Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 28.06.2003, sygn. OG 005/95/PDI-9/03, Drugi Urząd Skarbowy w Kielcach

Temat interpretacji

W odpowiedzi na pismo z dnia 29 maja 2003 r. w sprawie zaliczenia przez wierzyciela do kosztów uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności w świetle ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), Drugi Urząd Skarbowy w Kielcach wyjaśnia, co następuje:

Zagadnienie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności reguluje art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W świetle tego przepisu umorzone wierzytelności nie są kosztem, z wyjątkiem przypadków, gdy uprzednio zostały zarachowane do przychodów jako przychody należne np. z tytułu sprzedaży wyrobów, usług itp.

Umorzenie wierzytelności winno nastąpić w sposób określony w przepisach prawa, w tym przypadku zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego. W myśl art. 508 K.c. "zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje".

Z powyższego wynika, że wierzyciel może zaliczyć umorzoną wierzytelność do kosztów uzyskania przychodów wówczas, gdy spełnione są następujące warunki:
- wierzytelność zaliczono uprzednio do przychodów należnych (umorzona wierzytelność będzie, więc kosztem uzyskania w wartości netto, bez VAT),
- umorzenie wierzytelności nastąpiło za wiedzą i zgodą dłużnika.

Jeżeli wierzyciel nie posiada oświadczenia dłużnika, że zwolnienie z długu zostało przez niego przyjęte, nie może skorzystać z w/w przepisu ustawy.

U dłużnika wartość umorzonych zobowiązań, stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy, stanowi przychód z chwilą umorzenia.

Stanowisko Spółki prezentowane w piśmie jest prawidłowe.