Temat interpretacji

D E C Y Z J A

Na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) i art. 239 w związku z art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz .U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 19.09.2007r. wniesionego przez Bank na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowegow Warszawie z dnia 11.09.2007r. Nr 1471/DPR1/423/84/07/MK w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowegow indywidualnej sprawie Podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych

orzeka

zmienić postanowienie organu I instancji i uznać za prawidłowe stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20.06.2007r.

UZASADNIENIE

Bank złożył wniosek z dnia 20.06.2007r. w sprawie o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika. Pytanie podatnika jest następującej treści: Czy wydatki na przekąski i posiłki dla pracowników, odbywających wewnętrzne spotkania służbowe oraz wykonujących pracę w godzinach nadliczbowych mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodóww oparciu o przepis art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Bank zapewnia pracownikom, którzy odbywają wewnętrzne spotkania służbowe drobne poczęstunki w postaci np. kanapek. Zapewnia również posiłki pracownikom wykonującym pracę w godzinach nadliczbowych, pod warunkiem jednak, że pracownik pracuje dłużej niż trzy godziny ponad ustalony czas pracy, a koszt posiłku nie przekroczy rozsądnej kwoty. Pracownik jest również zobowiązany do przedstawienia pisemnego wyjaśnienia o rodzaju i zakresie zadań, które będą prze niego wykonywane w trakcie godzin nadliczbowych. Uzasadnienie oraz wniosek o zwrot kosztów posiłku podlega formalnej akceptacji przełożonych pracownika.Zdaniem Banku wydatki ponoszone na rzecz pracowników pozostają w niewątpliwym związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ponieważ ich celem jest zapewnienie odpowiedniego komfortu pracy, a poprzez to zwiększenie zadowolenia pracowników co w konsekwencji przełoży się na zwiększenie wydajności i efektywności ich pracy. W ocenie Podatnika wydatki te wpływają pośrednio na wielkość uzyskiwanych przychodów, a jednocześnie stanowią istotny element polityki kadrowej wnioskodawcy.
Z uwagi na powyższe, zdaniem Strony wydatki te w oparciu o zapis art.15 ust. 1 ustawy z 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.) stanowią koszt uzyskania przychodów Banku.
Dla potwierdzenia stanowiska zawartego we wniosku Bank powołuje się na postanowienia w sprawie interpretacji przepisów podatkowych wydane przez organ podatkowy w indywidualnych sprawach podatników.

Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego wydał postanowienie z dnia 11.09.2007r. Nr 1471/DPR1/423/84/07/MK, w którym uznał stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku za nieprawidłowe. Zdaniem organu I instancji należy uwzględnić pewną zależność tj., że jeżeli obowiązek wydania przez pracodawcę posiłków będzie wynikał z odrębnych przepisów, to wydatki poniesione przez pracodawcę na ten cel będą kosztami uzyskania przychodów. W pozostałych przypadkach sporne wydatki nie są kosztami podatkowymi i mogą być ponoszone z dochodu spółki po opodatkowaniu. W ocenie organu I instancji brak jest podstaw prawnych do finansowania wskazanych posiłków (brak odniesienia w przepisach szczególnych), a jednocześnie, w opinii organu, wydawanie spornych posiłków pracownikom nie powoduje zwiększenia efektywności ich pracy, a tym samym nie przekłada się na przychody banku.

Na w/w postanowienie Strona złożyła pismem z dnia 19.09.2007r. zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nie zgadzając się ze stanowiskiem organu podatkowego. Podatnik wniósł o uchylenie w całości postanowienia i uznanie za prawidłowe stanowiska przedstawionego we wniosku.

Strona nie zgadza sie z argumentacją organu podatkowego jakoby zapewnienie pracownikom poczęstunków czy posiłków nie miało wpływu na zwiększenie efektywności ich pracy, a tym samym nie wpływało pośrednio na zwiększenie przychodów Podatnika. W ocenie Banku ponoszenie tego typu wydatków w opisanym stanie faktycznym jest wręcz konieczne dla osiągnięcia odpowiedniego komfortu pracy, gdyż brak komfortu wpływa negatywnie na wydajność pracy.
Na poparcie swojego stanowiska Bank wskazał na stanowisko zaprezentowane w pismie Ministra Finansów znak PB3/GM-8213-298/05/1680 oraz na wydane przez organy podatkowe interpretacje przepisów prawa podatkowego.

Po analizie akt sprawy oraz zarzutów zawartych w zażaleniu Dyrektor Izby Skarbowej stwierdza co następuje:

Kwestię kosztów uzyskania przychodów regulują art. 15 i art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).
W rozszerzonej definicji kosztów -w art.15 w/w ustawy czytamy, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. tej ustawy.
Zatem, wszelkie wydatki, poza wymienionymi w art. 16 ust. 1 ustawy, są kosztami uzyskania przychodów podatnika, jeżeli zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub jego zachowania czy też zabezpieczenia źródła przychodów oraz mają związek z prowadzoną przez niego działalnością.
Należy jednak podkreślić, iż podatnik uznając dany wydatek za koszt uzyskania przychodów i odnosząc ewidentne korzyści (poprzez zmniejszenie podstawy opodatkowania o kwotę uznanego kosztu), obowiązany jest wykazać związek kosztu z prowadzoną dzialanością gospodarczą oraz, że jego poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.
Ponieważ wydatki na drobne poczęstunki (w postaci np. kanapek) zapewniane pracownikom, którzy odbywają wewnętrzne spotkania służbowe oraz na posiłki pracownikom wykonującym pracę w godzinach nadliczbowych, nie zostały wymienione przez ustawodawcę w katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów dla celów podatkowych, zatem oceny możliwości zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów należy dokonać jedynie w oparciu o przepis art. 15 ust 1 tej ustawy.
Należy przy tym zauważyć, że w przypadku świadczeń, do których ponoszenia na podstawie odrębnych przepisów, pracodawca nie jest zobligowany, co ma miejsce w przedmiotowej sprawie, wydatki te będą mogły być zaliczone do kosztów podatkowych również pod warunkiem wykazania związku przyczynowo-skutkowego z uzyskiwanym przychodem, przy czym związek ten może być pośredni.
Z treści pisma wynika, że koszty związane ze spornymi wydatkami mają na celu poprawienie atmosfery pracy i zwiększenie efektywności pracy osób zatrudnionych, tak więc służą funkcjonowaniu Podatnika i stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż spełniają generalną przesłankę zaliczenia wydatków do kosztów, tj. poniesienia ich w celu uzyskania przychodu.
Należy zgodzić się z argumentacją Podatnika, że komfort pracy ma szczególne znaczenie przy realizacji powierzanych zadań i pozytywnie wpływa na wydajność pracy a co za tym idzie ma pośredni wpływ na osiągane przychody.
Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej zauważa, że Podatnik ustala zasady korzystania z bezpłatnych posiłków. Jak wynika z wniosku warunkiem poniesienia przez Bank spornych wydatków na zakup posiłków jest:przepracowanie przez pracownika dłużej niż trzech godzin ponad czas normatywny, koszt posiłku nie przekraczający rozsądnej ceny,przedstawienie przez pracownika pisemnego wyjaśnienia o rodzaju i zakresie zadań, które będą przez niego wykonywane w trakcie godzin nadliczbowych.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika również, że zarówno uzasadnienie jak i wniosek o zwrot kosztów posiłku podlega formalnej akceptacji przełożonych pracownika.
Podatnik wyznaczając powyższe warunki zapobiega nadużyciom w korzystaniu z możliwości refundacji kosztów zakupionych posiłków. Powyższe może wskazywać, iż Podatnik poniesienie spornych wydatków uzależnia od ich związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i generowanymi przychodami.
Wobec powyższego koszty związane z wydatkami na drobne poczęstunki zapewniane pracownikom, odbywającym wewnętrzne spotkania służbowe oraz z wydatkami na posiłki zapewniane pracownikom wykonującym pracę w godzinach nadliczbowych w przedstawionym stanie faktycznym, jako wydatki mające charakter świadczeń na rzecz pracowników, niewymienionych w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, mogą stanowić dla Banku koszt uzyskania przychodów.
Biorąc pod uwagę powyższe należało orzec jak na wstępie.