Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 09.09.2005, sygn. 1471/DPD2/423-72/05/EC, Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie
Temat interpretacji
Na podstawie art. 14a § 4 w związku z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (t.j - Dz. U. z 2005 roku Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 14 czerwca 2005 roku (data wpływu do Urzędu - 28 czerwca 2005 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na tworzenie i utrzymywanie zapasów obowiązkowych paliw płynnychNaczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny
uznać stanowisko Strony za prawidłowe.
Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na imporcie do Polski oleju napędowego do samochodów i jego sprzedaży odbiorcom hurtowym.
Jako importer paliw Spółka, na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 maja 1996 roku o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw (t. j. - Dz. U. z 2003 roku Nr 24, poz. 197 ze zm.), tworzy i utrzymuje na własny koszt zapasy obowiązkowe w zakresie importowanych paliw. Spółka tworzy zapasy obowiązkowe systematycznie zwiększając ilości zgromadzonego paliwa w okresach kwartalnych o ilość odpowiadającą #188; wymaganego przyrostu zapasów obowiązkowych na dany rok. Spółka tworząc, a następnie utrzymując obowiązkowe zapasy ponosi koszt nabycia i transportu paliw płynnych oraz pokrywa koszt ich magazynowania i ubezpieczenia. Ponadto musi również zapłacić wszelkie obciążenia publicznoprawne związane z importem takie jak: opłata paliwowa, akcyza, podatek od towarów i usług.
Wyceny zapasów paliw od 2004 roku Spółka dokonuje w cenach nabycia. Rozchód wyceniany jest metodą FIFO (pierwsze weszło - pierwsze wyszło).W 2003 roku oraz latach poprzednich zapasy towarów wyceniane były według ceny przeciętnej ustalanej jako cena średnia ważona.
Te same zasady stosowane są zarówno w stosunku do zapasu handlowego, jak i do zapasu stanowiącego rezerwę obowiązkową.
W świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego, Spółka zwróciła się o potwierdzenie swojego stanowiska, zgodnie z którym jako podatnik będący importerem paliw płynnych obowiązanym na mocy odrębnych przepisów do tworzenia i utrzymywania zapasów paliw płynnych na prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na:tworzenie zapasów obowiązkowych, w szczególności cenę zakupu oraz koszty dodatkowe związane z nabyciem paliw przeznaczonych na zapasy obowiązkowe;utrzymywanie zapasów obowiązkowych , w szczególności koszty magazynowania i ubezpieczeniaw momencie ich faktycznego poniesienia, nie zaś w chwilą sprzedaży tych zapasów.
Swoje stanowisko w w/w kwestii Spółka uzasadnia tym, iż tworzenie i utrzymywanie zapasów paliw płynnych jest obligatoryjne na mocy przepisów w/w ustawy o rezerwach państwowych. Jednocześnie celem ponoszenia w/w wydatków nie jest uzyskiwanie przychodów z prowadzonej działalności, ich poniesienie jest warunkiem umożliwiającym Spółce prowadzenie działalności gospodarczej.
Naczelnik tutejszego Urzędu, mając na uwadze przedstawiony przez Spółkę we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujący stan prawny zauważa, co następuje:
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. - Dz. U. z 2000 roku Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, nie wymienione w art. 16 ust. 1. Zasady zaliczania wydatków, o których mowa w powołanym art. 15 ust. 1 do kosztów uzyskania przychodów uregulowane zostały w art. 15 ust. 4 w/w ustawy. Zgodnie z tym przepisem, koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione. Analiza powołanych powyżej przepisów wskazuje, iż zasada rozliczania wydatków w czasie ma zastosowanie, jeżeli pomiędzy danym kosztem a przychodami uzyskiwanymi w wyniku prowadzonej działalności gospodarczej zachodzi bezpośredni związek przyczynowo - skutkowy tego typu, że poniesienie danego wydatku jest warunkiem uzyskania przychodów z w/w tytułu.
Stosownie do postanowień rozdziału 4 powołanej powyżej ustawy o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw, podmioty prowadzące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania lub przetwarzania paliw ciekłych (producenci) oraz podmioty prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przywozu paliw ciekłych na polski obszar celny (importerzy), mają obowiązek tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych. Zapasy te tworzone są w celu zapewnienia bezpiecznego zaopatrzenia kraju w paliwa płynne na wypadek wystąpienia zakłóceń lub kryzysu w ich dostawach na rynku krajowym. Zapasy te mogą być gromadzone w magazynach własnych tych podmiotów lub u przedsiębiorców zajmujących się magazynowaniem takich paliw. Koszty tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych ponoszą producenci i importerzy. Koszty te zaliczana są do kosztów ich działalności.
Z przepisów przytoczonego powyżej rozdziału 4 w/w ustawy wynika, że na Spółkę, jako importera paliw płynnych, został nałożony, niezależnie od jej woli, ustawowy obowiązek tworzenia i utrzymywania zapasów paliw płynnych, których sprzedaż ma miejsce tylko w ściśle określonych przez ustawodawcę okolicznościach, tj. w przypadku wystąpienia zakłóceń bądź kryzysu w dostawach na rynek krajowy.
Obligatoryjny charakter w/w zapasów, jak również trudny do przewidzenia przez podatnika moment sprzedaży paliwa pochodzącego z tych zapasów uzasadnia zaliczenie przez Spółkę kosztów związanych z tworzeniem i magazynowaniem tego rodzaju zapasów do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, nie zaś z chwilą sprzedaży zapasów.
Za zaliczaniem w/w wydatków związanych z tworzeniem i utrzymywaniem zapasów obowiązkowych paliw płynnych do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia przemawia ponadto fakt, iż tego rodzaju zapasy nie biorą udziału w bieżącej, prowadzonej w normalnych warunkach sprzedaży produktów Spółki. Ich podstawowym zadaniem nie jest bowiem przysporzenie podatnikowi korzyści w postaci przychodu, lecz zabezpieczenie strategicznych celów państwa.
W świetle powyższego, w ocenie Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego, w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko Spółki jest prawidłowe.
Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.
Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej, właściwych dla Strony - do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).
Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego w terminie siedmiu dni, licząc od dnia jego doręczenia (art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 2 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa).