Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 217 oraz art. 14a §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa - Bielany, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 03.02.2006 r. (uzupełnionego w dniu 24.02.2006 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów podatkowych dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych (ustawa z dnia 15 lutego 1992 r., Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) - uznaje za prawidłowe stanowisko Strony w części dotyczącej wydatków na energię.

UZASADNIENIE

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka zakupiła nieruchomość, w skład której wchodzi grunt i budynek. Budynek nie stanowi zakończonej inwestycji - nie jest przekazany do używania w działalności gospodarczej, natomiast wykonywane są w nim prace wykończeniowe oraz ponoszone wydatki na energię elektryczną, związane z dostosowaniem obiektu do potrzeb działalności.

Stanowisko Strony.Zdaniem Strony koszty poniesione na zużycie energii obciążają koszty inwestycji, czyli podnoszą wartość początkową budynku.

Stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Bielany.Budynek nabyty przez Spółkę stanowi środek trwały, nie przekazany jednak do używania, z uwagi na jego obecny stan, który wymaga poniesienia nakładów inwestycyjnych w celu dostosowania obiektu do potrzeb działalności firmy. W omawianym przypadku na wartość początkową budynku będą składać się zarówno koszty nabycia środka trwałego jak również koszty jego adaptacji (koszty wytworzenia).

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W myśl przepisu art. 16 ust. 1 pkt 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów m. in. wydatków na: - nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie (z wyjątkiem nabycia gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W myśl przepisu art. 16 ust. 1 pkt 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów m. in. wydatków na: - nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie (z wyjątkiem nabycia gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części

W świetle obowiązujących przepisów nakłady inwestycyjne nie mogą być zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów bez względu na to czy inwestycja została zakończona i oddana do użytku, czy też nie. Kwestie związane z zaliczeniem tego rodzaju wydatków należy rozpatrywać na tle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, który koszty uzyskania przychodów wiąże z uzyskanymi przychodami. Pojęcie przychodów określa przepis art. 12 ustawy - są to m. in. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, wartość przychodów w naturze, wartość otrzymanych nieodpłatnych świadczeń. Poniesione nakłady inwestycyjne nie odnoszą się bezpośrednio do uzyskanego w danym roku przychodu, nie mogą być zatem uznane za koszty uzyskania przychodu.

Wobec powyższego, w sytuacji przedstawionej przez Stronę we wniosku, wszelkie wydatki, w tym również koszty energii elektrycznej, ponoszone w nieprzyjętym jeszcze do używania w działalności gospodarczej obiekcie będą, w myśl powołanych wyżej przepisów, obciążały koszty inwestycji i powiększały wartość początkową środka trwałego.

Interpretacja niniejsza dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego na dzień udzielenia niniejszej odpowiedzi.Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z przepisem art. 236 §2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty jego doręczenia.