
Temat interpretacji
Pismem z 18 kwietnia 2005 r., uzupełnionym 07.06.2005 r., Spółka A zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do następującego stanu faktycznego:
Zgodnie z podpisaną umową ze Spółką X , Spółka A jako autoryzowany przedstawiciel ma obowiązek przeprowadzać różnego rodzaju akcje promocyjno - reklamowe. Akcje te są przeprowadzane przez autoryzowanego przedstawiciela jakim jest Spółka A, a także przez inne podmioty gospodarcze, które są autoryzowanymi agentami Spółki A.
Akcje promocyjno - reklamowe są przeprowadzane w środkach masowego przekazu, jako reklama radiowa, telewizyjna, prasowa, kolportaż ulotek, plakatów, bilbordów itp. oraz w pozostałych formach aktywności promocyjno - reklamowych, poprzez rozdawanie gadżetów, organizowanie konkursów z nagrodami itp.Cześć ponoszonych w ten sposób wydatków jest kwalifikowana jako koszty reklamy nielimitowanej, a część wydatków zaliczana jest do kosztów reklamy limitowanej.
Przeprowadzane akcje promocyjno - reklamowe muszą spełniać szereg warunków ustalonych przez Spółkę X z o.o. Jeśli akcje promocyjno - reklamowe są przeprowadzane zgodnie z procedurą, część kosztów jest refundowana na jej rzecz.
Rozliczenia następują w ten sposób, że agenci wystawiają na Spółkę f-ry VAT z treścią: "koszty reklamy" przesyłając kserokopie dokumentów potwierdzających poniesione koszty.
Spółka A wystawia fakturę VAT na Spółkę X z o.o. dotyczącą poniesionych wydatków promocyjno - reklamowych przez Spółkę A oraz przez swoich agentów z treścią: "premia za wymagane aktywności promocyjno - reklamowe" (taką treść wskazuje Spółka X z o.o.) załączając kserokopie dokumentów Spółki A oraz swoich agentów.
Pismem z 07.06.2005 r. Spółka A dodatkowo wyjaśniała, iż wszelkiego rodzaju akcje promocyjne są ustalane każdorazowo w zależności od potrzeb przeprowadzania takiej akcji, stąd też brak jest określonego z góry schematu i podpisania na tą okoliczność umowy. Wraz z pismem tym Spółka przesłała w załączeniu również:
- wyciąg z umowy agencyjnej ze Spółką X z o. o. wraz z załącznikiem dotyczącym procedury partycypacji w kosztach reklamy i promocji,
- informacje przekazywane przez Spółkę A do autoryzowanych agentów dotyczące rozliczenia działań promocyjnych,
- przykładowe wytyczne otrzymane z Spółki X z
o.o. oraz ustalenia Spółki A dotyczące akcji promocyjnej okolicznościowej- walentynkowej.
W tak przedstawionym stanie faktycznym Spółka A wnosi o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w następującym zakresie:
Czy ponoszone wydatki reklamowo - promocyjne, które w Spółce A zakwalifikowano do kosztów reklamy limitowanej należy w całości zaliczyć do limitu 0,25% wartości przychodów, czy tylko tą część, która nie zostanie zrefundowana przez Spółkę X.
Według stanowiska Spółki A wydatki ponoszone przez każdy podmiot w swoim imieniu w całości winien kwalifikować, w zależności od formy reklamy, w swoich księgach do kosztów reklamy limitowanej i kosztów reklamy nielimitowanej.
Kwota wydatków zrefundowana Spółce A przez Spółkę X z o.o. nie powinna obniżać kwoty wydatków zakwalifikowanych do kosztów reklamy limitowanej.
Na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Naczelnik Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza co następuje:
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54 z 2000, poz. 654 z późn. zm.)kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
W rachunku kosztów podatnik może uwzględnić tylko te koszty, które służą jego przychodom.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka A, jako autoryzowany przedstawiciel, na podstawie zawartej umowy z Spółką X z o.o. obowiązana jest do ponoszenia wydatków z tytułu akcji promocyjno-reklamowych.
W myśl postanowień art. 16 ust. 1 pkt 28 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.
Skoro nakłady poniesione na organizację akcji promocyjno-reklamowych mają na celu zwiększenie obrotów Spółki A, zatem poniesione wydatki stanowią koszt uzyskania przychodu. Jednakże wydatki promocyno-reklmowe, poniesione przez Spółkę, mające charakter reklamy niepublicznej mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów do wysokości limitu 0,25 % przychodów.
Fakt dokonania refundacji przez Spółkę X z o. o. kosztów poniesionych przez Spółkę nie ma wpływu na kwalifikację wydatków do kosztów uzyskania przychodów dokonaną pierwotnie (w momencie poniesienia wydatku), bowiem refundacja dotyczy wydatków Spółki a nie wydatków ponoszonych za innego podatnika. Jeżeli Spółka A ponosiłaby koszty na rzecz innego podatnika to oczywistym byłoby, że wydatki te nie mogłyby się znaleźć w rachunku kosztów Spółki A.
Refundacja wydatków Spółki A, jak stanowi art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi przychód podatkowy w sytuacji, gdy zwrócone wydatki zaliczono do kosztów uzyskania przychodów. Jeżeli zwrócone wydatki dotyczą kosztów nie zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodu - wówczas otrzymane kwoty nie stanowią przychodu podatkowego.
Mając powyższe na uwadze, organ podatkowy nie podziela stanowiska Strony w tym zakresie, stąd też postanowił jak w sentencji.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie udzielenia interpretacji.
Stosownie do art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla Wnioskodawcy - do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Interpretacja niniejsza wiąże organ podatkowy do czasu zmiany przepisów prawa.
Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, za pośrednictwem Naczelnika Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 oraz art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).
Zażalenie, zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.
