Czy kwota dofinansowania 29.889,00 zł jest przychodem w podatku dochodowym od osób prawnych, a koszty amortyzacji są kosztem uzyskania przychodu? - Interpretacja - IBPBI/2/423-229/12/JD

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 08.06.2012, sygn. IBPBI/2/423-229/12/JD, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Czy kwota dofinansowania 29.889,00 zł jest przychodem w podatku dochodowym od osób prawnych, a koszty amortyzacji są kosztem uzyskania przychodu?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 29 lutego 2012 r. (wpływ do tut. Biura 6 marca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy kwota dofinansowania jest przychodem, a koszty amortyzacji kosztem uzyskania przychodu (część pytania wymienionego we wniosku jako 1 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2012 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy kwota dofinansowania jest przychodem, a koszty amortyzacji kosztem uzyskania przychodu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W roku 2011 Zarząd Spółdzielni podjął decyzję o zmianie sposobu ogrzewania budynku własnego i przyłącza do miejskiej sieci cieplnej. W 2011 roku została przygotowana dokumentacja techniczna wyłączenia z eksploatacji i zlikwidowania dotychczas używanej kotłowni opalanej paliwem stałym (węgiel). Wykonano nową sieć centralnego ogrzewania oraz podłączono ją do miejskiej sieci cieplnej. Całkowity koszt inwestycji wyniósł 92.485,87 zł netto. Inwestycja została oddana do eksploatacji 31 grudnia 2011 roku.

W dniu 21 lutym 2012 roku Spółdzielnia otrzymała dofinansowanie do majątku trwałego dla uczestników "programu modernizacji systemów grzewczych obiektów wraz z możliwością dostawy ciepłej wody użytkowej" w wysokości 29.889 zł, tj. 30% wartości wykonanych prac podlegających dofinansowaniu (wg faktury VAT brutto - 99.630,- zł).

Powyższa inwestycja zwiększyła wartość budynku o kwotę netto 92.485,87 złotych i jest amortyzowana od stycznia 2012 roku 2,5% w skali roku.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy kwota dofinansowania 29.889,00 zł jest przychodem w podatku dochodowym od osób prawnych, a koszty amortyzacji są kosztem uzyskania przychodu... (część pytania wymienionego we wniosku jako 1, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych)

Zdaniem Spółdzielni, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT do kosztów podatkowych nie można zaliczyć odpisów z tytułu zużycia środka trwałego które przypadają na tą cześć jego wartości początkowej, która została zwrócona podatnikowi /Spółdzielni/ w formie dofinansowania. W związku z tym, że część amortyzacji nie jest kosztem uzyskania przychodu kwota dofinansowania (29.889 zł), zdaniem Wnioskodawcy, nie jest przychodem podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397 ze zm. dalej updop) nie zawiera definicji przychodu. Przepis art. 12 tej ustawy, regulujący kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12 ustawodawca precyzuje więc jedynie rodzaje przychodów. Ponadto wylicza jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

Przychodami są więc w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, a w zakresie przychodów związanych z działalnością gospodarczą także przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 updop).

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. Należność wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia. Ustawodawca nie zastrzega, że przychodem są tylko wymienione w art. 12 updop pożytki, które są wprost wynikiem realizacji celu działalności gospodarczej osoby prawnej. Wszelkie wpłaty pieniężne, o ile spełniają inne wymagania podane w rozdziale 2 ustawy, mogą być uznane za przychód osoby prawnej zwłaszcza, że listę pożytków stanowiącą katalog zamknięty, którego zakres nie podlega rozszerzeniu czy też zawężeniu które nie mogą być zaliczone do przychodów zawarto w ust. 4 cytowanego przepisu.

I tak, do przychodów nie zalicza się m.in. zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów (art. 12 ust. 4 pkt 6a updop).

Należy przy tym podkreślić, iż cytowany przepis odnosi się wyłącznie do poniesionych i zwróconych podatnikowi wydatków niezaliczonych z mocy art. 16 updop do kosztów uzyskania przychodów. Aby dany wydatek mógł być zaliczony do kategorii innych wydatków, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a cytowanej ustawy, konieczne jest, by wydatek ten nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisu art. 16 updop oraz by wydatek został wcześniej przez podatnika poniesiony, a następnie zwrócony podatnikowi. Przy czym wydatek poniesiony powinien być odpowiednikiem wydatku zwróconego. Tak więc wydatek zwrócony to ten sam, a nie taki sam wydatek, który został poniesiony.

Jednocześnie wskazać należy, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Spółdzielnia podjęła decyzję o zmianie sposobu ogrzewania budynku własnego i przyłączenia go do miejskiej sieci cieplnej. W związku z wykonaniem tej inwestycji Spółdzielnia otrzymała dofinansowanie będące częściowym zwrotem poniesionych nakładów (30% wartości wykonanych prac podlegających dofinansowaniu). Zatem odpisy amortyzacyjne od części wartości początkowej inwestycji w jakiej zostanie ona pokryta ze środków otrzymanych w ramach dofinansowania nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów.

Jeżeli zatem Spółka wydatków pokrytych dofinansowaniem nie zaliczy do kosztów uzyskania przychodów (np. w postaci odpisów amortyzacyjnych), przysporzenie uzyskane w związku z otrzymanym dofinansowaniem, w myśl art. 12 ust. 4 pkt 6a updop do wysokości odpowiadającej ww. wydatkom nie będzie stanowiło przychodu podatkowego.

Stanowisko Spółdzielni jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygniecie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 14 marca 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach