Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, działając na podstawie przepisów:

- art. 14 a § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8 , poz. 60 ze zm.),

po rozpatrzeniu wniosku, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, postanawia uznać za nieprawidłowy pogląd Podatnika, wyrażony w złożonym wniosku.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskująca zleca opracowanie i druk katalogów informacyjnych o prowadzonym przedsiębiorstwie w różnych językach. Katalogi mają charakter informacyjny, określają rodzaj produktów oferowanych przez Podatnika, proces technologiczny powstawania przedmiotowych produktów oraz ich wymiary, sposoby dekoracji, dane techniczne. Materiały informacyjne, jak oświadcza Spółka, nie zawierają żadnych treści reklamowych. Przedmiotowe katalogi, są wręczane osobiście stałym i potencjalnym kontrahentom przez pracowników Spółki lub przez współpracujące z Podatnikiem firmy świadczące usługi marketingowe m.in. na targach w kraju i za granicą lub poprzez wyłożenie ich na stoiskach handlowych. Celem przekazywania w/w katalogów jest pozyskanie nowych kontrahentów. Jak oświadcza Wnioskująca, nawet gdyby uznać, że mimo zawartości, przedmiotowe katalogi są materiałami reklamowymi, to Spółka nie jest w stanie stwierdzić w jakim stopniu przekazywanie w/w katalogów jest reklamą publiczną (na targach) a w jakim niepubliczną (indywidualną skierowaną do konkretnej, znanej osoby), w związku z czym, zdaniem Podatnika, właściwym będzie uznać przedmiotowe przekazanie za formę reklamy publicznej. Spółka nie może w dniu zakupu określić formy przekazywania przedmiotowych materiałów, ponieważ czynność ta odbywa się sukcesywnie, stosownie do potrzeb i okoliczności. Jednakże, zdaniem Podatnika, uznanie w/w przekazania za reklamę niepubliczną nie powoduje dla Spółki niekorzystnej sytuacji, bowiem wydatki na opracowanie i druk katalogów nie przekraczają limitu 0,25 % przychodów.

Podatnik zwrócił się z zapytaniem, czy z faktur dokumentujących zakup lub wytworzenie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych (opracowanie i skład katalogów o firmie) można odliczać podatek VAT?

Wnioskująca stoi na stanowisku, iż podatnikom przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, przy jednoczesnym braku obowiązku naliczania podatku należnego od przekazania tych materiałów. W opinii Podatnika prawo do odliczenia podatku VAT, na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy o VAT, znajduje zastosowanie także w sytuacji przekazywania materiałów informacyjnych, które związane są z prowadzonym przedsiębiorstwem, bowiem ich przekazywanie ma na celu pozyskanie nowych kontrahentów. Zdaniem Wnioskującej, inne stanowisko byłoby niezgodne z zasadą neutralności podatku od towarów i usług i w związku z tym z VI Dyrektywą Rady UE.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje;

Stosownie do przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do przepisów art. 7 ust. 2 przywoływanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2) wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny,

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

W myśl art. 7 ust. 3 w/w ustawy podatkowej, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Wobec powyższego, przekazywanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ustosunkowując się do kwestii prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z zakupem drukowanych materiałów reklamowych, należy stwierdzić, iż kwestia prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony została uregulowana w przepisach art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zgodnie z którymi, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art.120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z regulacją art. 86 ust. 8 pkt 2 w/w ustawy podatkowej, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3-7.

Stosownie do przepisów art. 88 ust. 1 pkt 2 przywoływanej ustawy podatkowej, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Przepis ten zawiera zatem regułę (oraz jedno z odstępstw w jej stosowaniu), wyłączającą możliwość odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego wszystkich wydatków, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

W art. 88 ust. 3 przywoływanej ustawy podatkowej, określono przypadki, kiedy pomimo, że dany wydatek nie mógłby zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, odstąpiono od pozbawienia podatnika prawa do odliczenia podatku poniesionego w związku z takim wydatkiem. Przepis ten stanowi, iż prawo do dokonywania odliczeń podatku, konstytuuje poniesienie m. in. wydatków związanych z dostawą towarów oraz świadczeniem usług, w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, jeżeli czynności te zostały opodatkowane (art. 88 ust. 3 pkt 3 w/w ustawy).

Zgodnie z regulacją art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm.), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25 % przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy Podatnik dokonuje zakupu materiałów reklamowych, powinien określić, która część w/w zakupów przeznaczona będzie na reklamę objętą przedmiotowym limitem 0,25 % przychodu, a która natomiast jako wydatki na reklamę publiczną nie będzie limitowana. Kwestia ta ma zasadnicze znaczenie, bowiem wydatki poniesione na reklamę niepubliczną przekraczające w/w limit nie będą podlegały odliczeniu, natomiast Podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całość kwoty podatku naliczonego, w związku z wydatkami poniesionymi na zakup materiałów reklamowych przekazywanych w formie reklamy publicznej, bowiem takie wydatki nie są objęte limitem 0,25 % przychodu.

Ustosunkowując się do kwestii prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z zakupem drukowanych materiałów informacyjnych, należy stwierdzić, iż w przypadku oferty (informacji handlowej nie stanowiącej reklamy) wystosowanej w celu osiągania przychodów, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera żadnych ograniczeń, w zakresie zaliczania poniesionych na nią wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Stosownie do powyższego, dla określenia zasad dokonywania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w związku z zakupem materiałów informacyjnych nie znajdują zastosowania regulacje art. 88 ust. 1 pkt 2 i art. 88 ust. 3 przywoływanej ustawy podatkowej. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż Podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w związku z zakupem materiałów informacyjnych na zasadach ogólnych, zgodnie z regulacją art. 86 ust. 1 i ust. 8 pkt 2 przywoływanej ustawy podatkowej.

Stosownie do powyższego Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu postanawia jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.