Pytanie podatnika - Interpretacja - DD7/033-32/KS/07/267

Shutterstock
Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 11.05.2007, sygn. DD7/033-32/KS/07/267, Minister Finansów

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

P O S T A N O W I E N I E

Minister Finansów uznaje

za prawidłowe stanowisko przedstawione przez X Przedstawicielstwo w Polsce z siedzibą w Warszawie we wniosku zgodnie, z którym działalność X Przedstawicielstwo w Polsce na terytorium Polski nie stanowi zakładu w rozumieniu art. 5 umowy polsko-francuskiej.

UZASADNIENIE

Wpłynął do US w Warszawie wniosek X(dalej:Przedstawicielstwo lub Wnioskodawca) w sprawie interpretacji przepisów umów polsko-francuskiej.

Stosownie do art. 170 Ordynacji podatkowej Urząd Skarbowy w Warszawie przy piśmie przekazał Ministrowi Finansów wniosek złożony przez Przedstawicielstwo do załatwienia zgodnie z właściwością.

Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego jest on przedstawicielstwem w Polsce zagranicznej spółki z siedzibą we Francji. Przedmiotem działalności macierzystej jednostki jest świadczenie usług w zakresie inżynierii wodnej w rolnictwie, przemyśle i mieszkalnictwie, utylizacji zaopatrzenia w wodę jednostek publicznych i odbiorców prywatnych usług produkcyjnych, przesyłu i dystrybucji energii cieplnej i pozostałych mediów. Zgodnie z art. 94 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi działalność wyłącznie w zakresie promocji i reklamy oraz nie osiąga żadnych dochodów z tytułu działalności gospodarczej. Przedstawicielstwo nie posiada i nie wykonuje pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa. Wnioskodawca działa na polskim rynku od 2001 roku, na podstawie wpisu do ewidencji przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych prowadzonej przez Ministra Gospodarki pod numerem X.

W kontekście przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w związku z faktem, że Przedstawicielstwo jest stałą placówką przedsiębiorcy zagranicznego, która nie prowadzi działalności innej niż reklamowa i informacyjna, nie stanowi ono zakładu w rozumieniu art. 5 umowy polsko-francuskiej. Natomiast zgodnie z art. 7 umowy polsko-francuskiej zyski przedsiębiorstwa francuskiego podlegają opodatkowaniu wyłącznie we Francji o ile nie posiada ono zakładu na terytorium Polski. W związku z powyższym Wnioskodawca nie ma obowiązku składania deklaracji o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych CIT-8.

Rozpatrując wniosek Spółki Minister Finansów zważył, co następuje.

Stosownie do art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.; dalej: updop) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie natomiast z art. 7 umowy polsko-francuskiej, zyski przedsiębiorstwa francuskiego podlegają opodatkowaniu tylko we Francji, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą poprzez zakład położony w Polsce. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w Polsce, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Jednocześnie definicja zakładu zawarta jest w art. 5 ust. 1 umowy polsko-francuskiej, który stanowi, iż określenie zakład oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. W szczególności miejsce zarządzania, filię, biuro, w którym prowadzona jest działalność handlowa, zakład fabryczny, warsztat, kopalnię, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania bogactw naturalnych, budowę albo montaż, których okres przekracza 12 miesięcy. Tak więc aby można było mówić o zakładzie musi istnieć placówka, która ma stały charakter i za pośrednictwem której wykonywana powinna być działalność przedsiębiorstwa.

Należy również wskazać, iż stosownie do art. 5 ust. 3 umowy polsko-francuskiej, nie stanowią zakładu:

  1. placówki, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania albo wydawania dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa,
  2. dobra albo towary należące do przedsiębiorstwa, utrzymywane wyłącznie dla składowania, wystawiania albo wydawania,
  3. dobra albo towary należące do przedsiębiorstwa utrzymywane wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo,
  4. stała placówka utrzymywana wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu uzyskiwania informacji dla przedsiębiorstw,
  5. stała placówka utrzymywana przez przedsiębiorstwo wyłącznie dla celów reklamowych, dla dostarczania informacji, prowadzenia badań naukowych lub wykonywania podobnej działalności o przygotowawczym lub pomocniczym charakterze.

Wnioskodawca wskazuje, iż prowadzi działalność wyłącznie w zakresie promocji i reklamy i nie osiąga żadnych dochodów z tytułu działalności gospodarczej. W sytuacji takiej zastosowanie znajdzie art. 5 ust. 3 lit. e) umowy polsko-francuskiej, w myśl którego stała placówka prowadząca tego typu działalność nie stanowi zakładu w rozumieniu postanowień umowy polsko-francuskiej. W konsekwencji powyższego Przedstawicielstwo nie jest zakładem przedsiębiorcy francuskiego. Zatem zgodnie z art. 7 umowy polsko-francuskiej zyski przedsiębiorstwa francuskiego będą podlegały opodatkowaniu wyłącznie we Francji. Wnioskodawca nie podlega, tym samym, obowiązkowi składania deklaracji o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych CIT-8.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.

Minister Finansów