Temat interpretacji

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu, na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w odpowiedzi na pismo w sprawie udzielenia pisemnej informacji o stosowaniu przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych - uprzejmie wyjaśnia:

Z treści przedmiotowego pisma wynika, że wątpliwości Spółki budzi następujący fakt:
Czy koszty związane z remontem elementów mechanicznych tokarki (środek trwały całkowicie zamortyzowany) i wymiana zużytych części na nowe oraz wymiana elektroniki sterującej i sprawdzenie poprawności działania systemów stanowią koszty związane z remontem, czy też będą wydatkami na ulepszenie środka trwałego?

Jak stanowi art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) ... środki trwale uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i ich eksploatacją. Tak więc do wydatków na ulepszenie środków trwałych zalicza się wydatki na ich:
a) przebudowę, czyli zmianę (poprawienie) istniejącego stanu środków trwałych na inny;
b) rozbudowę, tj. powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności zaś budynków i budowli, linii technologicznych, itp..
c) rekonstrukcję, tj. odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych;
d) adaptację, tj. przystosowanie (przerobienie), składnika majątkowego cło wykorzystania go w innym celu niż było jego pierwotne przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych;
e) modernizację, tj. unowocześnienie, środków trwałych.

Remont środka trwałego powinien natomiast zmierzać do zachowania dotychczasowej jego substancji. Konsekwencją remontu jest utrzymanie środka trwałego we właściwym stanie, rozumiane jako odtworzenie, przywrócenie pierwotnego stanu w zakresie wartości technicznej i użytkowej. Przeprowadzenie remontu jest zazwyczaj wynikiem eksploatacji środka trwałego przez podatnika.

Mając na uwadze powyższe, jak również treść pisma Jednostki, nie można jednoznacznie stwierdzić, że dokonane prace związane z przywróceniem stanu technicznego i użytkowego tokarki to remont. Przeprowadzone przez Spółkę prace mogą bowiem mieć charakter prac rekonstrukcyjnych, tj. odbudowanie zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych lub też modernizacyjnych, tj. unowocześnienie środka trwałego, w tym przypadku poprzez np. wymianę elektroniki sterującej. W zasadzie można by przyjąć, iż na skutek wykonanych prac środek trwały uległ ulepszeniu, bowiem nastąpił wzrost jego wartości użytkowej w stosunku do tej wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania.

Jednakże stwierdzić należy, iż przed zakwalifikowaniem określonych wydatków do inwestycji lub remontów należy, każdorazowo w stosunku do konkretnego środka trwałego, szczegółowo przeanalizować zakres rzeczowy wykonywanych robót, porównując je do stanu istniejącego na podstawie dokumentacji technicznej. W takich przypadkach dla rozstrzygnięcia sprawy wymagana jest niewątpliwie wiedza specjalistyczna (np. techniczna). Zatem najbardziej korzystnym rozwiązaniem dla Spółki byłoby w tej sytuacji - w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego - powołanie biegłego i sporządzenie przez niego opinii.

W świetle powyższego, dopiero taki dokument pozwoli organom podatkowym zająć stanowisko w kwestii prawidłowości zaliczenia przez Jednostkę poniesionych nakładów do kosztów uzyskania przychodów.