Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2008r. (data wpływu do tut. BKIP 29 stycznia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku od nieruchomości oraz opłat za wieczyste użytkowanie niezabudowanych gruntów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2008r. wpłynął do tut. Biura wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku od nieruchomości oraz opłat za wieczyste użytkowanie niezabudowanych gruntów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółdzielnia Mieszkaniowa dysponuje gruntami niezabudowanymi. W czasie składania wniosku nie osiąga jakichkolwiek przychodów z tych gruntów. Jednocześnie ponosi koszty związane z posiadaniem tych gruntów, to jest podatek od nieruchomości, który płacony jest według stawek właściwych dla pozostałych gruntów. W przypadku, gdy grunty nie są własnością Spółdzielni lecz pozostają jedynie w wieczystym użytkowaniu, opłaca wieczyste użytkowanie do Urzędu Miasta. Zarówno podatek od nieruchomości jak i opłaty za wieczyste użytkowanie dotyczące gruntów niezabudowanych płacone są ze środków uzyskanych z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych zwalnia się od podatku dochody uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, przeznaczone na cele tej gospodarki. Zarówno wyżej wymieniona ustawa jak i inne obowiązujące akty prawne nie zawierają definicji zasobów mieszkaniowych, ani też definicji gospodarki tymi zasobami. W takiej sytuacji należy się posiłkować dotychczasowym orzecznictwem, jak i potocznym znaczeniem pojęcia zasoby mieszkaniowe. Ani z dotychczasowego orzecznictwa, ani z potocznego rozumienia pojęcia zasoby mieszkaniowe nie wynika, by grunty mogły zaliczać się do zasobów mieszkaniowych. Co więcej nawet pismo Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2006r. dotyczące stosowania zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. jednocześnie przesądza o tym, że grunty niezabudowane nie stanowią zasobów mieszkaniowych. Zaznaczyć trzeba, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przedmiotowe grunty pomija.

Jeśli więc nie może być mowy w przypadku gruntów niezabudowanych o stosowaniu zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy, to koszty podatku od nieruchomości i opłaty za wieczyste użytkowanie stanowią część zwykłego (podatkowego) dochodu. Do rozstrzygnięcia jest więc to, czy są to koszty uzyskania przychodów czy koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy pomimo, że aktualnie grunty niezabudowane nie przynoszą przychodu, trudno przedmiotowych kosztów nie uznać za koszty uzyskania przychodów, skoro są one zobowiązaniami publicznoprawnymi, powstałymi z mocy prawa.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1. Aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu bądź na funkcjonowanie źródła przychodu. Związek ten powinien być szeroko rozumiany tzn. kosztami uzyskania przychodów będą zarówno koszty bezpośrednio związane z przychodami, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, jednak ich poniesienie jest racjonalne i niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania podmiotu gospodarczego.

Analiza treści cyt. wyżej przepisu wskazuje również, iż ustawodawca nie uznał osiągnięcia przychodu za warunek konieczny uznania poniesionych wydatków za koszty uzyskania przychodów.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów.

Z kolei podatek od nieruchomości nie znalazł się w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Stanowi on element kosztów stałych, który z mocy prawa podatnik jest obowiązany uiszczać w związku z posiadanym majątkiem nieruchomym.

W świetle powyższych przepisów podatek od nieruchomości oraz opłaty za wieczyste użytkowanie za grunty stanowiące własność Spółdzielni lub będące w użytkowaniu wieczystym mogą stanowić koszt uzyskania przychodów Spółdzielni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.