Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) stwierdzam, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16.05.2005 r. który wpłynął w dniu 19.05.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zwiększenia wartości początkowej środka trwałego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19.05.2005 r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Pismem z dnia 14.06.2005 r. organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku zostały uzupełnione w dniu 20.06.2005 roku .
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Stan faktyczny opisany przez wnioskodawcę oraz jego stanowisko w sprawie.
a) stan faktyczny
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka zawarła z Najemcą umowę najmu pomieszczeń biurowych zlokalizowanych w budynku stanowiącym własność Wnioskodawcy.
W czasie trwania umowy najmu, najemca dokonał ulepszeń w pomieszczeniach budynku stanowiących przedmiot najmu. Na skutek zawartych transakcji kapitałowych Nowy Podmiot stał się następcą prawnym najemcy. Pomiędzy Nowym Podmiotem, a Wnioskodawcą została podpisana umowa w sprawie rozliczenia dokonanych ulepszeń, na mocy której Wnioskodawca nabył prawo do korzystania z tych ulepszeń. Zakres rzeczowy związany z dokonanymi ulepszeniami (prace wykończeniowe) obejmuje:
wykonanie projektu prac wykończeniowych,
wykonanie sieci okablowania strukturalnego (materiał, instalacja oraz gwarancja),
wykonanie prac wykończeniowych (dostarczenie, instalacja oraz gwarancja)dostawa oraz instalacja przełącznic, kabli telefonicznych oraz korytek kablowych wraz z dostawą i instalacją kabla światłowodowego,
wykonanie posadzki w atrium,
wykonanie dodatkowych ścianek działowych w Budynku Wieży Południowej oraz w Budynku Północnym,
dodatkowe prace w pokoju komputerowym wraz z instalacją stelaża pod anteny,
dodatkowe prace związane z ochroną obiektu w zakresie systemów CCTV i Antywłamaniowego,
wykonanie dodatkowych prac związanych z instalacjami w aneksach kuchennych i pokoju komputerowym oraz wykonanie dodatkowej łazienki na kondygnacji +9.
Rozliczenie tej transakcji nastąpi na podstawie faktury VAT w kwocie stanowiącej sumę wartości netto oraz należnego podatku VAT.
b) pytanie podatnika
Spółka w złożonym wniosku zwróciła się z pytaniem czy rozliczenie nakładów między Wnioskodawcą a Najemcą, w świetle opisanego stanu faktycznego stanowi zwiększenie wartości początkowej środka trwałego (budynku) w świetle art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami).
c) stanowisko podatnika
Ponieważ Wnioskodawca jest właścicielem budynku i ponosi cały ciężar utrzymania obiektu Jego zdaniem, kwotę zapłaconą tytułem zwrotu nakładów inwestycyjnych należy kwalifikować jako zwiększenie wartości początkowej amortyzowanej przez podatnika nieruchomości.
Ocena prawna stanowiska pytającego.
Po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika wyjaśniam, że zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (jednolity tekst Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami) za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.
Zgodnie z art. 16g ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majatku.
Zgodnie z art. 16g ust. 13 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.
W świetle powyższego stwierdzam, iż wartość początkowa środka trwałego ustalona na podstawie ceny nabycia, kosztu wytworzenia, wartości rynkowej lub też wyceny podatnika może ulec zmianie na skutek poniesienia wydatków na ulepszenie tych składników majątku podatnika.
Przez ulepszenie środka trwałego należy rozumieć: przebudowę, rozbudowę rekonstrukcję, adaptację i modernizację. Obowiązek zwiększenia wartości początkowej na skutek poniesienia wydatków związanych z jego ulepszeniem wystąpi tylko wówczas, gdy na skutek podjęcia wymienionych czynności nastąpi wzrost wartości użytkowej ulepszonego środka trwałego w stosunku do wartości z dnia jego przyjęcia do używania. Aby środek trwały uznać za ulepszony musi być spełniony jeszcze jeden warunek tj. suma wydatków poniesionych na jego ulepszenie powinna w danym roku podatkowym przekraczać 3.500,00 zł.
Reasumując, aby wydatki ponoszone na ulepszenie środka trwałego zwiększały jego wartość początkową konieczne jest spełnienie (łącznie) następujących warunków:
wydatki ulepszeniowe muszą być związane przebudową, rozbudową, rekonstrukcją, adaptacją albo modernizacją,wydatki takie powinny powodować wzrost wartości użytkowej środka trwałego, suma tych wydatków w roku podatkowym przekracza 3.500,00 zł.
Oceniając przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny na gruncie obowiązujących przepisów, należy stwierdzić, że stanowisko zaprezentowane przez podatnika jest prawidłowe.