Temat interpretacji

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. ? Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. czy art. 15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma zastosowanie do różnic kursowych powstających przy transakcjach realizowanych w walucie obcej pomiędzy nierezydentem a polskimi kontrahentami, oraz czy powstałe różnice kursowe nie będą traktowane jako ?pozorne?, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka jest nierezydentem w myśl przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2002r. Prawo dewizowe (Dz.U. z 2002r., Nr 141, poz. 1178) , posiada w Polsce nieruchomości i prowadzi działalność polegającą na ich wynajmie. W ramach prowadzonej działalności Spółka otrzymuje od polskich kontrahentów faktury za otrzymane świadczenia wystawione w złotych polskich a także w euro.

W związku z powyższym spółka jest w Polsce podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług.

Spółka stoi na stanowisku, że z punktu widzenia ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ( dalej PDOP) nie jest istotny status podatnika w świetle ustawy Prawo dewizowe. W konsekwencji różnice kursowe powstałe na transakcjach z kontrahentami krajowymi w przypadku gdy zapłata zostanie dokonana w walucie obcej będą kwalifikowane w oparciu o przepis art. 15 ust. 1 ustawy PDOP.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym zastosowanie ma art. 1 ust.1 oraz art.15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.z 2000r ., Nr 54, poz. 654 ze zm.). Zgodnie z art. 1 w/w ustawy przepisy tej ustawy regulują opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji, jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej oraz spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. W przypadku nierezyzentów przepisy powołanej powyżej ustawy, zgodnie z art. 3 ust.2, mają zastosowanie jedynie do dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy PDOP, koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłoszonych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów.

W związku z powyższym, Spółka jest podatnikiem w rozumieniu w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a jej dochody do opodatkowania w Polsce podlegają regulacjom zawartym w tej ustawie. Wobec powyższego różnice kursowe powstałe na transakcjach z kontrahentami krajowymi nie będą postrzegane jako ?pozorne?, gdy koszt wyrażony i poniesiony został w walutach obcych a między dniem jego zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut. W związku z powyższym koszt ten należy odpowiednio podwyższyć lub obniżyć o różnicę wynikającą z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłoszonego przez NBP z dnia zarachowania kosztów.

Należy również zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 9 ust.1 cytowanej ustawy strona obowiązana jest prowadzić ewidencję rachunkową w oparciu o odrębne przepisy w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Przepis ten powołuje ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2002 r. Nr 76 ,poz. 694 ze zm. ) , zgodnie z którą księgi rachunkowe prowadzi się w języku polskim i w walucie polskiej.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy-Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy-Ordynacja podatkowa). Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.(art. 236 §2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa).