Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 13.10.2005, sygn. BP/423-0006/05, Drugi Urząd Skarbowy w Gdyni
Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Na podstawie art.14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku podatnika z dn. 24.08.2005r. (data wpływu 29.08.2005r.) uzupełnionego pismem z dnia 12.09.2005r. (data wpływu 12.09.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie odpłatnego zbycia wierzytelności
stwierdzam, że
stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.
UZASADNIENIE
Wnioskiem z dnia 24.08.2005r. podatnik zwrócił się o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
Podatnik planuje podpisać z Biurem Obrotu Wierzytelnościami umowę zbycia niektórych swoich wierzytelności. Wierzytelności te ujęte ma w księgach jako przychody należne. W związku z planowaną transakcją ma otrzymać niewielką zapłatę - "kwotę symboliczną". W tym stanie faktycznym zwraca się z zapytaniem czy różnica pomiędzy zapłatą jaką otrzyma za wierzytelność a kwotą wierzytelności będzie dla niego kosztem uzyskania przychodu.
Stosownie do postanowień art.509 i art.510 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią. Przeniesienie to może nastąpić w wykonaniu umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności.
Dla celów podatku dochodowego od osób prawnych na wstępie należy rozpatrzyć art.15 ust.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie z nim kosztem uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.16 ust.1. Kosztem uzyskania przychodów są więc wszelkie koszty racjonalnie i gospodarczo uzasadnione, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodu, pod tym jednym warunkiem, że nie są wymienione w art.16 ust.1 tej ustawy jako niestanowiące z mocy prawa kosztów uzyskania przychodów. Art.16 ust.1 pkt 39 ww. ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodu strat z tytułu odpłatnego zbycia wierzytelności, chyba że wierzytelność ta uprzednio na podstawie art.12 ust.3 zarachowana została jako przychód należny.
Ponadto, na mocy art.12 ust.4 pkt 2 w związku z art.16 ust.1 pkt 46 oraz art.12 ust.4 pkt 2 w związku z art.16 ust.1 pkt 11 przy ustalaniu wyniku ze sprzedaży wierzytelności nie uwzględnia się kwot odsetek za zwłokę oraz zawartego w kwocie wierzytelności podatku VAT.
Jedyną zatem przesłanką, od której spełnienia zależy możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów straty ze sprzedaży wierzytelności jest jej uprzednie zaliczenie do przychodów należnych.
Należy jednak zwrócić uwagę na ustalenie prawidłowej wysokości straty, będącej różnicą pomiędzy ceną uzyskaną ze sprzedaży a wartością netto wierzytelności. Art.14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obliguje podatnika do określenia w umowie sprzedaży rzeczy i praw majątkowych, ich wartości wyrażonej w cenie rynkowej. W przeciwnym bowiem przypadku, jeśli cena określona w umowie sprzedaży znacznie odbiega od wartości rynkowej, następują sankcje określone w wymienionym przepisie.
Reasumując powyższe postanowiono jak w sentencji.