Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 19.04.2004, sygn. PP II 443/180/34/04, Dolnośląski Urząd Skarbowy

Temat interpretacji

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega sprzedaż towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, eksport i import towarów i usług, a także czynności, wymienione w ust. 3 tego artykułu, które dla potrzeb tego podatku zostały zrównane ze sprzedażą. Zgodnie z definicją towarów skonstruowaną dla potrzeb podatku od towarów i usług zawartą w art. 4 pkt 1 powołanej ustawy towarami są rzeczy ruchome, wszystkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności określonych w art. 2, które wymienione są w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce państwowej. Natomiast zgodnie z art. 4 pkt 2 powołanej ustawy przez usługi rozumie się:

a)usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej,
b)roboty budowlano-montażowe,
c)sprzedaż praw lub udzielanie licencji i sublicencji w rozumieniu przepisów prawa własności przemysłowej,
d)oddanie do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego w rozumieniu przepisów prawa własności przemysłowej,
e)udzielanie licencji lub upoważnianie do korzystania z licencji oraz przeniesienie autorskiego prawa majątkowego w rozumieniu przepisów prawa autorskiego - w odniesieniu do programu komputerowego.

Wpłata środków pieniężnych jest to czynność, która nie została wymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zawartych w art. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, a ponadto środki pieniężne nie są ani towarem ani usługą w rozumieniu przepisów tej ustawy, dlatego też czynność opisana w zapytaniu nie polega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. A w związku z powyższym operacji tej nie ujmuje się w deklaracji VAT-7 ani w rejestrach prowadzonych dla celów podatku od towarów i usług.
Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku spółka z siedzibą w Sztokholmie zobowiązała się do wypłaty na rzecz Spółki polskiej środków pieniężnych w 2003 r., ale faktyczne przekazanie tych środków nie nastąpiło. Z przedstawionych przez podatnika dokumentów wynika, że zobowiązanie nie miało charakteru świadczenia wzajemnego.
W takiej sytuacji przy określeniu momentu powstania przychodu należy mieć na względzie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), który stanowi, że przychodami są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.
Zgodnie więc z wykładnią językową powyższego przepisu, sam fakt zobowiązania się zagranicznego udziałowca do wypłaty na rzecz polskiej Spółki środków pieniężnych, bez ich faktycznego przekazania nie powoduje, w myśl obowiązujących przepisów prawa, powstania zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych. Obowiązek podatkowy powstaje dopiero z chwilą faktycznego otrzymania środków pieniężnych.