Interpretacja indywidualna z dnia 23.01.2013, sygn. ILPB4/423-358/12-6/DS, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat interpretacji
Czy Spółka może podwyższyć stawki liniowej amortyzacji podatkowej amortyzowanych środków trwałych, począwszy od pierwszego miesiąca danego roku podatkowego na podstawie decyzji zarządu, która została podjęta w formie uchwały w trakcie trwania tego roku podatkowego?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2012 r. (data wpływu 23 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych na podstawie decyzji zarządu, która została podjęta w formie uchwały w trakcie trwania roku podatkowego jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 23 października 2012 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 07 listopada 2012 r. (data wpływu 08.11.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości:
- obniżenia stawek amortyzacyjnych,
- obniżenia stawek amortyzacyjnych na podstawie decyzji zarządu, która została podjęta w formie uchwały w trakcie trwania roku podatkowego,
- podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych,
- podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych na podstawie decyzji zarządu, która została podjęta w formie uchwały w trakcie trwania roku podatkowego.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący opis zdarzenia przyszłego.
Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest produkcja kompresorów do klimatyzacji samochodowych.
Spółka prowadzi działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: SSE) i korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w zakresie wynikającym z przyznanego zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie legnickiej specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: zezwolenie strefowe) z dnia 30.04.2004 r. Spółka uzyskuje również przychody z działalności nieobjętej zakresem zezwolenia strefowego. Ponadto, Spółka zamierza zakończyć rozpoczęty w marcu 2012 r. nowy projekt inwestycyjny w SSE (rozbudowa zakładu produkcyjnego oraz uruchomienie produkcji elementów do kompresorów), zgodnie z drugim zezwoleniem strefowym, które Spółka otrzymała w dniu 01.03.2012 r. Wnioskodawca nie wyklucza również możliwości przeprowadzenia kolejnych inwestycji w przyszłości.
Spółka posiada w ewidencji środków trwałych szereg składników majątkowych, stanowiących środki trwałe wykorzystywane w działalności gospodarczej. W momencie przekazywania składników majątkowych do używania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka wprowadza te składniki do ewidencji środków trwałych i rozpoczyna - od następnego miesiąca - dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej. Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych metodą liniową (tj. zgodnie z metodą opisaną w art. 16i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Odpisy amortyzacyjne naliczane są w równych ratach co miesiąc. W związku z nową inwestycją, w przyszłości Spółka będzie nabywać lub wytwarzać we własnym zakresie nowe środki trwałe, a następnie wprowadzać je do ewidencji środków trwałych w celu amortyzacji, zgodnie z opisanymi powyżej zasadami.
Spółka rozważa obniżenie stawek amortyzacji podatkowej dla poszczególnych środków trwałych wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej w stosunku do stawek przewidzianych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: Wykaz stawek amortyzacyjnych).
W przyszłości Spółka przewiduje możliwość podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do niektórych (lub wszystkich) środków trwałych. Wysokość stawek amortyzacyjnych po ich podwyższeniu nie przekroczy jednak maksymalnych stawek wskazanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych.
Rok podatkowy Spółki trwa od 1 kwietnia do 31 marca.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
Czy Spółka może według własnego uznania z zachowaniem terminów, o których mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obniżyć do dowolnej wysokości (np. 1%) stawki amortyzacji podatkowej przewidziane w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych dla wybranych (lub wszystkich) środków trwałych (zarówno w odniesieniu do nowo wprowadzonych do ewidencji środków trwałych, jak i tych, które już podlegają amortyzacji dla celów podatkowych), dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji...
Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź w zakresie pytania nr 4. Wniosek Spółki w zakresie pytań nr 1, nr 2 i nr 3 został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami indywidualnymi w dniu 23 stycznia 2013 r. odpowiednio nr ILPB4/423-358/12-3/DS, ILPB4/423-358/12-4/DS i nr ILPB4/423-358/12-5/DS.
Zdaniem Wnioskodawcy, może On podwyższyć stawki liniowej amortyzacji podatkowej amortyzowanych środków trwałych, począwszy od pierwszego miesiąca danego roku podatkowego na podstawie decyzji zarządu, która została podjęta w formie uchwały w trakcie trwania tego roku podatkowego.
Uzasadnienie.
Zdaniem Spółki, podatnik może dokonać zmiany kalkulacji odpisów amortyzacyjnych z zastosowaniem zmienionych (tj. podwyższonych) stawek ze skutkiem od pierwszego miesiąca nowego roku podatkowego (dla środków trwałych uprzednio amortyzowanych) na mocy decyzji zarządu podjętej w trakcie nowego roku podatkowego, pod warunkiem że podwyższone w ten sposób stawki będą miały zastosowanie do całego roku podatkowego.
Przepis art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ani inne przepisy ustawy nie wprowadzają ograniczeń w zakresie podwyższania uprzednio obniżonej stawki amortyzacyjnej. Z wykładni tego przepisu wynika, że stawki amortyzacyjne mogą być zarówno obniżane, jak i podwyższane przez podatników.
Tak jak zostało to wskazane w uzasadnieniu stanowiska Spółki dotyczącego pytania nr 2 w niniejszym wniosku o interpretację, kluczowe jest aby w ciągu całego roku podatkowego zastosowanie miała jedna stawka amortyzacyjna do danego środka trwałego.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ().
Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie pomiędzy nim, a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, jego zabezpieczenie lub zachowanie.
Zasady dotyczące dokonywania odpisów z tytułu zużycia środków trwałych (odpisów amortyzacyjnych) zamieszczone zostały w przepisach art. 16a - 16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Stosownie bowiem do art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.
Zgodnie z art. 16a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
- budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
- maszyny, urządzenia i środki transportu,
- inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Treść powyższego przepisu oznacza, że amortyzacja podatkowa stanowi formę rozłożonego w czasie, obniżenia kosztów podatkowych wartością używanych w prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotów, które zużywają się w okresie dłuższym niż 1 rok. Okres amortyzacji jest zwykle zbliżony do standardowego okresu użytkowania danego rodzaju środków trwałych, co znajduje odzwierciedlenie w wysokości stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie.
Jak stanowi art. 16f ust. 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1 - 3 oraz w art. 16b. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h - 16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h - 16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.
Stosownie do art. 16h ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i - 16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.
Dodatkowo zauważyć należy, iż zgodnie z art. 16h ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art. 16i. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji do końca tego roku podatkowego.
W konsekwencji, to podatnicy dokonując wyboru metody amortyzacji, dokonują tym samym wyboru stawki amortyzacyjnej, która stanowi integralną część metody amortyzacji i która co do zasady nie może ulec zmianie w jej trakcie. Zatem, podatnik kierując się racjonalną oceną skutków podejmowanej decyzji może dokonać wyboru metody amortyzacji, która winna mieć wpływ na jego sytuację gospodarczą.
Jak stanowi art. 16i ust. 1 tej ustawy, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j - 16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.
Stosownie zaś do treści art. 16i ust. 5 ww. ustawy, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.
Zatem, powołany w zdaniu poprzednim przepis nie zabrania obniżenia stawki amortyzacyjnej danego środka trwałego nawet kilka razy, a następnie jej podwyższenia. Podatnik może zatem dokonać zmiany stawki, tj. jej zmniejszenia bądź zwiększenia uprzednio obniżonej począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Ma On w tej sytuacji możliwość stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym tylko zastrzeżeniem, aby stawki te nie były wyższe od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych.
Zmiana stawek amortyzacyjnych przewidziana w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomimo że nie została ograniczona przez ustawodawcę żadnym limitem, powinna być dokonywana z uwzględnieniem pozostałych przepisów ustawy. Z powyższego wynika zatem, że możliwość obniżania lub podwyższania stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Taką decyzję podejmuje podatnik. Ponadto, wysokość obniżenia lub podwyższenia dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika. Może On, na podstawie art. 16i ust. 5 ww. ustawy, obniżyć dla poszczególnych środków trwałych stawkę amortyzacyjną wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych, bądź podwyższyć uprzednio obniżoną stawkę począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego, jednak zmiana wysokości stawki winna zapewnić realizację zasady współmierności przychodów i odpowiadających im kosztów uzyskania przychodów unormowanej w art. 7 ww. ustawy. Ponadto, przy podwyższaniu uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych należy pamiętać, iż górną granicę tego podwyższenia stanowi Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych.
Należy przy tym pamiętać, iż wysokość zmienionej stawki amortyzacyjnej winna być ustalona z uwzględnieniem okresu efektywnej użyteczności gospodarczej danego środka trwałego oraz zasad prowadzonej polityki podatkowej.
Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka posiada w ewidencji środków trwałych szereg składników majątkowych, stanowiących środki trwałe wykorzystywane w działalności gospodarczej. W momencie przekazywania składników majątkowych do używania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka wprowadza te składniki do ewidencji środków trwałych i rozpoczyna - od następnego miesiąca - dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej. Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych metodą liniową. Odpisy amortyzacyjne naliczane są w równych ratach co miesiąc. W związku z nową inwestycją, w przyszłości Spółka będzie nabywać lub wytwarzać we własnym zakresie nowe środki trwałe, a następnie wprowadzać je do ewidencji środków trwałych w celu amortyzacji, zgodnie z opisanymi powyżej zasadami. Spółka rozważa obniżenie stawek amortyzacji podatkowej dla poszczególnych środków trwałych wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej w stosunku do stawek przewidzianych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych. W przyszłości Spółka przewiduje możliwość podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do niektórych (lub wszystkich) środków trwałych. Wysokość stawek amortyzacyjnych po ich podwyższeniu nie przekroczy jednak maksymalnych stawek wskazanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Rok podatkowy Spółki trwa od 1 kwietnia do 31 marca.
Odnosząc powyższe do przedstawionych przepisów prawa podatkowego, stwierdzić należy, iż możliwość zwiększenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych odnosi się do środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji i powinna nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego. Jednocześnie podwyższone przez Spółkę stawki nie mogą być wyższe od tych podanych w Wykazie. Zatem, jeżeli Spółka podejmie decyzję (w formie stosownej uchwały zarządu Spółki) o podwyższeniu uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych w trakcie roku podatkowego, to winna ona mieć moc wiążącą z początkiem nowego roku podatkowego. Zmiany stawek dokonuje się bowiem od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Tym samym, nie ma żadnych podstaw prawnych, aby decyzja zarządu podjęta w trakcie roku podatkowego (tj. po 01.04.2012 r.) odniosła skutek prawny od pierwszego dokonanego w tym roku podatkowym (01.04.2012 r. 31.03.2013 r.) odpisu amortyzacyjnego.
Reasumując, stosownie do art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka nie może podwyższyć stawki liniowej amortyzacji podatkowej amortyzowanych środków trwałych, począwszy od pierwszego miesiąca danego roku podatkowego na podstawie decyzji zarządu, która została podjęta w formie uchwały w trakcie trwania tego roku podatkowego. Spółka będzie mogła dokonać przedmiotowej zmiany stawki amortyzacyjnej jedynie począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Wniosek ORD-IN
Treść w pliku PDF 1023 kB
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu