Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawieart. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w odpowiedzi na wniosek Spółki z dnia 30 marca 2007 r. (data wpływu do tut. Urzędu 2 kwietnia 2007 r.)- w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji o stosowaniu przepisów prawa podatkowego z zakresu podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza,że stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Wnioskodawca następująco opisuje stan faktyczny:
Klub Sportowy X świadczy na rzecz Spółki usługi reklamowe poprzez:
1)umieszczenie w swojej nazwie znaku Spółki,
2)umieszczenie znaku firmowego Spółki na koszulkach zawodników, afiszach informacyjnych o terminach rozgrywek, autobusie dowożącym zawodników na mecze oraz umieszczenie na stadionie sportowym w ... stałej reklamy Spółki,
3)reklamowanie Spółki przez spikera bezpośrednio przed meczem oraz w przerwach meczu.
Klub Sportowy X za usługi te wystawia Spółce rachunki (Klub nie jest podatnikiem podatku VAT).
Powyższe usługi reklamowe świadczone są na podstawie umowy zawartej pomiędzy Spółką a Klubem. Wynagrodzenie wypłacane jest w formie pieniężnej oraz częściowo towarowej (wyroby Spółki).

W związku z powyższym Spółka zwraca się z pytaniem czy w/w wydatki w postaci środków pieniężnych oraz wydania wyrobów produkcji Spółki przekazane dla Klubu Sportowego X stanowią koszty uzyskania przychodów jako wydatki na reklamę.
Zdaniem Spółki w/w środki stanowią wydatki na cele reklamy a co za tym idzie powinny być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Odnosząc się do przedstawionego przez Spółkę stanowiska Naczelnik tut. Urzędu SkarbZgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 wraz ze zm.)- zwanej dalej ustawą o pdop., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Podatnik może więc odliczyć od przychodów wszelkie koszty ich uzyskania pod warunkiem, że będą one miały związek bezpośredni lub pośredni z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie może mieć wpływ na wysokość osiągniętego przychodu. Ponadto, aby dany wydatek można było zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów nie może on figurować w taksatywnym wyliczeniu art. 16 ust. 1 ustawy o pdop. owego stwierdza co następuje:

Powołany art. 16 ust. 1 w punkcie 28 stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. W katalogu wyłączeń art. 16 nie wymieniono natomiast wydatków związanych z reklamą produktów lub usług. Z tego względu wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości pod warunkiem, że spełnione są przesłanki wymienione w art. 15 ust. 1 ustawy o pdop.

Ponieważ przepisy podatkowe nie zawierają definicji pojęcia reklamy należy posłużyć się definicją językową. Słownik języka polskiego pod redakcją profesora Stanisława Dubisza ( Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa, 2006 r.) określa reklamę jako:
działanie polegające na zachęceniu potencjalnych klientów do zakupu określonych towarów lub usług,
napis, rysunek, film, plakat itp. służące temu celowi,
efekt czyjejś celowej działalności dotyczący własnego wizerunku w środowiskach opiniotwórczych (opinia).

Biorąc pod uwagę powyższą definicję należy stwierdzić, iż prezentowanie znaku firmowego Spółki na strojach zawodników sportowych, autobusach dowożących reprezentację na mecze a także na plakatach informujących o zbliżających się zawodach, w których bierze udział Klub Sportowy X oraz w samej nazwie Klubu a ponadto promowanie Spółki poprzez umieszczenie stałej ekspozycji z jej nazwą na stadionie sportowym oraz informacje podawane przez spikera przed meczem lub w jego trakcie są świadczeniami mającymi charakter reklamowy. Działanie takie ma bowiem na celu rozpowszechnianie informacji o towarach i usługach Spółki, zachęcenie do ich zakupu a także popularyzację firmy poprzez rozpowszechnianie wiedzy o jej istnieniu oraz budowanie pozytywnych skojarzeń wśród potencjalnych kontrahentów lub nabywców.
Co za tym idzie wydatki, o których mowa we wniosku tj. świadczenia pieniężne oraz koszt produktów Spółki (soków) przekazanych Klubowi Sportowemu X w zamian za świadczenie w/w usług będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów pod warunkiem, że zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Co za tym idzie wydatki, o których mowa we wniosku tj. świadczenia pieniężne oraz koszt produktów Spółki (soków) przekazanych Klubowi Sportowemu X w zamian za świadczenie w/w usług będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów pod warunkiem, że zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Mając na uwadze powyższe, Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego postanowił jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.

Stosownie do art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

W dniu złożenia wniosku nie toczyło się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym w zakresie wniosku.

Na niniejsze postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia, stosownie do art. 14a § 4 i art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia, stosownie do art. 222 w związku z art. 239 powołanej ustawy.