Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 07.07.2006, sygn. 1472/ROP1/423-122/219/06/DP, Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie

Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku "Spółki" Sp. z o.o. z dnia 20.03.2006 r. (przekazanego z Urzędu Skarbowego Warszawa Mokotów do tutejszego Urzędu dnia 12.04.2006 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie

postanawia

uznać stanowisko Spółki za prawidłowe w zakresie objętym pytaniami nr 1 i 2.

U Z A S A D N I E N I E

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku (uzupełnionego pismami z dnia 14.06.2006 r. oraz 28.06.2006 r.) wynika, iż wnioskodawca przystępuje do spółki osobowej (komandytowej) wnosząc tytułem wkładu gotówkę.

Drugim wspólnikiem spółki komandytowej jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce (dalej: Drugi Wspólnik), która jest właścicielem zabudowanej nieruchomości (dalej: Nieruchomość). Drugi Wspólnik zamierza wnieść Nieruchomość tytułem wkładu niepieniężnego do spółki osobowej. Nieruchomość zostanie wniesiona do spółki osobowej po wartości rynkowej Nieruchomości, która zostanie wskazana w umowie spółki osobowej i będzie inna niż koszt nabycia Nieruchomości przez Drugiego Wspólnika.

Ponieważ przedmiotem działalności spółki komandytowej będzie m.in. obrót nieruchomościami, w przyszłości Nieruchomość zostanie sprzedana.

Udział Spółki i Drugiego Wspólnika nie będzie proporcjonalny do wartości wnoszonych wkładów i będzie określony w umowie spółki osobowej. W uzupełnieniu wniosku Spółka określiła, że planowaną formą organizacji spółki osobowej będzie spółka komandytowa

W związku z powyższym stanem faktycznym Spółka wnosi o udzielenie odpowiedzi na pytania:

1. Czy wniesienie przez Drugiego Wspólnika Nieruchomości tytułem wkładu do spółki osobowej będzie skutkowało powstaniem przychodu w "Spółce"?

2. Jaką wartość początkową wniesionej Nieruchomości należy przyjąć dla potrzeb ewidencji środków trwałych?

3. Jak należy ustalić koszt uzyskania przychodu w sytuacji, gdy Nieruchomość wniesiona do spółki osobowej tytułem wkładu zostanie następnie sprzedana?

Zdaniem Spółki w opisanym wyżej stanie faktycznym wniesienie przez Drugiego Wspólnika Nieruchomości na poczet wkładu do spółki osobowej nie będzie skutkowało powstaniem przychodu dla żadnego ze wspólników spółki osobowej (pytanie 1.). Swoje stanowisko wnioskodawca opiera na analogii stosowania przepisów dotyczących wnoszenia wkładów na poczet kapitału zakładowego spółki kapitałowej (art. 12 ust. 4 pkt. 4), zgodnie z którymi ta operacja jest neutralna podatkowo zarówno dla spółki uzyskującej aport, jak i dla pozostałych wspólników.

Zajmując stanowisko w przedmiocie pytania 2. wnioskodawca stwierdza, że dla celów podatkowych, tj. dla potrzeb ewidencji środków trwałych należy przyjąć jako wartość początkową wartość Nieruchomości określoną przez wspólników, nie wyższą od wartości rynkowej. Będzie to zatem wartość rynkowa określona w umowie spółki osobowej. Swoje stanowisko w tej kwestii wnioskodawca opiera na analogii stosowania przepisów dotyczących wnoszenia wkładów niepieniężnych do spółki kapitałowej (art. 16g ust. 1 pkt. 4), zgodnie z którymi za wartość początkową środków trwałych uważa się ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych, nie wyższą od ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu. Spółka powołuje się na stanowisko organów podatkowych w odniesieniu do wkładów w spółkach osobowych wnoszonych przez osoby fizyczne.

Z uwagi na brak szczególnych unormowań regulujących kwestie kosztów uzyskania przychodów w przypadku zbycia Nieruchomości wniesionej do spółki osobowej (pytanie 3.), koszty uzyskania przychodu należy ustalić stosując zasady ogólne. Zdaniem wnioskodawcy, w przypadku zbycia Nieruchomości, łącznym kosztem uzyskania przychodu dla obydwu wspólników będzie wartość Nieruchomości ustalona w chwili jej wniesienia do spółki osobowej pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne. Dochodem do opodatkowania w Spółce będzie różnica pomiędzy ceną należną spółce osobowej z tytułu sprzedaży nieruchomości a wartością Nieruchomości jaką miała ona w chwili wnoszenia do spółki osobowej (wartością początkową) pomniejszoną o dokonane odpisy amortyzacyjne ustalone w proporcji, w jakiej Wnioskodawca uczestniczy w zysku spółki osobowej.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie podziela stanowisko Spółki zawarte we wniosku w zakresie objętym pytaniem nr 1. i 2., i wyjaśnia, co następuje.

Spółka komandytowa nie posiada osobowości prawnej, z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy. Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. Powyższe zasady stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

W związku z powyższym, skutki podatkowe związane z funkcjonowaniem spółki komandytowej, a odnoszące się do jej wspólników będących osobami prawnymi, powinny być rozpatrywane w oparciu o ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych

W świetle przepisów kodeksu spółek handlowych w części dotyczącej spółek osobowych, rzeczy i prawa wniesione tytułem wkładu, a także nabyte lub uzyskane dla spółki w inny sposób w czasie jej istnienia, są majątkiem spółki. Majątek spółki przez czas jej trwania jest traktowany jako odrębny od majątku osobistego każdego ze wspólników. Wspólnik ma w nim tylko udział, i to nieoznaczony żadnym ułamkiem. Dla stosunków własności oznacza to współwłasność łączną.

Oznacza to, że wniesienie Nieruchomości przez Drugiego Wspólnika tytułem wkładu do spółki komandytowej nie spowoduje przysporzenia po stronie wspólników spółki osobowej, co za tym idzie - nie będzie skutkowało powstaniem przychodu dla żadnego ze wspólników z tego tytułu w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Odnośnie zaś kwestii ustalenia wartości początkowej Nieruchomości wniesionej do spółki osobowej tytułem wkładu, tutejszy organ podatkowy wyjaśnia co następuje. Zgodnie z dyspozycją art. 5 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), skutki podatkowe związane z funkcjonowaniem spółki osobowej a odnoszące się do jej wspólników będących osobami prawnymi, powinny być rozpatrywane w oparciu o ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych. Z uwagi na brak unormowań dotyczących sposobu określenia wartości początkowej składników majątkowych wnoszonych przez osoby prawne będące wspólnikami spółki komandytowej, zdaniem tut. organu podatkowego zastosowanie powinna znaleźć odpowiednio metoda określona w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotycząca wnoszenia wkładów niepieniężnych do spółki kapitałowej (art. 16g ust. 1 pkt. 4). W myśl przywołanego przepisu za wartość początkową środków trwałych uważa się ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych, nie wyższą od ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu. Dla celów podatkowych, tj. dla potrzeb ewidencji środków trwałych należy przyjąć jako wartość początkową wartość Nieruchomości określoną przez wspólników, nie wyższą od wartości rynkowej. Będzie to zatem też wartość rynkowa określona w umowie spółki komandytowej (przyjmując, że cena określona w umowie odpowiada kryteriom wartości rynkowej w rozumieniu art. 14 ust. 2 ww. ustawy).

Mając powyższe na uwadze Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowił jak w sentencji.

Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że interpretacja co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w przedmiocie pytania 3. zostanie udzielona odrębnym postanowieniem.