Temat interpretacji

Stan faktyczny:

Spółka Akcyjna otrzymała fakturę za świadczenie przez inny podmiot - rezydenta Francji, który nie posiada wyodrębnionego zakładu prowadzącego działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - usług sprzedaży, marketingu, administracyjnych, produkcji i dystrybucji wyrobów. Usługi te nie należą do statutowej działalności podmiotu wystawiającego fakturę.

Stan prawny:

Zgodnie z treścią art.3 ust.2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., nr 54, poz. 654 ze zm.) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zasady opodatkowania przychodów podatników nie mających siedziby lub zarządu w Polsce uregulowane zostały w art. 21 ust.1 pkt 2a i ust. 2 wymienionej ustawy, w którym ustawodawca postanowił, iż podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze, ustala się w wysokości 20% przychodów. Przy czym za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w ustawie.

Przepisy ust.1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska (art.21 ust.2 ustawy z dnia 15.02.1992r.).

Z kolei w myśl art.26 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikat rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.

Kwestię rozstrzygania jurysdykcji podatkowej i zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu podatników polskich osiągających przychody we Francji i podatników francuskich osiągających przychody w Polsce reguluje umowa podpisana w dniu 20 czerwca 1975r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz.U. z 1977r., Nr 1, poz. 5).

Umowa ta wskazuje, jakiego rodzaju należności uzyskane przez nierezydenta podatkowego jednego z umawiających się państw w drugim państwie mogą podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym w tym drugim państwie (państwie źródła dochodów), a jakie mogą podlegać opodatkowaniu tylko w pierwszym z tych państw, tj. w państwie rezydencji podatkowej podmiotu uzyskującego dochód. Wśród różnych kategorii należności (dochodów) Umowa ta wymienia:

• dochody z nieruchomości,
• zyski z przedsiębiorstwa,
• zyski pochodzące z eksploatacji w komunikacji międzynarodowej statków, samolotów lub pojazdów szynowych i drogowych,
• dywidendy,
• odsetki,
• należności licencyjne,
• zyski majątkowe,
• dochody z wykonywania wolnego zawodu,
• dochody z pracy najemnej,
• dochody artystów i sportowców,
• dochody z emerytur i rent,
• dochody z tytułu pełnienia funkcji publicznych,
• dochody nauczycieli, pracowników badawczych i studentów,
• inne przychody.

W świetle uregulowań Umowy z dnia 20.06.1975r. jeżeli przedsiębiorca będący nierezydentem wykonuje na rzecz podmiotu polskiego świadczenia o charakterze niematerialnym, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a świadczenia te wchodzą w zakres działalności gospodarczej tego przedsiębiorcy, to dochody nierezydenta należy zaliczyć do kategorii "zysków z przedsiębiorstwa". Jeżeli natomiast świadczenia te nierezydent wykonuje na rzecz podmiotu polskiego, a nierezydent nie jest przedsiębiorcą albo świadczenia te nie wchodzą w zakres jego działalności gospodarczej, to przychody tego nierezydenta należy zaliczyć do kategorii "inne przychody".

W art. 21 ust. 1 wymienionej Umowy umawiające się Państwa ustanowiły generalną zasadę, zgodnie z którą wszystkie nie wymienione w poprzedzających artykułach części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej Umowy, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Postanowień ust. 1 nie stosuje się jednak w sytuacji, gdy osoba osiągająca zysk, posiadając miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie bądź działalność przemysłową lub handlową za pomocą zakładu położonego w tym Państwie, bądź wolny zawód w oparciu o stałą placówkę położoną w tym Państwie i gdy prawa lub dobra, z tytułu posiadania których osiągany jest zysk, są rzeczywiście związane z działalnością zakładu lub wykonywaniem wolnego zawodu. W tym przypadku stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14 (ust. 2 art. 21 umowy).

Przepis ten ma zastosowanie do wszystkich tych dochodów, których nie można zakwalifikować do żadnej z kategorii dochodów uregulowanych w odrębnych artykułach Umowy. Wszelkie dochody, które nie są uzyskiwane w ramach prowadzonej działalności i które nie wchodzą w zakres żadnej z poszczególnych kategorii dochodu, uregulowanej w odrębnym artykule, podlegają opodatkowaniu w oparciu o postanowienia tego przepisu.

Natomiast w art.7 ust. 1 tej Umowy strony postanowiły, że zyski z przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa podlegają opodatkowaniu w drugim Umawiającym się Państwie jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem (art.7 ust.2 Umowy).

Z przedstawionego w zapytaniu stanu faktycznego wynika, iż podmiot świadczący usługi sprzedaży, marketingu, administracyjne, produkcji i dystrybucji wyrobów na rzecz polskiego Podatnika ma siedzibę we Francji i nie posiada na terytorium Polski zakładu w rozumieniu Umowy z dnia 20.06.1975r., któremu można byłoby przypisać wypłacone przez Spółkę wynagrodzenie.

Reasumując powyższe, wynagrodzenie zapłacone z tytułu opisanych w zapytaniu transakcji należy zaliczyć do kategorii "inne przychody", gdyż świadczenia te - wg Spółki - nie mają związku z przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorcy mającego siedzibę we Francji, zatem nie można ich zaliczyć do kategorii zysków z tegoż przedsiębiorstwa. Nie można ich także zakwalifikować do żadnej z wymienionych w Umowie kategorii należności (dochodów). A zgodnie z powołanym powyżej art. 21 ust. 1 Umowy kwoty zaliczane do "innych przychodów" (czyli nie wymienionych w odpowiednich przepisach szczegółowych Umowy z dnia 20.06.1975r.) podlegają opodatkowaniu tylko w kraju rezydencji podmiotu uzyskującego takie dochody.

Zatem dochody otrzymane przez podmiot mający siedzibę we Francji z tytułu świadczonych na rzecz podmiotu polskiego usług sprzedaży, marketingu, administracyjnych, produkcji i dystrybucji wyrobów - po przedłożeniu Spółce (jako płatnikowi zryczałtowanego podatku dochodowego) przez francuskiego usługodawcę tzw. "certyfikatu rezydencji" - nie będą z tego tytułu podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce.