Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14a § 4 i art. 14a §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, że stanowisko Spółki dotyczące stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, opisane w piśmie z dnia 02 lutego 2007r. jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 01 lutego 2007r. (wpływ do tut. Urzędu 02 lutego 2007r.) Spółka zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny:

Spółka zakupiła samochód osobowy do używania z zamiarem jego późniejszej odsprzedaży, w okresie krótszym niż rok. Spółka nie wprowadziła przedmiotowego samochodu do ewidencji środków trwałych, ze względu na przewidywany okres użytkowania samochodu krótszy niż 1 rok. Spółka ma wątpliwości, kiedy może zaliczyć wydatek na zakup samochodu do kosztów uzyskania przychodu. Zdaniem Spółki wydatek ten zalicza się od razu do kosztów uzyskania przychodu.

W stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje:Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. - zwanej dalej ustawą) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007r. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzona działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów, należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W takim ujęciu kosztami będą zarówno koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę wynika, że zakupiony samochód został przeznaczony do używania w Spółce do jej działalności a następnie do dalszej odsprzedaży, a więc wydatek został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu. Przewidywany przez Podatnika okres używania samochodu osobowego będzie wynosił mniej niż jeden rok. Powyższe oznacza, że przedmiotowy samochód nie jest środkiem trwałym w rozumieniu art. 16a ust. 1 ustawy. Podatnik nie ma zatem obowiązku wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych i dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Zaliczenie wydatku poniesionego na zakup samochodu następuje z uwzględnieniem przepisu art.15 ust. 4d ustawy, który stanowi że Koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami, są potrącane w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Definicja dnia poniesienia kosztów uzyskania przychodów zawarta jest w art. 15 ust. 4e ustawy. W myśl tego przepisu za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Tak więc stanowisko Spółki, że wydatek poniesiony na zakup samochodu stanowi koszt uzyskania przychodu w momencie jego poniesienia jest prawidłowe.

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w czasie zaistnienia opisanej sytuacji. Zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej poniższa interpretacja nie jest wiążąca dla Spółki, natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla Spółki do czasu jej zmiany lub uchylenia przez organ odwoławczy oraz do czasu zmiany przepisów prawnych.Stosownie do postanowień art. 14a § 4 oraz art. 236 § 2 i art. 223 § 1,w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.