Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Spółki w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie

postanawia

uznać stanowisko Spółki za prawidłowe w zakresie pytania dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych.

UZASADNIENIE

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku Spółka w celu uzyskania kapitału na dalszy rozwój, podnosi własny kapitał zakładowy poprzez emisję nowych akcji, w tym na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie. W związku z tym ponosi określone wydatki (m.in. na obsługę prawną, doradztwo finansowe, sporządzenie prospektu emisyjnego, opłaty związane z wprowadzeniem akcji do publicznego obrotu, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłatę notarialną i opłatę skarbową).

W związku z przedstawionym powyżej stanem faktycznym Spółka wnosi o udzielenie odpowiedzi na następujące pytanie:

Czy poniesione przez Spółkę koszty, związane z podwyższeniem kapitału zakładowego i emisją akcji (w szczególności wydatki na obsługę prawną, doradztwo finansowe, sporządzenie prospektu emisyjnego, opłaty związane z wprowadzeniem akcji do publicznego obrotu, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłatę notarialną i opłatę skarbową) stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodu w momencie poniesienia tych wydatków?

Spółka stoi na stanowisku, że koszty, związane z podwyższeniem kapitału zakładowego i emisją akcji (w szczególności wydatki na obsługę prawną, doradztwo finansowe, sporządzenie prospektu emisyjnego, opłaty związane z wprowadzeniem akcji do publicznego obrotu, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłatę notarialną i opłatę skarbową) stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodu.

Zdaniem Spółki, opisane w stanie faktycznym koszty nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Konsekwentnie zdaniem Spółki jeżeli koszty takie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów stanowią koszt uzyskania przychodów.

Spółka stoi na stanowisku, że podnosi kapitał, aby uzyskać środki na dalszy rozwój, dalsze inwestycje, i w ten sposób zwiększyć swoje przychody, a więc wydatki są ponoszone w celu uzyskania przychodu. Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka powołuje wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 lutego 2006r. (sygn. II FSK 191/2005).

Zdaniem Spółki w w/w wyroku sąd uznał, iż wydatki związane z podwyższeniem kapitału zakładowego można uznać za koszt uzyskania przychodu. Spółka stoi na stanowisku, że bezpośrednio w tej kwestii wypowiedział się jedynie w odniesieniu do kosztów uzyskania niezbędnego doradztwa fachowego (prawnego czy finansowego), lecz pośrednio obejmuje również koszty opłaty notarialnej i opłaty skarbowej. Spółka uważa, że skoro koszty te stanowią koszt uzyskania przychodu przy zakładaniu spółki o określonym kapitale, należy uznać je również za koszt uzyskania przychodu przy podwyższeniu kapitału, jako że jest to czynność o podobnym charakterze ma na celu zebranie kapitału od akcjonariuszy i zainwestowanie go.

Spółka zwraca uwagę, iż ostatnie zmiany Ustawy o CIT rozszerzyły wprost definicję kosztów uzyskania przychodu na koszty poniesione w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Pozyskanie kapitału poprawi sytuację finansową Spółki, zmniejszając ryzyko jej niewypłacalności, więc przyczynia się do zachowania i zabezpieczenia jej wszystkich źródeł przychodów (nie zostaną zajęte na pokrycie długów Spółki).

Zdaniem Spółki, kontrargumentem dla uznania opisanych kosztów za koszty uzyskania przychodu, może być wielokrotnie przytaczane stwierdzenie, iż wpłaty na akcje w myśl art. 12 ust. 4 pkt 4 nie stanowią przychodu, a więc kosztów poniesionych na uzyskanie wpłat nie można uznać za koszty uzyskania przychodu. Spółka uważa, że rozumowanie to jest nieprawidłowe. Przychodami, które zamierza osiągnąć Spółka są nie same wpłaty na kapitał akcyjny, lecz zyski z inwestycji zrealizowanych za pomocą kapitału uzyskanego z emisji akcji. Zdaniem Spółki, właściwa jest tu analogia do umowy pożyczki środków uzyskanych w ten sposób nie uważa się za przychód (art. 12 ust. 4 pkt 1), a jednak koszt uzyskania pożyczki (skapitalizowane i zapłacone odsetki) stanowią koszt uzyskania przychodu (art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a a contrario). Skutki emisji akcji są zbliżone do wystawienia weksla własnego, którego koszty również są uznawane za koszt uzyskania przychodu.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka powołuje interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dn. 24 maja 2005r. o sygn. PDI-42181/2/EP/05, postanowienie Urzędu Skarbowego Warszawa Wola z dnia 27.08.2004r. (sygn. US40/DP/423/EN/21/2004) oraz postanowienie Lubelskiego Urzędu Skarbowego z dnia 31.03.2005r. (sygn. PD.423-36/05), interpretację Izby Skarbowej, z dnia 21 maja 2004r. (sygn. PD-005U-365/04/BB).

Spółka podkreśla, iż istotą podjęcia decyzji o emisji akcji przez organy zarządzające podmiotem nie sam jest zamiar podniesienia kapitału w celu jego posiadania, czy też uwiarygodnienia podmiotu w celu uzyskania efektu korzystniejszego jego postrzegania przez kontrahentów. Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku spółki, której walory notowane są na Giełdzie Papierów Wartościowych (GWP) i której wszelkie działania podlegają rygorystycznej weryfikacji, za taką decyzją stoją starannie przygotowane, zbadane i przeanalizowane cele inwestycyjne, które zawsze mają na celu zwiększenie najpierw zysku operacyjnego, a następnie zysku netto podmiotu i które pozwolą inwestorom na uzyskanie końcowego efektu w postaci (i) wypłaty dywidendy, (ii) wzrostu notowań akcji spółki na GWP.

Zdaniem Spółki, jako wydatki niezwiązane bezpośrednio z żadnym przychodem, lecz z uzyskiwaniem przychodów w ogólności, należy uznać, że przedmiotowe wydatki związane z emisją akcji stanowią koszt uzyskania przychodu w momencie poniesienia.

Spółka złożyła w tutejszym organie podatkowym uzupełnienie wniosku, gdzie zwraca uwagę na fakt, iż w analogicznym, jak opisany we wniosku stanie faktycznym, w dniu 7 marca 2007r. zapadł wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, sygn. I SA/Lu 82/07. W przedmiotowym wyroku Sąd przychylił się do stanowiska zaprezentowanego przez Spółkę we wniosku.

Po zapoznaniu się ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie wyjaśnia co następuje:

Konstrukcja kosztów uzyskania przychodów, określona w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) oparta jest na klauzuli generalnej: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wydatków pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością oraz udowodni, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Warunkiem koniecznym jest również to, aby dany wydatek, nawet ten pozostający w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, nie został wyłączony z kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, ale dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa poniesienie ich jest uzasadnione i podmiot zobowiązany jest do ich ponoszenia.

Wymienione w zapytaniu Spółki koszty poniesione w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego i emisją akcji stanowią wydatki na utrzymanie źródła przychodów, pozostają zatem w związku pośrednim z przyszłymi przychodami. Wydatki na obsługę prawną, doradztwo finansowe, sporządzenie prospektu emisyjnego, opłaty związane z wprowadzeniem akcji do publicznego obrotu, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłata notarialną i opłata skarbowa nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pośród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Koszty wskazane we wniosku należą do kategorii kosztów pośrednich. Do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie. Takie koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia.

Biorąc pod uwagę powyższe, w opinii Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, wydatki w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego i emisją akcji tj. wydatki na obsługę prawną, doradztwo finansowe, sporządzenie prospektu emisyjnego, opłaty związane z wprowadzeniem akcji do publicznego obrotu, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłata notarialną i opłata skarbowa ponoszone przez Spółkę stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki w dacie ich poniesienia.

W związku z powyższym Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego postanawia jak na wstępie.

W zakresie podatku VAT zostanie udzielona odrębna odpowiedź.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę w złożonym wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 1-2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa).