Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), w sprawie amortyzacji samochodów osobowych zakupionych w celach demonstracyjnych sprzedanych przed upływem roku od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Spółka z o.o. jest dealerem samochodów marki VW Volkswagen i Audi. Aby zaprezentować ofertę sprzedaży Spółka niektóre samochody przeznacza do celów testowych (demonstracyjnych). Samochód zakupiony w celach demonstracyjnych Spółka wprowadza na stan środków trwałych zakładając, że będzie go używać dłużej niż rok. Zdarza się jednak, iż samochód osobowy wykorzystywany w celach demonstracyjnych, wprowadzony do ewidencji środków trwałych, zostanie przez Spółkę sprzedany, przed upływem roku.

Podatnik zwraca się z zapytaniem, czy w sytuacji, gdy samochód osobowy zakupiony przez Spółkę w celach demonstracyjnych zostanie sprzedany przed upływem roku od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych Spółka ma obowiązek skorygowania odpisów amortyzacyjnych zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Podatnika Spółka nie ma obowiązku dokonywania korekt dotychczasowych rozliczeń, gdyż w momencie przyjęcia do używania samochód spełniał przesłanki z art. 16a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. był kompletny i zdatny do użytku, stanowił własność Podatnika, a przewidywany okres jego używania był dłuższy niż rok.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 64, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1lit.b ustawy z dnia 15.02.1992r. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit.a (tj. gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15.02.1992r. kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Na podstawie art. 16a ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 15.02.1992r. amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu, inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 16d ust. 2 ustawy z dnia 15.02.1992r. składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego, o którym mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4.

Jak stanowi art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Jak wynika z art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. ustawodawca zaliczył do środków trwałych składniki majątku, które spełniają łącznie poniższe warunki:

• są własnością lub współwłasnością podatnika,
• są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres używania wynosi ponad rok,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą lub oddane zostały do używania innemu podmiotowi na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Z powyższego wynika, że zaliczenie składnika majątkowego do środków trwałych uzależnione jest m.in. od wypełnienia przesłanki odnoszącej się do zamiaru używania składnika majątku na potrzeby działalności gospodarczej w przewidywanym okresie powyżej jednego roku.

Przewidywany okres użytkowania danego składnika majątku określa sam Podatnik. Jeżeli Podatnik uzna, że dany samochód osobowy przeznaczony do jazd testowych będzie przez niego używany dłużej niż rok, to powinien samochód taki wprowadzić do ewidencji środków trwałych i amortyzować począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wprowadzono go do ewidencji.

W przypadku, gdy samochód wprowadzony do ewidencji środków trwałych zostanie sprzedany przed upływem roku jego użytkowania nie zachodzi konieczność korygowania odpisów amortyzacyjnych dokonanych za okres od miesiąca następnego po oddaniu samochodu do używania do miesiąca zbycia tego samochodu włącznie.

Do sprzedaży samochodu zaliczonego do środków trwałych mają zastosowanie ogólne zasady ustalania przychodów i kosztów uzyskania przychodów zawarte w art. 14 i art. 16 ust. 1 pkt 1 lit.b) ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Kosztem uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży samochodu zaliczonego do środków trwałych w świetle art. 16 ust. 1 pkt 1lit.b) ustawy z dnia 15.02.1992r. będą wydatki poniesione na jego nabycie, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992r.

Reasumując prawidłowe jest stanowisko Podatnika, iż w sytuacji gdy samochód osobowy zakupiony przez Spółkę w celach demonstracyjnych zostanie sprzedany przed upływem roku od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych Spółka nie ma obowiązku skorygowania odpisów amortyzacyjnych zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.