Temat interpretacji

Urząd Skarbowy Kraków-Śródmieście działając stosownie do treści art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 197, poz. 926 ze zm.) w odpowiedzi na pismo znak: NG/2549/2002 z dnia 10.12.2002 r. (data wpływu do Urzędu 12.12.2002 r.) informuje, że stanowisko zawarte w ww. piśmie jest nieprawidłowe.

W deklaracjach CIT podatnicy są zobowiązani do wykazania wszelkich przychodów oraz kosztów ich uzyskania z całokształtu dźiałalności. Jeżeli na działałności statutowej, z której dochody są wolne od podatku, zostanie poniesiona strata, to stosownie do art. 7 ust. 3 pkt. 1 i 3 oraz ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 z późn. zm.), należy stosować zasadę, że przy ustalaniu dochodów (straty) nie uwzględnia się przychodów oraz kosztów uzyskania tych przychodówr ze źródeł przychodów, z których dochody są wolne od podatku.

Poniesiona strata na działalności statutowej nie może obniżać lub eliminować dochodów z działalności opodatkowanej. Podatnicy są zobowiązani wykazać na działalności statutowej stratę ze źródła przychodów, z którego dochody są wolne od podatku, stanowiącą nadwyżkę kosztów podatkowych nad przychodami z tej działalności (w poz. 26 CIT-2 albo poz. 31 CIT-8). W ten sposób zostanie wykazany dochód na działalności opodatkowanej.

Natomiast w sytuacji, gdy strata zostanie poniesiona na działalności z której dochody nie są zwolnione z podatku, rozliczenie straty następuje na zasadach określonych w art. 7 ust. 5 ww. ustawy, tj. poprzez obniżenie dochodu (z działalności opodatkowanej) w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.