Temat interpretacji

W odpowiedzi na pismo w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu, działając w trybie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r., Nr 137, poz. 926 ze zm.), informuje co następuje.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka w ramach pozyskiwania dodatkowych funduszy na sfinansowanie programu inwestycyjnego związanego z budową dwóch hal fabrycznych zawarł z holenderska Spółka dwie umowy pożyczki. Według pkt 3b tych umów "wszystkie płatności kwoty głównej i odsetek dotyczących pożyczki będą wolne od jakichkolwiek podatków, opłat, kosztów, obecnie albo w przyszłości nałożonych lub egzekwowanych przez lub w imieniu jakiejkolwiek władzy". Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu w oparciu o obowiązujące przepisy prawa podatkowego wyjaśnia.
Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego określa, że Polska na terytorium której znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.
Opodatkowanie odsetek od pożyczek reguluje przepis art. 21 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podstawowa stawka podatku wynosi 20 % przychodów jednakże przepis ten stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową na mocy art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest możliwe wyłącznie po uzyskaniu od podatnika zaświadczenia o jego miejscu zamieszkania lub siedzibie wydanego do celów podatkowych przez właściwą administrację podatkową (certyfikat rezydencji).
Stosowne unormowania dotyczące opodatkowania odsetek zostały uregulowane w art. 11 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisanej w dniu 13 lutego 2002 r. oraz w punkcie VI i VIII Protokołu stanowiącego integralną część umowy.
Przepis art. 11 ust. 1 ww. Konwencji stwierdza, że odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie (w Polsce lub Holandii w zależności od kontekstu) i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednocześnie ust. 2 tego artykułu, daje Polsce prawo do opodatkowania takiego dochodu podatkiem ryczałtowym " u źródła " w wysokości 5 % kwoty brutto tych odsetek, jeżeli osoba uprawniona do tych odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Holandii.
W art. 11 ust. 3 Konwencji wprowadzono wyjątek od powyższej zasady przyjmując, iż odsetki mogą być opodatkowane wyłącznie państwie odbiorcy odsetek, jeśli jest on ich właścicielem i są wypłacane:

a) z tytułu jakiegokolwiek rodzaju pożyczki udzielonej, zabezpieczonej, lub gwarantowanej przez instytucję publiczną promującą eksport, której właścicielem jest Państwo nierezydenta, lub która jest przez niego kontrolowana,
b) w związku ze sprzedażą na kredyt wyposażenia przemysłowego, handlowego lub naukowego,
c) w związku z jakąkolwiek pożyczką udzieloną przez bank,
d) w związku z obligacjami, skryptami dłużnymi lub innymi podobnymi obligacjami emitowanymi przez Rząd, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny,
e) drugiemu Umawiającemu się Państwu, lub jego jednostce terytorialnej albo jego organowi lokalnemu.

Z treści pisma wynika, że holenderska firma jest spółką, której przedmiotem działalności jest finansowanie innych spółek. Spółka ta nie jest bankiem gdyż nie posiada licencji Banku Centralnego w Holandii. Przedmiotem jej działalności jest finansowanie innych spółek m.in. poprzez udzielanie pożyczek i kredytów innym spółkom.
W związku z powyższym faktem, iż ww. holenderska Spółka nie jest bankiem, w przypadku wypłaty odsetek nie będzie miał zastosowanie art. 11 pkt 3 w/cyt. Konwencji. Bez znaczenia jest przy tym fakt wykonywania czynności polegających na udzielaniu pożyczek i kredytów, które są niewątpliwie czynnościami z zakresu usług bankowych, bowiem przepis art. 11 ust. 3 lit. c Konwencji dotyczy pożyczek udzielonych wyłącznie przez bank.
Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego wyjaśnia, że odsetki w świetle umów międzynarodowych należące do kategorii dochodu biernego, podlegają opodatkowaniu "u źródła" czyli, że pobór podatku następuje u podmiotu wypłacającego tego rodzaju świadczenia, w momencie wypłaty.
Zasady unikania podwójnego opodatkowania reguluje art. 23 przedmiotowej Konwencji. W przypadku opodatkowania "u źródła" przepis ten pozwala na zaliczenie podatku zapłaconego w Polsce na poczet podatku zapłaconego w Niderlandach.
W myśl art. 23 ust. 1 Konwencji, Niderlandy przy nakładaniu podatku na osoby mające miejsce zamieszkania lub siedzibę w Niderlandach, mogą włączyć do podstawy, od której takie podatki są pobierane części dochodu, które zgodnie z postanowieniami tej Konwencji mogą być opodatkowane w Polsce. Następnie zgodnie z art. 23 ust. 3 Konwencji Niderlandy zezwolą na odliczenie od podatku tak obliczonego od części dochodu, w jakiej te części dochodu są włączone do podstawy opodatkowania. Kwota tego odliczenia będzie równa podatkowi zapłaconemu w Polsce od tych części dochodu, lecz nie przekroczy kwoty odliczenia jakie byłoby dozwolone gdyby części dochodu tak włączone byłyby jedynymi częściami dochodu, które są zwolnione od podatku Niderlandów i na podstawie przepisów prawa Niderlandów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Ponadto w punkcie VI Protokołu stanowiącego integralną część Konwencji zastrzeżono, iż w przypadku jeżeli u źródła został pobrany podatek przekraczający kwotę podatku jaki podlega poborowi na podstawie postanowienia art. 11, to wnioski o zwrot nadpłaconej kwoty podatku powinny być przedłożone właściwemu organowi Państwa, które pobrało podatek w ciągu trzech lat po upływie roku kalendarzowego, w którym podatek został pobrany.
Jednocześnie Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego informuje, że zgodnie z Oświadczeniem Rządowym z dnia 30.07.2003 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2121), postanowienia przedmiotowej Konwencji zaczęły obowiązywać od 1 stycznia 2004 r. Warunkiem zastosowania stawki podatku wynikającej z Konwencji jest udokumentowanie miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikat rezydencji).