Temat interpretacji

W związku z planowanymi zmianami powstaje pytanie, czy w świetle obowiązujących przepisów art. 15 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, firma Sp. z o.o. ma prawo zaliczyć koszt diet do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu ich naliczenia mimo że wypłata zgodnie z zapisami Regulaminu wynagrodzeń następuje w kolejnym miesiącu?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26.09.2012 r. (data wpływu 04.10.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

1. momentu ujęcia do kosztów podatkowych diet z tytułu podróży służbowych rozliczanych w miesiącu bieżącym - jest prawidłowe,
2. momentu ujęcia do kosztów podatkowych diet z tytułu podróży służbowych rozliczanych w miesiącu następnym jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.10.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

1. momentu ujęcia do kosztów podatkowych diet z tytułu podróży służbowych rozliczanych w miesiącu bieżącym,
2. momentu ujęcia do kosztów podatkowych diet z tytułu podróży służbowych rozliczanych w miesiącu następnym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Firma Sp. z o.o., której głównym rodzajem działalności jest świadczenie usług transportowych w kraju i za granicą, nalicza pracownikom na stanowisku kierowcy diety, zaliczając ich koszt bilansowo do kosztów bezpośrednich miesiąca, którego dotyczą. Do kosztów uzyskania przychodów podatkowo, koszty diet zaliczane są w miesiącu ich wypłaty, która następuje zgodnie z zapisem w regulaminie wynagrodzeń obowiązującym w Spółce w kolejnym miesiącu.

Moment rozliczenia diet następuje w okresach tygodniowych tj. obowiązek dostarczenia karty pracy (na podstawie której naliczane są diety) za dany tydzień obowiązek dostarczenia do rozliczenia do końca tygodnia następnego. Kart pracy za ostatni tydzień miesiąca dosyłane są i rozliczane najpóźniej do 6-go miesiąca następnego w celu naliczenia raportu za miesiąc którego dotyczą.

W przyszłości Spółka chciałaby zaliczać koszty diet do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu ich naliczenia a nie w miesiącu wypłaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W związku z planowanymi zmianami powstaje pytanie, czy w świetle obowiązujących przepisów art. 15 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, firma Sp. z o.o. ma prawo zaliczyć koszt diet do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu ich naliczenia mimo że wypłata zgodnie z zapisami Regulaminu wynagrodzeń następuje w kolejnym miesiącu...

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty diet kierowców wykonujących transport towarów, stanowią koszty bezpośrednie wykonywanych przez Spółkę usług co za tym idzie na podstawie art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym są potrącane w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Ponadto diety za podróż służbową należą do przychodów ze stosunku służbowego pracy zgodnie z art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a zatem na podstawie art. 15 ust. 4g oraz 4h, diety jako należności z tytułów o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku od osób fizycznych stanowią koszt uzyskania przychodów w miesiącu za który są należne, pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. Zgodnie z Regulaminem wynagrodzeń, rozdział V, obowiązującym w firmie Sp. z o.o. naliczenie należności za podróże służbowe następuje za okresy miesięczne zaś ich wypłata następuje w miesiącu następnym ze względu na wydłużony czas wpływu dokumentacji od kierowców. Biorąc pod uwagę, że koszty naliczonych diet są kosztami bezpośrednimi uzyskania przychodów i Spółka wypłaca te świadczenia zgodnie z art. 15 ust. 4h w terminie wynikającym z umowy jaką jest Regulamin wynagrodzeń, uważamy za prawidłowe zaliczenie tych kosztów do kosztów uzyskania przychodu w miesiącu ich naliczenia.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

• został poniesiony przez podatnika,

• jest definitywny, a więc bezzwrotny,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając powyższe na uwadze kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie tego źródła przychodów. Aby zatem wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W takim ujęciu kosztami uzyskania przychodów będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

Należy zauważyć, iż kosztami podatkowymi są m.in. tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia i inne wypłaty pieniężne oraz świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika.

W myśl art. 15 ust. 4g ww. ustawy, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, ze zm.), oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.

Art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi natomiast, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. Nr 127, poz. 1052), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g.

Nadmienić w tym miejscu należy, że zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Podsumowując należy więc stwierdzić, iż diety z tytułu podróży służbowej stają się należne w miesiącu (należne za ten miesiąc), w którym pracownik dokonał rozliczenia kosztów tej podróży. W przedstawionym stanie faktycznym moment rozliczenia diet następuje w okresach tygodniowych tj. obowiązek dostarczenia karty pracy (na podstawie której naliczane są diety) za dany tydzień obowiązek dostarczenia do rozliczenia do końca tygodnia następnego. Kart pracy za ostatni tydzień miesiąca dosyłane są i rozliczane najpóźniej do 6-go miesiąca następnego w celu naliczenia raportu za miesiąc którego dotyczą.

W kontekście powyższego, rozliczone koszty podróży tj. należne za bieżący miesiąc zgodnie z regulaminem pracodawcy wypłacone w kolejnym miesiącu będą kosztem tego miesiąca za który były należne. Natomiast jeżeli rozliczenie następuje na początku miesiąca następnego to należne będą w tym miesiącu w którym następuję rozliczenie delegacji. Istotną kwestii w tej sytuacji jest moment rozliczenia podróży służbowej, to on determinuje ujęcie kosztu należnego na gruncie art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W sytuacji rozliczenia diet w miesiącu bieżącym stają się one należne za miesiąc rozliczenia, dlatego stanowisko wnioskodawcy w tym zakresie uznaje się za prawidłowe. Natomiast jeżeli rozlicznie podróży służbowej następuję w kolejnym miesiącu mimo że podróż odbyła się w poprzednim miesiącu to koszt należny z tytułu podróży służbowej będzie dopiero w miesiącu rozliczenia delegacji. Naliczenie diet nie jest czynnością która powoduje określone skutki podatkowe.

Końcowo trzeba podkreślić, że pojęcie "podróż służbowa pracownika" należy do zakresu prawa pracy - art. 775 § 1 ustawy Kodeks pracy, a w konsekwencji rozstrzygnięcie kwestii dotyczącej obowiązku czy zasadności wypłacania przez Wnioskodawcę należności za czas podróży służbowej nie leży w kompetencji tutejszego organu. Dotyczy to również procedury rozliczenia i wpływu dokumentacji dotyczącej podróży służbowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 514 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie