Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 07.06.2006, sygn. ZD/406-59/CIT/06, Pierwszy Wielkopolski Urząd Skarbowy w Poznaniu

Temat interpretacji

W dniu 8 marca 2006r. Spółka złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, który następnie został uzupełniony w dniu 22 marca 2006r.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka jako zleceniodawca zawiera ze zleceniobiorcami (przedsiębiorstwami) umowy zlecenia w zakresie świadczenia usług informatycznych, konsultingowych itp. Miejsce świadczenia powyższych usług jest często z góry określone i może znajdować się zarówno w Polsce, jak i poza granicami kraju, co powoduje, że pracownicy zleceniobiorcy muszą dojechać do miejsca wykonania usługi, a także w miejscu wykonania usługi muszą być zakwaterowani. Pracownicy zleceniobiorcy przebywają w wyżej opisanym miejscu w okresie wskazanym w umowie lub zleceniu do umowy, świadcząc w tym czasie wyłącznie usługi na rzecz zleceniodawcy, a więc Wnioskującej. Długość trwania zlecenia to od kilku dni do kilkunastu tygodni. W umowie zlecenia zawarty jest zapis, że Wnioskodawca jako zleceniodawca ponosi bezpośrednio koszty dojazdu na miejsce wykonania zlecenia pracowników zleceniobiorcy oraz koszty ich zakwaterowania na miejscu.

W związku z powyższym, zrodziła się wątpliwość, dotycząca kwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów Zleceniodawcy (Spółka) wydatków ponoszonych przez Niego z tytułu dojazdu do miejsca wykonywania zlecenia pracowników zleceniobiorcy (zleceniobiorcami są osoby prawne lub osoby fizyczne wykonujące dla Wnioskującej usługi w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej) oraz ich zakwaterowania w miejscu wykonania zlecenia.

Zdaniem Spółki, wydatki ponoszone z tytułu dojazdu i zakwaterowania pracowników zleceniobiorcy na miejsce wykonania zlecenia przy wskazanych powyżej warunkach, mogą być przez Wnioskodawcę pokrywane bezpośrednio, tj. rachunki za dojazd fakturowane mogą być na Spółkę jako zleceniodawcę przez Agencje sprzedające np. bilety lotnicze, a rachunki za noclegi mogą być bezpośrednio fakturowane na Wnioskującą przez hotele lub właścicieli wynajmowanych na ten cel mieszkań.

Wnioskodawca podnosi, iż zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Z tytułu wykonywanej pracy na podstawie umowy zlecenia Spółka uzyskuje przychód, a jednocześnie ponosi koszty: wynagrodzenia z tytułu wykonanego przez zleceniobiorcę zlecenia (na wysokość tego wynagrodzenia przedsiębiorstwo, z którym Wnioskująca zawarła umowę na świadczenie usług wystawia fakturę VAT), a także bezpośrednio koszty dojazdu i zakwaterowania pracowników zleceniobiorcy na miejsce wykonania zlecenia. Jest więc bezpośredni związek pomiędzy uzyskanym przez Spółkę przychodem, a ponoszonymi kosztami, w tym kosztami dojazdu i zakwaterowania. W art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie jest enumeratywnie wymieniony, ponoszony przez Spółkę wydatek na dojazdy i zakwaterowanie pracowników zleceniobiorcy, jako wydatek nie stanowiący kosztów uzyskania przychodu. Tym samym - w opinii Wnioskodawcy - wydatki ponoszone z tytułu dojazdu i zakwaterowania pracowników zleceniobiorcy na miejsce wykonania zlecenia mogą być przez Wnioskującą pokrywane bezpośrednio, tj. zarówno rachunki za hotel jak i rachunki za dojazd fakturowane są na Spółkę jako zleceniodawcę.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii stwierdza się, co następuje:

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.(...). Oznacza to, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej oraz, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Zauważyć należy, iż zdefiniowanie celu osiągnięcia przychodu nie może być traktowane jedynie w kategoriach formalnych, ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w przywołanym przepisie art. 15 ust. 1 nie wymaga wykazania, że konkretny przychód jest skutkiem poniesienia określonego kosztu.

Najwłaściwsza i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

- przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

- potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Wyrażenie "w celu osiągnięcia przychodu" zawarte w przepisie art. 15 ust. 1 ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez Podatnika w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości", jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód). Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten spodziewanego przychodu nie przysporzy.

Stosownie zaś do art. 742 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), dający zlecenie powinien zwrócić przyjmującemu zlecenie wydatki, które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia, wraz z odsetkami ustawowymi; powinien również zwolnić przyjmującego zlecenie od zobowiązań, które ten w powyższym celu zaciągnął w imieniu własnym.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka - zgodnie z zawartymi umowami -zobowiązała się do bezpośredniego ponoszenia kosztów dojazdu na miejsce wykonywania zlecenia pracownika zleceniobiorcy oraz kosztów ich zakwaterowania. W przekonaniu organu podatkowego, łączna wykładnia przepisu art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej oraz art. 742 kodeksu cywilnego nie wyklucza bezpośredniego ponoszenia wydatków związanych z wykonaniem zlecenia przez Zleceniodawcę, nie zaś jedynie na zasadzie zwrotu uprzednio poczynionych przez zleceniobiorcę wydatków.

Mając na uwadze przywołane przepisy, postanowienia zawieranych umów zlecenia oraz okoliczność, iż możliwość kwalifikowania opisanych wydatków do kosztów uzyskania przychodów nie została wyłączona przepisami art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uznać należy, iż wydatki na dojazd i zakwaterowanie pracowników zleceniobiorców w miejscu wykonania zlecenia stanowić mogą koszt uzyskania przychodu.

Obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewidentną korzyść z możliwości zaliczenia wskazanych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wskazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy.

Wskazuje się jednocześnie, iż wydatki uznane za koszty uzyskania przychodów mogą obciążać koszt podatkowe tylko raz. Wobec powyższego, Zleceniodawca (Podatnik) dokonujący bezpośredniej zapłaty przedstawionych we wniosku wydatków, związanych z realizacją umów zlecenia, winien - w rozliczeniach ze zleceniobiorcą - zwrócić uwagę, czy fakt bezpośredniego opłacenia przez Niego tych wydatków, został przez kontrahenta uwzględniony w ostatecznym rozliczeniu.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.