Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14 a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 30.03.2007r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny
postanawia
- uznać stanowisko Strony za prawidłowe.
UZASADNIENIE
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka jest częścią międzynarodowego koncernu farmaceutycznego, będącego producentem najwyższej jakości produktów leczniczych, które dystrybuowane są również na terytorium Polski.W ramach prowadzonej działalności Spółka produkuje we własnym zakresie i prowadzi dystrybucję wyprodukowanych przez siebie produktów leczniczych na rynku polskim. Spółka sprowadza również z zagranicy produkty lecznicze, które sprzedaje na rynku polskim. Spółka podejmuje szereg czynności reklamowych mających na celu zwiększenie sprzedaży w/w produktów na rynku polskim, w szczególności:
- różne działania reklamowe adresowane do środowiska lekarskiego dotyczące w/w produktów dystrybucja ulotek, mailing, zamieszczanie reklam w czasopismach fachowych, rozprowadzanie broszur dotyczących produktów, sponsorowanie artykułów prasowych i reprintów związanych z promowanymi produktami, umieszczanie wkładek reklamowych w czasopismach fachowych, przekazywanie upominków/gadżetów opatrzonych logo firmy lub produktu,
- organizowanie spotkań promocyjnych dla osób upoważnionych do wystawiania recept i osób zaopatrujących w produkty lecznicze, podczas których promowane są produkty sprzedawane przez Spółkę na rynku polskim; w związku z organizacją spotkań Spółka ponosi w szczególności koszty najmu sali i poczęstunku,
- dostarczanie bezpłatnych próbek produktów leczniczych osobom uprawnionym do wystawiania recept w celach reklamowych,
- organizowanie oraz sponsorowanie przez Spółkę konferencji, zjazdów, sympozjów, seminariów, kongresów naukowych i szkoleń organizowanych dla lekarzy i osób zajmujących się dystrybucją produktów leczniczych; w związku z organizacją spotkań Spółka ponosi koszty wynajmu sali konferencyjnej, wyżywienia i noclegu uczestników imprezy,
- reklama produktów leczniczych dostępnych bez recepty kierowana do publicznej wiadomości; w związku z w/w reklamą Spółka ponosi w szczególności koszty wykupienia reklamy w telewizji, radiu, itp.
Wymienione czynności dokonywane są z uwzględnieniem wymogów zawartych w przepisach art. 53-64 ustawy z dnia 06.09.2001r. - Prawo farmaceutyczne (tj. Dz.U. z 2004r., Nr 53, poz. 533 ze zm.).
Przedmiotowym wnioskiem Podatnik zwrócił się z prośbą o potwierdzenie jego stanowiska, że na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki poniesione przez Spółkę na reklamę produktów leczniczych w rozumieniu art. 52 ust. 1 Prawa farmaceutycznego, prowadzone z uwzględnienie wymogów zawartych w art. 53-54 Prawa farmaceutycznego, stanowią dla Spółki w pełni odliczane koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.
Zdaniem Podatnika, aby zakwalifikować wydatki ponoszone na reklamę produktów leczniczych do kosztów uzyskania przychodów spełnione muszą zostać dwa warunki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:
- przedmiotowe wydatki powinny wpływać na powstanie, zwiększenie, zachowanie lub zabezpieczenie przychodów podatkowych generowanych przez Spółkę,
-koszty te jednocześnie nie mogą być objęte listą wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartą w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
W/w wydatki poniesione zostały w związku z działalnością stanowiącą reklamę produktów leczniczych w rozumieniu art. 52 ust. 1 Prawa farmaceutycznego. Czynności reklamowe prowadzone przez Spółkę przyczyniają się do wzrostu sprzedaży produktów leczniczych dokonywanej na rynku polskim. Tym samym koszty związane z w/w czynnościami, pozostają w bezpośrednim związku z przychodami osiąganymi przez Stronę z tytułu sprzedaży produktów leczniczych wyprodukowanych bądź sprowadzonych przez Spółkę z zagranicy. W ocenie Spółki warunki zostały spełnione, zatem może ona zaliczyć w/w wydatki na reklamę produktów leczniczych w pełnej wysokości do kosztów uzyskania przychodów. Zdaniem Strony dokonywane przez nią czynności wypełniają ogólnie przyjętą, słownikową definicję reklamy, zgodnie z którą za reklamę uznaje się rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję; środki służące temu celowi (Słownik języka polskiego PWN). Ponadto, w/w czynności można bezpośrednio powiązać z czynnościami wymienionymi w art. 52 ust. 2 Prawa farmaceutycznego i uznać za reklamę produktów leczniczych. W ocenie Spółki czynności te powinny być traktowane jako reklama dla celów podatkowych. Reasumując, zdaniem Strony, może ona zaliczyć w/w wydatki w pełnej wysokości do kosztów uzyskania przychodów.
W ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego przedstawiona przez Stronę argumentacja jest prawidłowa.
Zgodnie z art.15 ust.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.16 ust.1. Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów jest istnienie między tym wydatkiem a osiąganymi przychodami związku przyczynowo-skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma wpływ ma powstanie, zwiększenie lub zachowanie źródła przychodu. Ponadto, zaliczeniu do kosztów podatkowych podlegają jedynie te wydatki, które spełniają w/w warunek i jednocześnie nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 w/w ustawy, zawierającym katalog wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów. Od 1 stycznia 2007r. zmianie uległ art.16 ust.1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W/w przepis w brzmieniu obowiązującym od 31 grudnia 2006r. stanowił, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób. Począwszy od 1 stycznia 2007r. w/w przepis stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Z powyższego wynika zatem, że w związku z nowelizacją ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zrezygnowano z rozróżniania dla celów podatkowych reklamy na publiczną i niepubliczną. Oznacza to tym samym, że począwszy od 1 stycznia 2007r. wszelkie wydatki ponoszone na reklamę mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, o ile spełniają przesłankę wskazaną w art.15 ust.1 w/w ustawy, tzn. poniesione zostały w celu zachowania, zabezpieczenia lub osiągnięcia przychodu. Należy przy tym podkreślić, że przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji działań reklamowych. Z tego też względu należy posługiwać się pojęciem reklamy w znaczeniu nadanym przez Słownik języka polskiego oraz unormowaniami zawartymi w przepisach szczególnych.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka należy do międzynarodowego koncernu farmaceutycznego i prowadzi działalność w zakresie dystrybucji produktów leczniczych, zarówno własnych, jak i wytwarzanych przez inne podmioty. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka podejmuje różnego rodzaju działania zmierzające do zwiększenia liczby sprzedawanych przez nią produktów. Działania te, jak wynika z wniosku Strony, stanowią reklamę produktu leczniczego w rozumieniu przepisów ustawy Prawo farmaceutyczne. Z tego też względu, do działalności prowadzonej przez Spółkę w zakresie obrotu produktami leczniczymi mają zastosowanie przepisy szczególne, tj. ustawa z dnia 6 września 2001r. Prawo farmaceutyczne (Dz.U. z 2004r. Nr 53, poz. 533 ze zm.). W art. 52 ust. 1 i 2 w/w ustawy, określona została definicja i katalog czynności stanowiących reklamę produktu leczniczego. Zgodnie z art. 52 ust.1 ustawy - Prawo farmaceutyczne, reklamą produktu leczniczego jest działalność polegająca na informowaniu lub zachęcaniu do stosowania produktu leczniczego, mające na celu zwiększenie: liczby przepisywanych recept, dostarczania, sprzedaży lub konsumpcji produktów leczniczych. Z kolei ust. 2 cyt. art. 52 zawiera przykładowy katalog wydatków, które mieszczą się w cytowanej powyżej definicji reklamy produktu leczniczego, natomiast ust. 3 - czynności, których nie uznaje się za reklamę produktu leczniczego. Dla działalności reklamowej Prawo farmaceutyczne przewiduje również szereg ograniczeń, które zostały wymienione w art. 53-64. Przykładowo w art. 58 ust. 1 zawarto zakaz kierowania do osób uprawnionych do wystawiania recept oraz osób prowadzących obrót produktami leczniczymi reklamy produktu leczniczego polegającej na wręczaniu, oferowaniu i obiecywaniu korzyści materialnych, prezentów i różnych ułatwień, nagród, wycieczek oraz organizowaniu i finansowaniu spotkań promocyjnych produktów leczniczych, podczas których przejawy gościnności wykraczają poza główny cel tego spotkania. Jednak zgodnie z art. 58 ust. 3 powyższy zakaz nie dotyczy dawania przedmiotów o wartości materialnej nieprzekraczającej kwoty 100 zł, związanych z praktyką medyczną lub farmaceutyczną, opatrzonych znakiem reklamującym daną firmę lub produkt leczniczy.
W świetle powyższego należy stwierdzić, że działania wymienione w piśmie Spółki zmierzają do zwiększenia liczby sprzedawanych przez nią produktów leczniczych, a zatem odpowiadają definicji reklamy produktu leczniczego zawartej w art. 52 ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne i mogą być uznane za taką reklamę, o ile prowadzone są w uwzględnieniem ograniczeń określonych w tej ustawie. Dodatkowo przedmiotowe wydatki związane są z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą i nie zostały wskazane w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów. Tym samym wydatki te spełniają wymogi określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w wysokości odpowiadającej kwocie wydatków faktycznie poniesionych z tego tytułu. Reasumując, prawidłowe jest stanowisko Strony przedstawione we wniosku, że wydatki poniesione przez Spółkę na zakup usług w zakresie reklamy produktów leczniczych w rozumieniu art. 52 ust. 1 ustawy - Prawo farmaceutyczne, świadczonych z uwzględnieniem wymogów zawartych w artykułach 53-64 Prawa farmaceutycznego, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów.
Mając powyższe ma uwadze, postanowiono jak na wstępie. Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.