Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 06.01.2005r. spółki z o.o. (data wpływu wniosku do Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku 19.01.2005r., przekazanie do tut. Urzędu Skarbowego 02.02.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 64, poz. 654 z późn. zm), w sprawie: koszty uzyskania przychodów - wierzytelności nieściągalne

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Spółka z o.o. posiada nieściągalne wierzytelności z tytułu sprzedaży gazu zarachowanie jako przychód należny. Należności dotyczą okresu od 01.01.2003r. do 09.05.2003r. W 2003 roku wysłano do dłużnika trzy bezskuteczne wezwania egzekucyjne. W dniu 05.11.2003r. Spółka wniosła do Sądu Rejonowego w ... pozew przeciwko dłużnikowi o zapłatę kwoty wierzytelności wraz z ustawowymi odsetkami. Sąd Rejonowy w ... wyrokiem zaocznym z dnia 02.02.2004r. zasądził od pozwanego całą żądaną przez Spółkę należność. W dniu 01.04.2004r. na wniosek Spółki Sąd Gospodarczy nadał wyrokowi klauzulę wykonalności. W kwietniu 2004r. wierzyciel skierował do Komornika Sądowego Rewiru V przy Sądzie Rejonowym ... wniosek o wszczęcie egzekucji. W toku czynności Komornik stwierdził, iż firma dłużnika nie istnieje (ruchomości do zajęcia brak, konto bankowe nie wykazuje obrotów). W wyniku ponownego sprawdzenia danych ujawnionych w KRS nowego adresu dłużnika nie ustalono. Dłużnik nadal jest ujawniony w KRS. Dnia 26.06.2004r. na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 KPC komornik umorzył postępowanie egzekucyjne wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji.

Zdaniem Podatnika Spółka wyczerpała wszystkie przewidziane prawem środki w celu zaspokojenia swoich roszczeń z majątku dłużnika wraz z przeprowadzeniem postępowania egzekucyjnego, co umożliwia jej zaliczenie w/w wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a) i ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Kwestię kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów normują przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późń. zm.).

Zgodnie z zasadą ogólną wynikającą z art. 15 ust. 1 tej ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 25 wym. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności nieściągalnych. Na zasadzie wyjątku zaliczenie wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów ustawodawca uzależnia od łącznego spełnienia następujących warunków:

• wierzytelność była wcześniej zaliczona do przychodów należnych na podstawie art. 12 ust. 3 ww. ustawy,
• wierzytelność nie jest przedawniona,
• nieściągalność wierzytelności została odpowiednio udokumentowana w sposób określony w art. 16 ust. 2 ww. ustawy, a mianowicie:

1. postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadającym stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo
2. postanowieniem sądu o:

a. oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania, lub
b. umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi okoliczność wymieniona pod lit. a), lub
c. ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo

3. protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.

Jak stwierdziło Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 30.11.1995r., nr PO 4/AS-722-837/95 (...) ocena czy wierzytelność, będąca przedmiotem roszczeń wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym, może być uznana za nieściągalną i zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w rachunku podatkowym, zależy od istnienia majątku dłużnika, którego wartość przewyższa koszty egzekucyjne postępowania. Określone ściśle przez przepisy prawa stany faktyczne, w których może być wydane postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego (...) dotyczą w wielu wypadkach uchybień formalnoprawnych, jak np. braku zdolności sądowej dłużnika czy niemożności stosowania np. egzekucji sądowej, i trudno na tej tylko podstawie ocenić, czy istnieje majątek dłużnika, wystarczający do zaspokojenia roszczeń wierzyciela. Dlatego też z treści postanowień wydawanych przez organy egzekucyjne powinno jasno wynikać, czy i w jakim zakresie roszczenia te zostały zaspokojone. Na pewno jednak podstawą do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wierzytelności nieściągalnej nie może być postanowienie o umorzeniu postępowania, jak i inne postanowienia organów egzekucyjnych, z treści których nie wynika jednoznacznie, iż podstawą nieściągalności wierzytelności był brak majątku dłużnika. (...) nie będzie podstawą do uznania wierzytelności za nieściągalną i zaliczenia jej do kosztów uzyskania przychodów postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego, na podstawie art. 875 § 4 k.p.c. i art. 877 oraz 985 § 1 k.p.c., gdyż w sytuacjach określonych w tych przepisach majątek dłużnika istnieje, a decyzja o jego przejęciu zależy od woli wierzyciela (istnieje tylko kwestia ekonomicznej opłacalności przejęcia majątku dłużnika na zaspokojenie wierzytelności).

Jak wynika z wniosku postanowieniem Komornika Sądowego z dnia 26.06.2004r. postępowanie egzekucyjne wobec dłużnika zostało umorzone na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 ustawy z 17.11.1964r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. z 1964r. Nr 43, poz. 296 z późn. zm.), zgodnie z którym postępowanie umarza się w całości lub części z urzędu jeżeli jest oczywiste, że z egzekucji nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych. W toku czynności Komornik stwierdził bowiem, iż firma dłużnika pod adresem siedziby nie istnieje, brak ruchomości do zajęcia, konto bankowe nie wykazuje obrotów, a nowego adresu dłużnika nie ustalono.

W ocenie tut. Organu podatkowego z ww. okoliczności wynika fakt braku majątku dłużnika na zaspokojenie choćby części wierzytelności, co pozwala na uznanie tej wierzytelności za nieściągalną. Tym samym wierzytelność ta, o ile stwierdzony w postanowieniu organu egzekucyjnego stan został uznany przez podatnika-wierzyciela za odpowiadający stanowi faktycznemu stanowi koszt uzyskania przychodu z chwilą otrzymania postanowienia organu egzekucyjnego w kwocie wcześniej zarachowanych przychodów należnych. Zatem stanowisko zaprezentowane we wniosku Podatnika uznać należy za prawidłowe.