Temat interpretacji

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ropczycach działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29-08-1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 8, poz.60 z późn.zm.) w związku z art. 12 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (jednolity tekst Dz. U. Nr 54 z 2000 r. poz. 654 z późn.zm.) po rozpatrzeniu wniosku Spółki z o.o. D. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, że przedstawione we wniosku z dnia 01-03-2007r. (uzupełnionego w dniu 08-05-2007 r.) - stanowisko Spółki z o.o. D. w sprawie dotyczącej zaliczenia do przychodów otrzymanej określonej kwoty ze sprzedaży płyt - jest prawidłowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka z o.o. D. zawarła z muzykiem będącym podatnikiem podatku VAT umowę sponsoringu. Na podstawie tej umowy muzyk zobowiązał się do reklamowania spółki z o.o. D. (sponsora) umieszczając między innymi logo firmy na wydanych płytach. Z umowy wynika, że sponsor zapłaci muzykowi określoną kwotę w ratach płatnych po zakończeniu procesu nagrywania materiału muzycznego. Raty za reklamę firmy zostały zapłacone przez Spółkę z o.o. D. po otrzymaniu faktury VAT od muzyka. Wystawione przez muzyka faktury mają charakter ostatecznej płatności za usługę sponsoringu i stały się kosztem uzyskania przychodu Spółki z o.o. D. z chwilą wydania płyty, gazetki zawierającej reklamę firmy. Zgodnie z zawartą umową muzyk zapłaci sponsorowi z góry określoną kwotę ze sprzedaży płyt, co zdaniem firmy D. Sp z o.o. stanowi udział w zysku i otrzymana kwota ze sprzedaży płyt zdaniem Spółki z o.o. D. jest przychodem do opodatkowania zgodnie z art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ropczycach po zapoznaniu się z przedstawionym przez Spółkę stanem faktycznym informuje, że przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia sponsoringu dlatego należy przyjąć wykładnię językową, zgodnie z którą sponsoring to finansowanie czegoś , często w zamian za reklamowanie własnej działalności (wg Uniwersalnego słownika języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN). Umowa sponsoringu jest tak zwaną umową nienazwaną o świadczenia wzajemne dwustronnie zobowiązujące, w którym występuje ekwiwalentność świadczeń stron. Aby dana umowa mogła być uznana za sponsoringową, jej treść musi zawierać zasadnicze charakterystyczne dla sponsoringu postanowienia. Szczególnie istotna jest wzajemność zobowiązań umawiających się stron, oznaczająca zobowiązanie się sponsora do finansowego lub rzeczowego wsparcia sponsorowanego, który z kolei zobowiązany jest do promowania nazwy sponsora i prowadzonej przez niego działalności.

W ustawie z dnia 23-04-1964 r. Kodeks cywilny (jednolity tekst: Dz.U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) ustawodawca uregulował instytucję umów dwustronnie obowiązujących. Z treści art. 487 § 2 wymienionej ustawy wynika, że umowa jest wzajemna, gdy obie strony zobowiązują się w taki sposób, że świadczenie jednej z nich ma być odpowiednikiem świadczenia drugiej. Umowa wzajemna mieści się w ramach odpłatnych czynności prawnych i charakteryzuje się tym, że każda ze stron uzyskuje jakąś korzyść majątkową, niekoniecznie w postaci pieniężnej, lecz mogą to być także świadczenia innego rodzaju, byleby podlegały ocenie pieniężnej.

Akcje sponsoringowe mają na celu kształtowanie obrazu firmy w szerokich kręgach potencjalnych klientów. Promowanie nazwy sponsora ma za zadanie wpływać na zwiększenie jego popularności i renomy, a co za tym idzie zwiększenie przychodów z działalności. Zapisy umowy zawartej pomiędzy stronami dotyczące wartości świadczeń sponsora i sponsorowanego wyznaczają tak kwoty przychodu osiąganego przez każdą ze stron, jak i wartość kosztów podatkowych. W każdym przypadku musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami poniesionymi przez sponsora a uzyskanym przychodem.

Spółka z o.o. D. zobowiązała się do wspierania muzyka w zakresie jego działalności i jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego we wniosku zapłaciła muzykowi określoną kwotę w ratach po otrzymaniu faktury VAT zaliczając wydatek na sponsoring do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem tutejszego organu podatkowego otrzymana określona kwota ze sprzedaży płyt przez Spółkę z o.o. D. zgodnie z zawartą umową sponsoringu jest przychodem do opodatkowania na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Artykuł ten stanowi, że przychodami są w szczególności- otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Otrzymana przez Spółkę z o.o. kwota ze sprzedaży płyt nie ma charakteru przychodów, których nie zalicza się do przychodów podatkowych - wymienionych w zamkniętym katalogu należności wyszczególnionych w art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym stanowisko Spółki z o.o. D. przedstawione we wniosku w sprawie dotyczącej zaliczenia otrzymanej kwoty ze sprzedaży płyt do przychodów z działalności jest prawidłowe.