W dniu 20.09.2005r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania ... - Interpretacja - ZD/406-189/CIT/05

shutterstock

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 02.12.2005, sygn. ZD/406-189/CIT/05, Pierwszy Wielkopolski Urząd Skarbowy w Poznaniu

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

W dniu 20.09.2005r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Wniosek ten, na wezwanie organu podatkowego, uzupełniono pismem z dnia 2.10.2005r. (wpływ do tutejszego organu podatkowego w dniu 6.10.2005r.) oraz pismem z dnia 7.11.2005r. (wpływ do organu podatkowego w dniu 9.11.2005r.).

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniach Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny:

Wnioskująca zawiera ze Swoimi odbiorcami umowy dzierżawy sprzętu. Wnioskująca jest według tych umów wydzierżawiającym, natomiast Jej kontrahenci - dzierżawcami. Umowy dzierżawy sprzętu dokonywane są z jednoczesnym podpisaniem długoterminowych umów (dwa lata) na dostawy materiałów zużywalnych do tych sprzętów. Dostawcą tych materiałów jest Wnioskująca, a odbiorcą (kupującym materiały zużywalne niezbędne do funkcjonowania sprzętu) dzierżawca sprzętu.

Ilość materiałów zużywalnych jest określona w umowie. Wnioskująca zobowiązuje się dostarczyć kupującemu towar objęty przedmiotem umowy po stałych cenach. Po wykorzystaniu ilości objętej umową, tzn. zakupieniu przez stronę odpowiedniej ilości materiałów zużywalnych, sprzęt, który jest przedmiotem dzierżawy, przechodzi za symboliczną złotówkę na własność dzierżawcy.

Marża sprzedawanych przez Wnioskującą materiałów zużywalnych do oddanego w dzierżawę sprzętu jest tak skalkulowana, iż w pełni pokrywa koszt nabycia materiałów zużywalnych oraz koszt nabycia oddanego za symboliczną złotówkę sprzętu, który był wcześniej wydzierżawiony.

Ponadto Wnioskująca informuje, iż oddany w dzierżawę sprzęt, spełnia określone w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przesłanki do uznania go za środek trwały i jako taki jest w Spółce zakwalifikowany. Sprzęt jest kupowany przez Wnioskującą z zamiarem odsprzedaży, czyli stanowi dla Niej towar handlowy. Jednak zdarzają się klienci, którzy np. ze względu na wysoką cenę nie chcą kupić sprzętu. W takich sytuacjach, przedmiotowy sprzęt zostaje w Spółce zakwalifikowany do środków trwałych i takim klientom jest wydzierżawiany.

Wobec powyżej przedstawionego stanu faktycznego, Spółka złożyła zapytanie, w którym momencie należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość zakupu sprzętu oddanego w dzierżawę; czy w momencie odsprzedania za symboliczną złotówkę, czy też rozliczać w czasie przez okres trwania umowy?

Spółka stoi na stanowisku, iż koszt zakupu dzierżawionego sprzętu można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, w równych comiesięcznych ratach przez okres trwania umowy.

Ustosunkowując się do przedstawionych powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Zgodnie z regulacją art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...).

Warunkiem uznania wydatków za koszt uzyskania przychodów jest występowanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem. Obowiązkiem Podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego ust. 1 art. 15 ustawy podatkowej.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 6 ustawy podatkowej, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W regulacji art. 16a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca przewiduje, iż amortyzacji podatkowej podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast według art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Jednocześnie stosownie do przepisu art. 16h ust. 4, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art. 16i. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji do końca tego roku podatkowego.

Wobec zacytowanych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, organ podatkowy stwierdza, iż koszt nabycia stanowiącego własność Podatnika, kompletnego i zdatnego do użytku sprzętu, o przewidywanym okresie użytkowania przekraczającym rok, który został przez Niego wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz który oddał On do używania na podstawie umowy dzierżawy, może obciążać koszty uzyskania przychodów Podatnika poprzez dokonywanie odpisów amortyzacyjnych wg metod i stawek uregulowanych przepisami art. 16a- 6m ustawy podatkowej, aż do wystąpienia jednej z przesłanek ujętych w (zacytowanym uprzednio) przepisie art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy.

Ponadto, z uwagi na sprzedaż sprzętu za symboliczną złotówkę po okresie dzierżawy, zwraca się uwagę Wnioskującej na przepis art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy podatkowej, w którym stanowi się, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części, wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Pierwszy Wielkopolski Urząd Skarbowy w Poznaniu