Temat interpretacji

Odpowiadając na pismo z dnia 01.03.2004 r. do Łódzkiego Urzędu Skarbowego w celu zapewnienia jednolitego stosowania prawa przy ocenie skutków w podatku dochodowym od osób prawnych, na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego informuje:

w związku z uchwaleniem ustawy z dnia 27.07.2002 r. o zmianie w podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 141, poz. 1179) podatnicy na podstawie art. 16k ust. 4ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) są uprawnieni do dokonywania odpisów amortyzacyjnych w wysokości 30% wartości początkowej fabrycznie nowych środków trwałych już w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji.

Nowe metody dokonywania odpisów amortyzacyjnych mają zastosowanie do środków trwałych wprowadzonych do ewidencji począwszy od 05.09.2002 roku, jeżeli zgodnie z wydaną na podstawie odrębnych przepisów Klasyfikacją Środków Trwałych (Dz. U. z 1999 r. Nr 112, poz. 1317 ze zm.), są one zaliczane do grup 3-6.

Podkreślić należy, że wprowadzone przepisy można stosować zarówno do środków trwałych nabytych, jak i wytworzonych we własnym zakresie. Środki te muszą jednak podlegać amortyzacji, tj. spełniać warunki określone w art. 16a ust. 1 lub ust. 2 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W pierwszym roku podatkowym odpisów amortyzacyjnych można dokonać jednorazowo, jednak nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji lub zgodnie z art. 16k ust. 4 ustawy w równych ratach co miesiąc, co kwartał albo jednorazowo na koniec roku podatkowego.

Wobec powyższego stanowisko Spółki jest prawidłowe - po wprowadzeniu w miesiącu grudniu 2003 r. do ewidencji - zakupionego fabrycznie nowego środka trwałego, można naliczyć amortyzację w wysokości 30% na koniec roku podatkowego.