Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 23.07.2007, sygn. SP-423/18/07, Urząd Skarbowy w Kraśniku

Temat interpretacji

Postanowienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kraśniku zgodnie z przepisem art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) w odpowiedzi na zapytanie z dnia 04.05.2007r. Znak: EK/6/07, które wpłynęło do tut. urzędu dnia 09 maja 2007 r. postanawia: uznać przedstawione przez podatnika stanowisko za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Stan faktyczny przedstawiony przez podatnika: W dniu 12 kwietnia 2007r. spółka zawarła umowę leasingu operacyjnego na maszynę budowlaną (miniładowarkę kołową) z X Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie. 1.Umowa zawarta została na czas oznaczony wynoszący 24 miesiące, tj. 40% normatywnego czasu amortyzacji.2.Suma ustalonych opłat pomniejszona o należny podatek VAT odpowiada wartości początkowej przedmiotu leasingu, a także określona została cena za jaką spółka ma prawo nabyć maszynę po zakończeniu umowy leasingu.3.Amortyzacji przedmiotu leasingu, w rozumieniu przepisów prawa o podatku dochodowym dokonuje Finansujący.4.Finansujący będzie odrębnie fakturował każdą kolejną ratę leasingową.5.Przed podpisaniem umowy leasingu, w dniu 04 kwietnia 2007r. Spółka wniosła opłatę wstępną w wysokości 47855,72zł tj. 40% wartości netto przedmiotu leasingu.6.Finansujący w dniu 18 kwietnia 2007r. wystawił fakturę na wstępna ratę leasingową, doliczając podatek VAT w kwocie 10528,26zł (kwota ta została zapłacona przelewem z dnia 18 kwietnia 2007r.).7.Faktura za wstępną ratę leasingową zastała zaksięgowana 18 kwietnia 2007r. bezpośrednio w ciężar kosztów zespołu 4 usługi obce.

Spółka w myśl art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (tekst jednolity Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) nie podlega obowiązkowi badania i ogłaszania rocznego sprawozdania finansowego. Zgodnie z wytycznymi zawartymi w art. 3 ust. 6 w/cyt. ustawy o rachunkowości, kwalifikacji umowy dokonano według zasad określonych w przepisach prawa podatkowego. Zawarta umowa spełnia warunki określone przepisem art. 17b ust. 1 ustawy z 15 lutego 1991r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.)

Stanowisko pytającego: Zdaniem spółki opłata wstępna stanowi koszt uzyskania przychodów w momencie jej poniesienia. Nie podlega rozliczeniu w czasie, gdyż jej zapłata była warunkiem koniecznym do realizacji umowy leasingowej i została poniesiona przed odbiorem przedmiotu leasingu. Opłata wstępna dotyczy tylko samego rozpoczęcia umowy, nie obejmuje całego okresu jej obowiązywania.

Ocena stanowiska wnioskodawcy: Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kraśniku stwierdza, że zajęte przez spółkę stanowisko w sprawie jest nieprawidłowe i nie znajduje potwierdzenie w przytoczonych poniżej przepisach prawa podatkowego.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym na dzień złożenia wniosku, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Od 01 stycznia 2007r. ustawodawca jako cel poniesienia kosztów dodał również zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc, podstawowym warunkiem zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów z punktu widzenia ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest wykazanie, że: 1. wydatek został przez podatnika faktycznie poniesiony,2. w momencie dokonywania wydatku istniały przesłanki pozwalające na stwierdzenie, że wydatek ten może przynieść podatnikowi przychody,3. wydatek został poniesiony w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,4. wydatek nie jest wymieniony w art. 16 ust.1 zawierającym katalog wydatków nie stanowiących kosztu uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych.

Spełnienie powyższych przesłanek w odniesieniu do zawartej przez Spółkę umowy leasingu, stanowi podstawowe kryterium możliwości zaliczenia poniesionych na jej podstawie wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Art. 17 a) ust.1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych definiuje umowę leasingu jako umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty. Art. 17 b ust.1 w/w ustawy mówi, że jeżeli umowa leasingu spełnia następujące warunki:1)została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz2) suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych - to opłaty ustalone w takiej umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego.

W związku z tym, że treść art. 17 b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie odnosi się do kwestii określenia momentu, w którym korzystający powinien zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów opłaty wynikające z zawartych umów leasingu, zastosowanie w tej materii znajdą ogólne zasady potrącania kosztów zawarte w art. 15 ust. 4d (stan prawny od 01 stycznia 2007 r.) w/w ustawy.

Na podstawie art.15 ust. 4d znowelizowanej z dniem 1 stycznia 2007 r. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów, inne niż bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Jak wyżej podniesiono, wstępnej opłaty leasingowej nie można bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez podatnika, gdyż jest ona na ogół uiszczana jednorazowo przy podpisywaniu umowy leasingowej przed wydaniem przedmiotu leasingu, a jej zapłata jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia realizacji umowy leasingu. Opłata wstępna, pomimo że ponoszona jest jednorazowo, to dotyczy całego okresu umowy leasingu. Tak więc znajdzie tu zastosowanie przepis art. 15 ust. 4d zd. 2, czyli poniesiony koszt opłaty wstępnej jako dotyczący całego okresu umowy leasingu powinien być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów danego roku podatkowego w takiej części, w jakiej go dotyczy, a jeżeli nie jest możliwe określenie, jaka część opłaty wstępnej dotyczy danego roku podatkowego, to stanowi ona koszt uzyskania przychodu proporcjonalnie do okresu trwania umowy.

Zgodnie z powyższym nie jest możliwe zaliczenie wstępnej opłaty leasingowej wpłaconej jednorazowo przez spółkę do kosztów uzyskania przychodów w dacie jej poniesienia. Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika tut. urzędu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia zgodnie z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia zgodnie z art. 239 i art. 222 Ordynacji podatkowej.