Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 24.03.2005, sygn. US I/1.423/3/05, Urząd Skarbowy w Piotrkowie Trybunalskim

Temat interpretacji

Postanowienie

Na podstawie art. 216 § 1, art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Piotrkowie Tryb. postanawia stanowisko w indywidualnej sprawie przedstawione przez Spółkę we wniosku złożonym w tut. organie 25.01.2005 r. uzupełnionym pismem z 10.02.2005 r. i 17.03.2005 r. dotyczące zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów należności za czas podróży służbowej pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę na stanowiskach kierowców uznać za nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Wnioskiem złożonym 25.01.2005 r. uzupełnionym pismem z 10.02.2005 r. i 17.03.2005 r. Spółka wystąpiła do tut. organu o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie przedstawiając następujący stan faktyczny.

Spółka podała we wniosku, iż zgodnie z opracowanym regulaminem wynagradzania i stosownie do art. 77 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy wypłaca osobom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę na stanowiskach kierowców należności za czas podróży służbowej. Należności te są wypłacane w kwotach nie przekraczających wysokości określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1990). Według Spółki zatrudniony kierowca, wykonuje podróż służbową na polecenie pracodawcy i wykonuje zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy. Spółka wyjaśnia, iż zadanie służbowe jest wykonywane przez kierowcę do różnych miejscowości na terenie kraju, w różnych terminach i na polecenie pracodawcy, a diety przeznaczone dla kierowców są na pokrycie codziennych wydatków związanych z posiłkami.

Zdaniem Spółki wypłacone należności za czas podróży służbowych tych pracowników stanowią koszt uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ występuje w tym przypadku bezpośredni związek między wydatkiem z tytułu należności za czas podróży służbowej, a przychodem uzyskiwanym przez Spółkę ze świadczenia usług transportowych.

Wniosek o interpretację w części dotyczącej zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych należności za czas podróży służbowych tut. organ rozpatrzy odrębnym postanowieniem

Niniejszym postanowieniem tut. organ rozpatruje wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości należności za czas podróży służbowych wypłacanych kierowcom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Definicja podróży służbowej znajduje się w art. 77 § 1 tiret 5 Kodeksu pracy.

Zgodnie z art. 77 tiret 5 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (j.t. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Powołany przepis Kodeksu pracy precyzuje kiedy pracownikowi przysługuje zwrot kosztów związanych z podróżą służbową. Jak wynika z tego artykułu istotą podróży służbowej jest wykonywanie określonego zadania charakteryzującego sie incydentalnością i tymczasowością pobytu w miejscu jego wykonania.

Praca kierowcy w firmie świadczącej usługi transportowe nie może być identyfikowana z odbywaniem podróży służbowych, a więc wykonywaniem zadania służbowego w terminie określonym przez zakład pracy. Podróż służbowa charakteryzuje się bowiem tym, iż:

1. stanowi wyjątek od codziennych obowiązków pracownika wynikających z zawartej z nim umowy o pracę.
2. pracownik ma pewną swobodę wyboru m.in. godziny wyjazdu (powrotu), środka lokomocji, trasy.

Jak wynika z powyższego, w pojęciu podróży służbowej nie mieszczą się stałe wyjazdy w związku z wykonywaniem pracowniczych obowiązków. Wyjazd z miejsca stałego postoju nie oznacza rozpoczęcia przez pracownika podróży służbowej, a jedynie rozpoczęcie godzin normalnej pracy, która obejmuje wszystkie czynności związane z wykonywaniem przewozu drogowego ujęte w art. 6 i 7 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U. Nr 92, poz. 879).

Podstawą wypłacenia diety za podróż służbową jest wykonywanie zlecenia poza siedzibą pracodawcy, a zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy o czasie pracy kierowców czasem pracy kierowcy jest również czas poza przyjętym rozkładem czasu pracy, w którym kierowca pozostaje na stanowisku pracy kierowcy w gotowości do wykonywania pracy, w szczególności podczas oczekiwania na załadunek lub rozładunek, których przewidywany czas trwania nie jest znany kierowcy przed wyjazdem albo przed rozpoczęciem danego okresu.

Ponadto zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o czasie pracy kierowców stanowiskiem pracy kierowcy jest:

a) siedziba pracodawcy, na rzecz którego kierowca wykonuje swoje obowiązki oraz inne miejsce prowadzenia działalności przez pracodawcę, w szczególności filie, przedstawicielstwa i oddziały,

b) pojazd, który kierowca prowadzi,

c) każde inne miejsce, w którym kierowca wykonuje czynności związane z wykonywanymi przewozami drogowymi.

Codzienne wykonywanie obowiązków przez pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę na stanowiskach kierowców na terenie kraju nie może być traktowane jako podróż służbowa, ponieważ czynności związane z realizacją tych czynności i wiążące się z nimi wyjazdy krajowe należą do istoty wykonywanej pracy, a zatem nie mogą być utożsamiane z podróżą służbową.

W związku z tym w opisanym przez Spółkę przypadku wydatki na należności wypłacone przez Spółkę z powyższego tytułu nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54 poz. 654 ze zm.).

W świetle powyższego Naczelnik Urzedu Skarbowego w Piotrkowie Tryb. uznaje za nieprawidłowe stanowisko Spółki przedstawione we wniosku złożonym 25.01.2005 r. uzupełnionym pismem z 10.02.2005 r. i 17.03.2005 r. dotyczące zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości należności za czas podróży służbowych wypłacanych kierowcom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę.

Jednocześnie tut. organ informuje, że przedmiotowa interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i stanie prawnym obowiązującym w dacie zaistnienia omawianego zdarzenia.