Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 17.03.2004, sygn. AD I/423/3/2004, Urząd Skarbowy Poznań-Grunwald

Temat interpretacji

Stosowanie indywidualnych stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do budynków /lokali/ oraz budowli normuje przepis artykułu 16j ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). Zgodnie z treścią art.16j ust. 1 pkt 3 ustawy, podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji dla budynków wymienionych w rodzajach 103 i 109 Klasyfikacji Środków Trwałych /KŚT/ nie może być krótszy niż 36 miesięcy. Z kolei zapis artykułu 16j ust.3 ustawy stanowi, że środki trwałe wymienione w poz. 103 i 109 Klasyfikacji Środków Trwałych uznaje się za:

- używane, jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy, lub

- ulepszone, jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W oparciu o wyżej wymienione przepisy, w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika, wynika, że indywidualną stawkę amortyzacyjną Spółka może zastosować do budynku sklasyfikowanego w rodzaju 109 KŚT jeżeli:

1. budynek ten po raz pierwszy zostanie wprowadzony do ewidencji Spółki,

2. Spółka wykaże, że: