Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2008 r. (data wpływu 05.02.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowizji lub opłat bankowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowizji lub opłat bankowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka dokonywać będzie w 2008 roku transakcji handlowych, w których nabywcami wyrobów Spółki będą odbiorcy zagraniczni (z obszaru Unii Europejskiej). W następstwie dokonywania zapłaty w EURO za sprzedane wyroby Spółki powstawać będą koszty bankowe (banku nabywcy, banku Spółki a także banku pośredniczącego w rozliczeniu transakcji pomiędzy dwoma pierwszymi bankami), które będą potrącane z ceny należnej Spółce za sprzedany wyrób.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty prowizji lub opłat bankowych pobierane z przelewanej ceny sprzedaży wyrobów Spółki stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodu, gdyż są to koszty ponoszone w celu osiągnięcia przychodów (sprzedaż wyrobów) lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Z powyższego wynika zatem, że o możliwości zaliczenia określonego wydatku do kosztów uzyskania przychodów decyduje łączne spełnienie następujących warunków:

• pomiędzy tym wydatkiem a przychodami istnieje związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zachowanie już istniejącego źródła przychodów;
• wydatek nie został wymieniony w art. 16 ust. 1, zawierającym katalog wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że do uznania poniesionych wydatków za koszty podatkowe niezbędne jest łączne spełnienie obu wymienionych powyżej przesłanek. Sam fakt, że określony wydatek nie został wymieniony w art. 16 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, nie może przesądzać o możliwości uwzględnienia tego wydatku przy ustalaniu podstawy opodatkowania. Konieczne jest również wykazanie związku ponoszonych kosztów z uzyskiwanymi przychodami.

Natomiast stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 tej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, w tym również różnice kursowe. Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dla Spółki przychodem należnym będzie wartość wystawionej dla kontrahenta faktury sprzedaży.

Z przytoczonych przepisów wynika, że aby określony wydatek mógł stanowić koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi również zachodzić związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zachowanie przychodu podatnika. Podatnik ponosząc koszt powinien wobec tego obiektywnie zakładać, że może on przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Dlatego też każdy wydatek wymaga indywidualnej oceny pod kątem związku z przychodem i racjonalności działania dla osiągnięcia tego przychodu. Generalnie uznaje się, że koszty podatkowe ponoszone przez podmiot gospodarczy podlegają podziałowi - tzn. mają charakter wydatków pośrednich lub bezpośrednich. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się te wydatki, których nie można powiązać z konkretnym przychodem, jednak ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie.

Do takich kosztów pośrednich niewątpliwie można zaliczyć koszty związane z obsługą bankową dokonywanych w prowadzonej działalności gospodarczej transakcji finansowych, a więc prowizje i opłaty bankowe.

W przedmiotowej sprawie Spółka ponosi wydatki związane z obsługą bankową prowizje i opłaty bankowe nabywcy, banku Spółki, a także banku pośredniczącego w rozliczaniu transakcji pomiędzy dwoma bankami w transakcjach z kontrahentem dokonującym zapłaty należności wynikającej z wystawionej przez Spółkę faktury.

Zdaniem tutejszego Organu koszty prowizji i opłat bankowych banku nabywcy, banku Spółki, a także banku pośredniczącego w rozliczeniu pomiędzy bankami, pomniejszające należną Spółce zapłatę od kontrahenta zagranicznego nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów Spółki. Poniesione wydatki na opłacenie prowizji lub opłat bankowych mogą stanowić koszty uzyskania przychodu podmiotu obowiązanego do ich uiszczenia.

Spółka w opisie zdarzenia przyszłego nie wskazała, że to na niej będzie ciążył obowiązek zapłaty prowizji czy też opłat bankowych, stosowanych przez bank nabywcy, bank Spółki, czy też przez bank pośredniczący w przelaniu zapłaty pomiędzy tymi bankami.

Wobec tego wydatki te nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.