, dlatego koszty związane z naprawieniem szkody mające na celu wyrównanie poniesionych przez poszkodowanego strat nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej ustawa o pdop), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z powyższym uregulowaniem, Spółka ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem że:

• są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,
• są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• nie są wydatkami wymienionymi w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Ponoszone koszty należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub mogło mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Zatem, każdy wydatek celowo poniesiony z zamiarem uzyskania przychodu, poza wyraźnie wskazanymi w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, powinien być uznany za koszt uzyskania przychodów.

Trzeba przy tym pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi z tej okoliczności skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o pdop stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Z powyższego wynika, że do kosztów uzyskania przychodów nie będą mogły zostać zaliczone kary umowne i odszkodowania z tytułu:

• wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług,
• zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad,
• zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Jest to katalog zamknięty, dotyczący jedynie zdarzeń spowodowanych wadliwością towarów lub robót i usług będących przedmiotem działalności gospodarczej. Wada jest bowiem, w tym przypadku podstawową przyczyną eliminacji poniesionych wydatków z kosztów podatkowych.

Odszkodowanie jest instytucją prawa cywilnego. Uregulowania dotyczące odszkodowań zawarte są w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Odszkodowanie ma wyrównać uszczerbek majątkowy powstały w wyniku zdarzenia wyrządzonego szkodą. Celem odszkodowania jest naprawienie szkody, które może nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłacenie odpowiedniej sumy pieniężnej art. 363 Kodeksu cywilnego. Naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono art. 361 § 2 ww. Kodeksu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka prowadzi miedzy innymi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży betonu towarowego. W trakcie realizacji dostaw, mimo zachowania wszelkich norm i zasad produkcji, jak również używania w procesie produkcji komponentów spełniających normy zdarzają się przypadki, że wyprodukowany beton nie osiąga parametrów jakościowych wynikających z zakładanych receptur i norm. Trudno jest jednoznacznie określić jaka jest bezpośrednia przyczyna i który z elementów zawiódł w procesie produkcji betonu towarowego. Prowadząc działalność Spółka zmuszona zostaje do naprawienia szkody wynikającej z nienależytego wykonania swojego zobowiązania wobec odbiorcy produktu. Spółka corocznie zawiera umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, w ramach której jednym z przedmiotów ubezpieczenia jest OC za produkt.

Niestety przypadek nieosiągnięcia parametrów wytrzymałości i nasiąkliwości betonu zdarzył się w trakcie realizacji dostaw betonu na elementy konstrukcyjne żelbetowe. Po stwierdzeniu nieosiągnięcia parametrów przez beton zostały przeprowadzone badania, ekspertyzy i wytrzymałościowe przeliczenia projektu przez Odbiorcę Spółki. Ponadto zostało ustalone i uzgodnione w jaki sposób należy naprawić zaistniałą szkodę. Odbiorca przedstawił Spółce i ubezpieczycielowi wstępne kalkulacje kosztów naprawy konstrukcji i przystąpił do naprawienia szkody. Odbiorca przedstawił ponadto Spółce koszty naprawy konstrukcji i po zaakceptowaniu ich przez Spółkę i ubezpieczyciela zostanie wystawiona nota księgowa obciążająca Spółkę kosztami naprawy konstrukcji żelbetowych.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż w rozpatrywanej sprawie, do poniesionych przez Spółkę wydatków związanych z naprawieniem szkody wynikającej z nienależytego wykonania produktu (beton towarowy) ma zastosowanie przepis art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o pdop wyłączający omawiane wydatki z kosztów uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy podatkowe i przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie nr 2) wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach