Temat interpretacji

Naczelnik Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Skarbowego w Olsztynie na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku Strony o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w sprawie rozliczenia refundacji zakupu okularów korygujących wzrok pracownikom pracującym na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe,

postanawia

uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że Zarząd Spółki zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dn. 01.12.1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe, podjął decyzję o refundacji części kosztów zakupu okularów korekcyjnych. Pracownikom zatrudnionym na stanowisku pracy wyposażonym w monitor ekranowy i użytkującym ten monitor co najmniej połowę dobowego czasu pracy w przypadku, gdy wyniki badań okulistycznych wykażą potrzebę stosowania okularów korygujących, zakład pracy ze środków obrotowych firmy pokrywa koszty zakupu okularów do wysokości 100,00 zł (łącznie z podatkiem VAT). Jeżeli koszt zakupu okularów korygujących jest wyższy, pozostałą kwotę pokrywa pracownik.

Z pisma wynika, że pracownik zobowiązany jest do przedłożenia pracodawcy wraz z fakturą VAT zaświadczenie lekarskie o konieczności stosowania okularów korygujących wzrok oraz zaświadczenie od przełożonego wnioskodawcy określające dobową ilość godzin pracy przy monitorze ekranowym.

Spółka zwróciła się z zapytaniem, czy warunkiem zaliczenia w koszty uzyskania przychodów jest posiadanie faktury VAT wystawionej na Sp. z o.o., a także czy w koszty należy zaliczyć kwotę 100,00 zł, czy kwotę tą winno się pomniejszyć o podatek VAT.

Podatnik stoi na stanowisku, że w przypadku wystawienia faktury VAT na Spółkę, w koszty winno się zaliczać tylko wartość netto wyliczoną od kwoty 100,00 zł jako wartości brutto, a podatek VAT podlegałby odliczeniu na ogólnych zasadach (w części proporcjonalnej). W przypadku wystawienia faktury na pracownika, dowodem zaliczenia wydatku w koszty uzyskania będzie przelew na konto pracownika wraz z dołączonymi dokumentami potwierdzającymi konieczność stosowania okularów korygujących wzrok.

Naczelnik WarmińskoMazurskiego Urzędu Skarbowego odnosząc się do stanu faktycznego uprzejmie informuje, że zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), od 1 stycznia 2007 r. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Oznacza to, że aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu spełnione muszą zostać jednocześnie dwa warunki:

• celem poniesienia wydatku powinno być osiągnięcie przychodu, zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodu,
• wydatek ten nie może być wymieniony w zawartym w art. 16 ust. 1 negatywnym katalogu wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto, uwzględniając wynikający z art. 9 ust. 1 podatku dochodowym od osób prawnych obowiązek szczegółowego dokumentowania zdarzeń gospodarczych trzecim ustawowym warunkiem uzależniającym możliwość zaliczenia poniesionego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe udokumentowanie jego poniesienia.

Zatem wydatki ponoszone przez osobę prawną na rzecz jej pracowników (z nielicznymi wyjątkami określonymi w art. 16 ust. 1 podatku dochodowym od osób prawnych) są kosztem uzyskania przychodów i uznanie ich za tenże koszt dla celów podatkowych powinno być oparte na ogólnych przesłankach wynikających z art. 15 ust. 1 podatku dochodowym od osób prawnych. Można bowiem w przypadku tych wydatków wskazać na istnienie związku pomiędzy ich poniesieniem, a prowadzoną działalnością tej osoby prawnej. Pracownicy w sposób bezpośredni lub pośredni przyczyniają się do uzyskiwania przychodów w firmie, w której są zatrudnieni. Tym samym wydatki te można uznać za poniesione w celu osiągnięcia przychodów, a więc podlegające uznaniu za koszt uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 2376 § 1 i 3 ustawy z dnia 26.06.1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), stanowiący między innymi, iż pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami. Ponadto pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach. Artykuł 237(15) § 1 i 2 kodeksu pracy wskazują natomiast, iż Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy oraz że ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac. Paragraf 8 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 01.12.1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973), stanowi, iż zgodnie z:

• ust. 1 - pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym na stanowiskach z monitorami ekranowymi profilaktyczną opiekę zdrowotną w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach,
• ust. 2 pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok zgodnie z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, o której mowa w ust. 1 wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

Stosownie do przedstawionych powyżej uregulowań kodeksu pracy oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1.12.1998 r. pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodnie z zaleceniami lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, o której mowa w art. 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego. Obowiązek ten ma zastosowanie łącznie z przepisem 2 ust. 4 ww. rozporządzenia, a zatem dotyczy pracowników użytkujących w czasie pracy monitor ekranowy co najmniej przez połowę dobowego wymiaru czasu pracy - czas faktycznie przepracowany przy monitorze. Jeżeli zatem pracownik, który został skierowany przez pracodawcę na profilaktyczne badania lekarskie, otrzymał zaświadczenie od lekarza medycyny pracy wskazujące potrzebę zaopatrzenia pracownika w w/w okulary, pracodawca zobligowany jest do zwrotu kosztów zakupu okularów korygujących wzrok podczas pracy z monitorem ekranowym.

Przepisy prawa podatkowego nie określają natomiast sposobu udokumentowania tych zdarzeń, tj. czy faktura za okulary powinna być wystawiona na pracodawcę, czy powinna być to faktura imienna wystawiona na nazwisko pracownika. Zdaniem tut. organu podatkowego dopuszczalna jest zatem możliwość zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z zakupem w/w okularów na podstawie faktury zakupu VAT wystawionej na Spółkę bądź na pracownika.

W sytuacji gdy faktura na zakup okularów wystawiona jest na Spółkę, to możliwe jest odliczenie podatku naliczonego VAT wg. zasad ogólnych, przy czym kwota ustalonej odpłatności 100,00 zł stanowi kwotę brutto. Natomiast jeśli faktura wystawiona jest na pracownika, to podatek od towarów i usług wykazany na fakturze VAT nie podlega odliczeniu, a kwota zwrotu 100,00 zł zaliczana jest do kosztów uzyskania przychodów w momencie zapłaty (zwrotu) pracownikowi.

W oparciu o przedstawiony stan faktyczny i prawny obowiązujący na dzień wydania niniejszego postanowienia, Naczelnik Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Skarbowego w Olsztynie stwierdza, iż stanowisko Spółki dotyczące opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych zaliczenia okularów korygujących wzrok w koszty uzyskania przychodów, jest słuszne.

Wobec powyższego tutejszy organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy. Wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej, właściwe dla Wnioskodawcy - do czasu zmiany lub uchylenia, zgodnie z art. 14 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa.

Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na niniejsze postanowienie przysługuje prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie, za pośrednictwem Naczelnika Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Skarbowego w Olsztynie, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia, na podstawie art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacja podatkowa.

Zażalenie powinno spełniać wymogi określone w art. 222 Ordynacji podatkowej.