Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) stwierdzam, że stanowisko Spółki zawarte we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 13 grudnia 2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu 14 grudnia 2006 r.) Spółka Sp. z o.o. zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.Z opisanego stanu faktycznego wynika, że na podstawie ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz.U. Nr 281, poz. 2784) Spółka przydzielane ma uprawnienia do emisji tj. uprawnienia do wprowadzania do powietrza ekwiwalentu tj. jednego megagrama dwutlenku węgla lub ilości innego gazu cieplarnianego stanowiącego odpowiednik jednego megagrama dwutlenku węgla, które może być sprzedane, przeniesione lub umorzone na zasadach określonych w ustawie. Uprawnienia do emisji są przyznawane prowadzącemu instalację dla każdej instalacji objętej systemem na okres rozliczeniowy z podziałem na poszczególne lata tego okresu. Prowadzący instalację, któremu przyznano uprawnienia do emisji, uiszcza opłatę w wysokości równej iloczynowi liczby uprawnień do emisji przyznanych na pierwszy rok okresu rozliczeniowego. Oprócz tego prowadzący instalację uiszcza opłatę za wprowadzane gazów i płynów do powietrza.

Pytanie Spółki brzmi:Czy z tytułu przyznanych Spółce na podstawie ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz.U. Nr 281, poz. 2784) uprawnień do emisji nie powstaje przychód do opodatkowania?Stanowisko Spółki w tej sprawie:Zdaniem Spółki, z uwagi na to, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje zamknięty katalog wartości materialnych i prawnych, który nie wymienia uprawnień do emisji oraz z uwagi na to, że prowadzący instalację wskutek przydzielonych uprawnień uiszcza opłaty, o których mowa wyżej, w powyższej sytuacji inicjalnie przyznanie uprawnień do emisji nie powinno być uznane za nieodpłatne świadczenie lub przychód w naturze, których wartość podlega opodatkowaniu. Powyższe stanowisko Spółki uzasadnia także orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Zgodnie z wyrokiem z dnia 30 grudnia 1998 r., sygn. akt SA/Sz 105/98 nieodpłatnymi świadczeniami są wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu. Otrzymane przez przedsiębiorców uprawnienia do emisji, z pewnością nie są uzyskiwane kosztem innego podmiotu, tak więc w zakresie pierwotnego przyznawania uprawnień nie powstaje obowiązek rozpoznawania przychodów podatkowych z tytułu nieodpłatnie otrzymanych praw majątkowych. W sytuacji przekazania uprawnień do emisji nie mamy do czynienia z reakcją korzyść u jednego podmiotu i koszt u drugiego podmiotu. Państwo z tytułu przekazania uprawnień do emisji nie ponosi żadnego bezpośredniego kosztu, a wręcz przeciwnie otrzymuje opłaty i korzyści w postaci inwestowania w rozwój i transfer przyjaznych dla środowiska zaawansowanych technologii i know-how. Przeciwne stanowisko prowadzić będzie do pozbawienia racjonalności działania całego systemu handlu uprawnieniami do emisji uregulowanego ustawą z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz.U. Nr 281, poz. 2784) i dyrektywą 2003/87/WE z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającą program handlu uprawnieniami do emisji na obszarze Wspólnoty. Celem powyższych regulacji jest ograniczenie emisji w sposób opłacalny i ekonomicznie efektywny poprzez zmobilizowanie przedsiębiorców do inwestowania.
Na marginesie należy zauważyć, że Dyrektywa, o której mowa wyżej w pkt 24 wyraźnie stanowi, że opodatkowanie może być stosowane w przypadku instalacji czasowo wykluczonych a to stanowi krajowy mechanizm ograniczania emisji z tych instalacji. Nie należy zapominać, że handel emisjami jest jednym z instrumentów polityki ekologicznej państwa i normuje dotychczasowe rozwiązania, które polegały na tym, że podatnik płacił opłaty środowiskowe z tytułu emisji zanieczyszczeń co oznacza, że miał prawo do emisji już wcześniej, a przyznane limity uprawnień potwierdzają jedynie prawo podatnika do korzystania ze środowiska.

Z tytułu przyznanych na podstawie ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz.U. Nr 281, poz. 2784) uprawnień do emisji nie powstaje przychód do opodatkowania. Ustosunkowując się do powyższego stwierdza się co następuje: Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późniejszymi zmianami), co do zasady przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.
Na podstawie art. 12 ust. 5 ww. ustawy wartość otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w celu określenia przychodów podlegających opodatkowaniu należy przede wszystkim zastosować normę art. 2 ww. ustawy stanowiącą o tym, do jakich rodzajów przychodów nie stosuje się ww. ustawy. Do przychodów nie zalicza się zasadniczo przychodów z działalności rolniczej, przychodów z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy o lasach, przychodów wynikających z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. Poza tym, mocą normy art. 12 ust. 4 ww. ustawy z katalogu rodzajów przychodów podlegających opodatkowaniu zostały expressis verbis wyłączone określone przychody.
Ww. ustawa nie wprowadza ustawowej definicji przychodu, tylko wskazuje określone, enumeratywnie wyliczone rodzaje przychodów podlegających opodatkowaniu. Użyty w art. 12 ww. ustawy zwrot w szczególności świadczy jednoznacznie o tym, iż katalog rodzajów przychodów podlegających opodatkowaniu jest wyłącznie katalogiem przykładowym, służącym jedynie do wyznaczenia poszczególnych rodzajów przychodów podlegających opodatkowaniu. W celu określenia znaczenia instytucji przychodu można posłużyć się wytycznymi wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 maja 1998 r. (sygn. SA/Sz 1305/97). Za powyżej wymienionym wyrokiem ... przychodem jako źródłem dochodu jest tylko ta wartość, która wchodząc w skład majątku podatnika może powiększać jego aktywa.

Dyspozycja art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy stanowi o przychodach z tytułu nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie otrzymanych przez podatnika rzeczy lub praw oraz przychodach z innego rodzaju nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. Zasadniczym elementem tej dyspozycji jest określenie znaczenia pojęcia świadczenia. Na podstawie art. 353 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. nr 16, poz. 93 z późniejszymi zmianami), w świetle którego zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Takie świadczenie może polegać na określonym zachowaniu się lub na powstrzymywaniu się od pewnych działań.Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym przez Spółkę, na podstawie ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji Spółce zostały przyznane uprawnienia do emisji gazów. Nabycie przez Spółkę uprawnień do emisji gazów stanowi pierwotne nabycie tych uprawnień. Nabycie uprawnień nie może być traktowane jako powiększenie aktywów Spółki gdyż stanowi ono tylko potencjalną choć zagwarantowaną ustawowo możliwości do emisji. Spółka będzie także mogła w określonych przypadkach i z zachowaniem ustawowych zasad dokonać sprzedaży, przeniesienia bądź umorzenia tych uprawnień. Zatem pierwotne nabycie uprawnień nie należy traktować równoznacznie z czynnościami rozporządzającymi tymi uprawnieniami. Ponadto, w przypadku nabycia takiego rodzaju uprawnień nie można mówić o świadczeniu w znaczeniu ustawy Kodeks cywilny jak również ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na podstawie powyższej analizy, z tytułu przyznanych Spółce na podstawie ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji uprawnień do emisji nie powstaje przychód do opodatkowania na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta natomiast wiąże organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14 a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od daty jego doręczenia.