Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 22.11.2005, sygn. DP/P1/423-0113/1/05/AP, Pomorski Urząd Skarbowy

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), w sprawie: amortyzacja okablowania i zestawu do monitoringu budynku

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Spółka dokonała rozbudowy i przebudowy budynku magazynowego na salon ekspozycji i sprzedaży (market budowlany). W wyniku tej inwestycji zainstalowano system monitoringu składający się z okablowania wbudowanego na stałe w budynek, jak i części ruchomych takich jak: cyfrowe rejestratory video, komputery i kamery.

Podatnik stoi na stanowisku, iż wartość okablowania wbudowanego na stałe w budynek powiększa wartość początkową tego budynku, natomiast ww. części ruchome składające się na system monitoringu łącznie stanowią odrębny środek trwały zaklasyfikowany pod symbolem 622 jako urządzenie elektrowizyjne.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 16a ust.1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych środkami trwałymi podlegającymi amortyzacji są nabyte lub wytworzone we własnym zakresie:

1. maszyny, urządzenia oraz środki transportu,
2. inne przedmioty,

jeżeli spełniają następujące warunki:

• stanowią własność lub współwłasność podatnika,
• są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania przekracza rok,
• wykorzystywane są przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo zostały oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz.U. Nr 112, poz. 1317 z późn. zm.) zestaw do monitoringu budynku należy zakwalifikować do grupy 6 podgrupy 60 rodzaju 622, który obejmuje swoim zakresem urządzenia elektroakustyczne i elektrowizyjne. Rodzaj 622 KŚT obejmuje bowiem m.in. środki trwałe o symbolu PKWiU 32.30.3, do których, zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz.U. Nr 89, poz. 844 z późn. zm.), zalicza się urządzenia do rejestracji i odtwarzania dźwięku i obrazu.

Mając na uwadze powyższe i fakt, że zestaw do monitoringu budynku o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, obejmujący cyfrowy rejestrator video, komputer i kamerę, jest jako całość kompletny, zdatny do użytku i przeznaczony na potrzeby Spółki, to należy go zaliczyć do środków trwałych i zakwalifikować do rodzaju 622 KŚT.

Natomiast zgodnie z objaśnieniami szczegółowymi do grupy I środków trwałych obejmującej budynki i lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu niemieszkalnego zawartymi w ww. rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych do wyposażenia budynku zalicza się wszystkie instalacje wbudowane w konstrukcje budynku na stałe, np. instalacje sanitarne, elektryczne, sygnalizacyjne, komputerowe, telekomunikacyjne, przeciwpożarowe oraz normalne wyposażenie budynku np. wbudowane meble. Przewody łączące urządzenia dostępowe z poszczególnymi stanowiskami mogą być:

• połączone trwale z budynkiem (lokalem) poprzez umieszczenie ich w ścianach budynku, lub
• umieszczone na zewnątrz ścian w specjalnych listwach montażowych, nie połączone trwale z budynkiem.

Tak więc, jeżeli przewody sieci są umieszczone (zainstalowane, wbudowane) trwale w ścianach budynku - jak to ma miejsce w stanie faktycznym przedstawionym przez Podatnika - to w takiej sytuacji koszt ich instalacji powinien zwiększać wartość początkową budynku. W przypadku gdy budynek nie stanowi własności podatnika wydatki te stanowią "inwestycję w obcym środku trwałym", której wartość początkową ustala się na zasadach wynikających z art. 16g ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast gdyby okablowanie zostało zainstalowane nietrwale, na zewnątrz budynku (na tynku na listwach montażowych), to wówczas koszt poniesiony na jego instalację zwiększyłby wartość początkową zestawu do monitoringu budynku.

Reasumując stanowisko przedstawione przez Spółkę we wniosku - w swej istocie - jest prawidłowe.