Temat interpretacji
P O S T A N O W I E N I E
Na podstawie art. 14 a § 4 w związku z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (tj. - Dz. U z 2005 roku Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w części dot: prawidłowości obciążenia kosztów uzyskania przychodów różnicami kursowymi od wyceny bieżącej części zawieranych transakcji terminowych Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan
faktyczny oraz stan prawny
postanawia
- uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.
U z a s a d n i e n i e
Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że Bank zawarł umowy SWAP z kontrahentami. Transakcje wymiany walutowej polegają na zawarciu kontraktu, na mocy którego strony zobowiązują się do wymiany określonych walut w przyszłości. Są one ewidencjonowane pozabilansowo. Wycena bieżącej części transakcji, czyli wyniku wymiany USD na EUR i CHF na EUR w księgach Banku została wykazana strata na różnicach kursowych od własnych środków pieniężnych. Powyższa kwota została rozpoznana jako koszt podatkowy, gdyż zgodnie z przyjętymi zasadami Bank traktuje wszystkie różnice kursowe (zrealizowane i niezrealizowane) jako koszty lub przychody podatkowe.
Odroczona część tych transakcji, czyli operacja wymiany waluty odwrotnej wyceniana jest na dzień bilansowy i wykazywana jest jako inne przychody finansowe. Rozpoznawana jest jako przychód niepodatkowy, ponieważ stanowi tylko wycenę księgową przyszłej transakcji.Przychody lub koszty wynikające z zawartych transakcji zostaną ujęte w księgach banku po dokonaniu wymiany, czyli dacie rozliczenia kontraktu i faktycznej wymianie kwot rozliczenia pomiędzy kontrahentami.
W świetle powyższego Bank wystąpił o potwierdzenie prawidłowości ujęcia wyceny bieżącej części tych operacji jako kosztów uzyskania przychodów z tytułu różnic kursowych wynikających z transakcji wymiany walutowej.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. - Dz.U. z 2000 roku Nr 54, poz. 654 ze zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.
Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 1 w/w ustawy kosztami uzyskania przychodów są te wydatki, które poniesione zostały z celu uzyskania przychodów, nie wymienione w art. 16 ust. 1
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przewidują możliwość ustalenia przychodów (kosztów) również z tytułu różnic kursowych od własnych środków pieniężnych i wartości pieniężnych w walutach obcych. Przychody z tytułu różnic kursowych od własnych środków pieniężnych lub wartości pieniężnych w walutach obcych, stosownie do art. 12 ust. 2a powołanej ustawy ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodu oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzysta podatnik.
Analogicznie ustala się koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków pieniężnych. Ustala się je, zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1a ustawy, jako różnicę pomiędzy wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług podatnik korzysta.
Powołane powyżej przepisy jednoznacznie wskazują, że do przychodów podatkowych bądź odpowiednio kosztów uzyskania przychodów zalicza się wyłącznie faktycznie zrealizowane różnice kursowe.
Tym samym nie stanowią przychodu (kosztu) niezrealizowane różnice kursowe.
W ocenie Naczelnika tut. Urzędu, w świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego i prawnego, stanowisko Banku w części dotyczącej traktowania różnic kursowych od wyceny bieżącej części transakcji jest nieprawidłowe.
Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.
Niniejsza interpretacja nie jset wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej, właściwych dla Strony - do czasu jej zmiany lub uchlenia (art. 14b §1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa). Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia (art. 14a §4 ustawy w związku z art. 236 § 2 - Ordynacja podatkowa)