Temat interpretacji
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, kontrahent umorzył Spółce zobowiązanie z tytułu zakupu materiałów na kwotę 1.220,00 zł (netto 1.000,00 zł + podatek VAT 220,00 zł).
Z uwagi na powyższe Podatnik pyta, jaką wartość umorzonego zobowiązania (brutto czy netto) należy uwzględnić w przychodach w związku z art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
Zdaniem Wnioskującej, mimo iż kwota zobowiązania jest wartością brutto, przychodemz tytułu jego umorzenia będzie wartość netto.
Ustosunkowując się do przedstawionych powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:
Z treści powołanego art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) wynika, że do przychodów z działalności gospodarczej zalicza się wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy. Z kolei przepis art. 12 ust. 4 pkt 8 stanowi, iż do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się kwoty stanowiącej równowartość umorzonych zobowiązań, w tym także z tytułu pożyczek (kredytów), jeżeli umorzenie zobowiązań jest związane z postępowaniem upadłościowym z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego.
W świetle przytoczonego wyżej przepisu, wartość umorzonych zobowiązań, jeżeli nie dotyczy umorzenia pożyczki z Funduszu Pracy i umorzenie zobowiązań nie jest związane z postępowaniem układowym, stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Ustawodawca nie zdefiniował w ustawie podatkowej pojęcia umorzenia.
Według Słownika Języka Polskiego (Wydawnictwa Naukowe PWN Warszawa 1998r, t. III) "Umorzenie" oznacza zmniejszenie lub zlikwidowanie zobowiązania pieniężnego poprzez uzyskanie zrzeczenia się należności przez wierzyciela. Skutkiem umorzenia jest zatem zmniejszenie lub zlikwidowanie w całości lub w części zobowiązania dłużnika w stosunku do wierzyciela, za jego zgodą, co prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania. Wygaśnięcie zobowiązania jest instytucją prawa cywilnego uregulowaną w przepisach art. 498-508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 508 kc zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. Zwolnienie z długu jest zatem umową pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem i następuje w momencie jej zawarcia.
Zgodnie z ww. przepisami, umorzenie zobowiązania może mieć miejsce przez potrącenie, odnowienie oraz zwolnienie z długu pod tytułem darmym lub odpłatnie. Przychodem w rozumieniu art. 12 ustawy o podatku dochodowym jest jedynie umorzenie poprzez zwolnienie z długu pod tytułem darmym. W tym przypadku bowiem u dłużnika wystąpi przysporzenie majątkowe.
Zatem, z punktu widzenia przepisów prawa podatkowego po stronie dłużnika wartość umorzonych zobowiązań stanowi przychód, którym jest wartość zobowiązania uwzględniająca podatek od towarów i usług, czyli wartość brutto umorzonej wierzytelności.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w katalogu przychodów nie podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych nie wymieniają umorzonych zobowiązań w części stanowiącej kwotę należnego podatku od towarów i usług.
W świetle powyższego, zwolnienie z długu stanowi dla dłużnika przychód w rozumieniu przepisów art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w kwocie umorzonego zobowiązania w wartości brutto.
Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującegow dacie zaistnienia tego zdarzenia.