Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 10.03.2004, sygn. PD.423/19/04, Lubelski Urząd Skarbowy

Temat interpretacji

Z przedłożonych materiałów wynika, że strony zamierzają znieść za wynagrodzeniem skutki dokonanych czynności prawnych.

Rozwiązanie umowy w rozumieniu prawa cywilnego następuje przez zgodne oświadczenie woli stron (strony mogą także określić skuteczność rozwiązania - ex tunc lub ex nunc). Wprawdzie przepisy kodeksu cywilnego w wypadku rozwiązania umowy nie przewidują możliwości zastrzeżenia przez strony w umowie klauzul o charakterze odszkodowawczym na wypadek wcześniejszego zniesienia skutków umowy, lecz zgodnie z przyjętą w zakresie stosunków zobowiązanych zasadą swobody umów (art. 3531 k.c.) zastrzeżenie takie jest dopuszczalne.

Podkreślić jednak należy, iż podobnie jak kary umowne, przewidziane na wypadek niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania czy odstępne zastrzeżone na wypadek odstąpienia od umowy, tak również przewidywane przez strony "wynagrodzenie" z tytułu rozwiązania umowy ma charakter odszkodowawczy, rekompensujący ujemne skutki wcześniejszego jej rozwiązania.

Odmienne potraktowanie "wynagrodzenia" prowadzi do wniosku, iż stanowi ono ekwiwalent za zbycie praw wynikających z umowy licencyjnej, a tym samym strony w istocie zawarły nową umowę - dokonały przeniesienia praw z licencji, nie zaś rozwiązania istniejącej już umowy. Wydatków na nabycia za wynagrodzeniem praw licencyjnych tj. wartości niematerialnych i prawnych w świetle przepisów art. 16 ust. 1 pkt 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zaliczamy do kosztu uzyskania przychodów spółki.

Zerwanie umowy cywilnej nie pozostaje w bezpośrednim związku przyczynowym z przychodem, lecz wręcz przeciwnie - łączy się z negatywnymi dla strony konsekwencjami finansowymi.

Wynagrodzenie poniesione z tytułu odstąpienia od umowy nie pozostaje w bezpośrednim związku przyczynowym z konkretnym przychodem podatnika w związku z czym nie stanowi kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (zgodnie z uzasadnieniem wyroku NSA z dnia 13 grudnia 1996 r. sygn. akt SA/Łd 2683/95).

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów (z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1), co oznacza , że pomiędzy tymi wydatkami, a osiągniętym przychodem winien zachodzić związek przyczynowy, a wydatek musi mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług określają przepisy art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.)

Przepisy art. 2 ustawy o VAT określają czynności stanowiące przedmiot opodatkowania podatkiem od towarów i usług, przy założeniu, iż przedmiotem tych czynności są towary lub usługi w rozumieniu art. 4 ustawy.

Zarówno w przypadku gdy wykonano czynność nie wymienioną w art. 2 ustawy jak również w przypadku wykonania czynności wymienionej w tym artykule lecz gdy jej przedmiotem nie byłyby towary czy usługi w rozumieniu art. 4 ustawy oraz w przypadkach wymienionych w art. 3 nie powstaje obrót w rozumieniu ustawy o podatkuod towarów i usług.

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, że działanie Spółki nie mieści się w zakresie unormowanym w art. 2 ustawy, a więc czynności tej nie należy opodatkowywać i wykazywać w deklaracji VAT-7. Czynności, o których mowa wyżej nie powinny być dokumentowane fakturą VAT.