- Interpretacja - 1471/DPD2/423/115/05/JB

ShutterStock
Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 02.12.2005, sygn. 1471/DPD2/423/115/05/JB, Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.- Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr. 8, poz.60 ze zm), po rozpatrzeniu wniosku Banku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie ? biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe

Uzasadnienie

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że Bank od 1 stycznia 2005 r będzie sporządzał sprawozdania finansowe zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości ( dalej: MSR). Konsekwencją przyjęcia MSR jako podstawy prowadzenia ksiąg rachunkowych jest zmiana zasad rozpoznawania utraty wartości ekspozycji kredytowych (udzielonych kredytów, pożyczek oraz wydanych gwarancji, poręczeń spłaty kredytów, pożyczek). Zmiana ta powoduje obowiązek dokonywania odpisów aktualizujących od zdyskontowanej bieżącej wartości oczekiwanych przepływów pieniężnych wynikających dla poszczególnych ekspozycji kredytowych.Do końca grudnia 2004 r, czyli przed przyjęciem zasad MSR, Bank tworzył odpisy aktualizujące wartość należności kredytowych w postaci rezerw celowych na ekspozycje kredytowe zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 10 grudnia 2003 r w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków. Powyższe Rozporządzenie klasyfikuje należności do kategorii :1)?normalne?2)?pod obserwacją?3)?zagrożone?- w tym : ?poniżej standardu?, ?wątpliwe? lub ?stracone?Rezerwy celowe na ryzyko związane z ekspozycjami kredytowymi wynikającymi z pożyczek i kredytów detalicznych , zaklasyfikowanymi do kategorii ?normalne? tworzy się w wysokości , co najmniej wymaganego poziomu rezerw, stanowiącego 1,5 % podstawy tworzenia rezerw celowych.Rezerwy celowe na ryzyko związane z ekspozycjami kredytowymi zaklasyfikowanymi do kategorii?pod obserwacją?, ?poniżej standardu?, ?wątpliwe? i ?stracone? tworzy się na podstawie indywidualnej oceny ryzyka obciążającego daną ekspozycję, jednak w wysokości co najmniej wymaganego poziomu rezerw, stanowiącego odpowiedni procent w relacji do podstawy tworzenia rezerw celowych w zależności od kategorii.W przypadku kategorii:1)?wątpliwe? -50 %2)?stracone? -100%przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odnoszą się do podatkowego ujęcia rezerw celowych tworzonych przez Banki.

Zgodnie z art.16 ust.1 pkt.26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Bank zaliczał do kosztów uzyskania przychodów rezerwy celowe:1)w wysokości 25 % kwoty kredytów (pożyczek) zakwalifikowanych do kategorii wątpliwych oraz 25% zakwalifikowanych do kategorii wątpliwych należności z tytułu gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek,2)wymagalnych, a nieściągalnych kredytów (pożyczek), oraz wymagalnych , a nieściągalnych należności z tytułu udzielonych gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek (kategoria stracone) - jeżeli Bank uprawdopodobni nieściągalność, zgodnie z art. 16 ust.2a Wierzytelności objęte rezerwami pomniejszane były o wartość zabezpieczeń określonych w art.16 ust.2b ustawy, w takim zakresie , w jakim Bank pomniejszył podstawę tworzenia rezerw zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów.W momencie przyjęcia zasad MSR, rezerwy celowe na ekspozycje kredytowe zostaną zastąpione w księgach rachunkowych Banku odpisami aktualizującymi z tytułu utraty wartości kredytów (pożyczek) oraz gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek.Zgodnie z metodologią MSR, Bank na każdy dzień bilansowy ma obowiązek ocenić, czy istnieją obiektywne dowody utraty wartości składnika aktywów finansowych lub grupy aktywów finansowych (ekspozycji kredytowych). Jeżeli dowody takie istnieją Bank ma obowiązek ustalenia kwot strat z tytułu utraty wartości.Pomiar utraty wartości będzie liczony indywidualne (tzn. odrębne dla poszczególnej jednostkowej należności) w oparciu o zdyskontowaną bieżącą wartość oczekiwanych przepływów pieniężnych wynikających dla poszczególnych ekspozycji kredytowych.W przypadku zidentyfikowania dla danej jednostkowej należności przesłanek utraty wartości tworzony będzie odpis aktualizujący.Pomiar utraty wartości według metodologii MSR nie zakłada klasyfikacji należności na grupy ryzyka, tak jak ma to miejsce w przypadku stosowania Rozporządzenia MF.W odniesieniu do należności, dla których nie zidentyfikowano przesłanki utraty wartościtworzona będzie rezerwa na poniesione lecz nieudokumentowane ryzyko kredytowe.

W związku z powyższym Bank ma wątpliwości, czy w oparciu art.38 b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wysokość rezerw celowych na ekspozycje kredytowe obliczonych na zasadach i w równowartości wynikającej z przepisów w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków - w przypadku gdy prowadzi w tym celu oddzielną, odrębną od ewidencji księgowej opartej na MSR, ewidencję rezerw celowych na ekspozycje kredytowe.Zdaniem Spółki, zgodnie z literalnym brzmieniem w/w przepisu, w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wysokości odpisów aktualizacyjnych z tytułu utraty wartości kredytów tworzonych wg MSR należy zastosować te same zasady, co do rezerw tworzonych na ryzyko kredytowe zgodnie z przepisami Rozporządzenia Ministra Finansów.

Zgodnie z art. 38b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 . o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) banki, które na podstawie art. 45 ust. 1a i 1b ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) sporządzają sprawozdania finansowe zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości, o których mowa w art. 2 ust. 3 tej ustawy, mogą zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy aktualizujące z tytułu utraty wartości kredytów (pożyczek) oraz gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek, odpowiadające równowartości rezerw na ryzyko związane z działalnością banków, w wysokości i na zasadach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 26, ust. 2a pkt 2, ust. 2b-2d, ust. 3, 3c, 3e i 3f. Powołane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. art.16 ust.1 pkt.26, ust.2a pkt.2, ust.2b-2d, ust.3, ust.3c, ust.3e i ust.3f, regulują zasady, na jakich banki (lub inne jednostki organizacyjne uprawnione na podstawie odrębnych przepisów do udzielania kredytów i pożyczek) mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tworzone przez siebie rezerwy celowe na ryzyko związane z ich działalnością. Na podstawie art.16 ust.3 przepisy ust.1 pkt.26 dotyczą rezerw na ryzyko związane z działalnością banków utworzonych zgodnie z przepisami o rachunkowości.

Omawiany art.38 b ust.1 stosuje się wyłącznie do banków, o których mowa w art.45 ust.1a i 1b ustawy o rachunkowości. Przywołane przepisy zostały wprowadzone z mocą od dn. 01.01.2005 r i stanowią odzwierciedlenie postanowień rozporządzenia Nr 1606/2002/EC Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19.07.2005 r w sprawie stosowania Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (MSR). Od 01.01.2005 r, jeżeli bank, opierając się na MSR i interpretacjach do nich, utworzy odpisy aktualizujące z tytułu utraty wartości kredytów (pożyczek) oraz gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek, to wówczas może je zaliczyć do kosztów podatkowych na takich samych zasadach jak rezerwy na ryzyko związane z działalnością bankową.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Bank w zakresie ekspozycji kredytowych stosuje zasady określone w MSR, niezależnie jednak od przyjęcia MSR tworzy rezerwy celowe na wierzytelności kredytowe w oparciu o rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 grudnia 2003 r w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków ( Dz.U. z 2003 r Nr 218,poz. 2147). W tym celu Bank prowadzi oddzielną, odrębną od ewidencji księgowej opartej na MSR ewidencję rezerw celowych na ekspozycje kredytowe.

W świetle powołanych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych niezależnie od tego, czy bank sporządza sprawozdanie finansowe zgodnie z zasadami określonymi w MSR, czy też w oparciu o regulacje ustawy o rachunkowości i wydanych do niej przepisów wykonawczych, w obu przypadkach ma prawo obciążenia kosztów uzyskania przychodów odpisami aktualizującymi ( w przypadku stosowania MSR) lub rezerwami celowymi ( w przypadku stosowania w/w rozporządzenia Ministra Finansów). Ponadto niezależnie od tego, czy bank tworzy odpisy aktualizujące, czy też rezerwy celowe, kwota jaka może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w obu przypadkach jest taka sama.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Bank przyjął Międzynarodowe Standardy Rachunkowości a rezerwy celowe na ekspozycje kredytowe oblicza dla celów podatkowych w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z 10 grudnia 2003 r w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków. W świetle powołanych powyżej przepisów odpisy aktualizujące utworzone zgodnie z MSR stanowić będą koszty uzyskania przychodów na zasadach i w wysokości określonej art.16 ust. 1 pkt 26, ust. 2a pkt 2, ust. 2b-2d, ust. 3, 3c, 3e i 3f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. do wysokości odpowiadającej rezerwom celowym obliczonym w w/w sposób.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy-Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy-Ordynacja podatkowa). Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.(art. 236 §2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa).

Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie