Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 30 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, w dacie zapłaty wynagrodzenia, wydatków związanych z:

• nabyciem know-how,
• nabyciem pozostałych informacji, w tym wynikających z dokumentu SALES SUPPORT INFOPRMATION, jak również wydatków związanych z pozyskaniem informacji o pracownikach, którzy są zainteresowani zatrudnieniem w Spółce a także przekazaniem Spółce niezbędnej wiedzy koniecznej do zarządzania personelem w celu obsługi przez Spółkę rynku,
  jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, w dacie zapłaty wynagrodzenia, wydatków związanych z:

• nabyciem know-how,
• nabyciem pozostałych informacji, w tym wynikających z dokumentu SALES SUPPORT INFOPRMATION, jak również wydatków związanych z pozyskaniem informacji o pracownikach, którzy są zainteresowani zatrudnieniem w Spółce a także przekazaniem Spółce niezbędnej wiedzy koniecznej do zarządzania personelem w celu obsługi przez Spółkę rynku.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, a także działalność gospodarczą poza specjalną strefą ekonomiczną uzyskując z tej działalności przychody oraz ponosząc związane z nimi koszty.

Dla potrzeb prowadzenia działalności poza specjalną strefą ekonomiczną (podlegającej w całości opodatkowaniu) Spółka zawarła w dniu 14 czerwca 2007 r. umowę z Jackiem R. (zwanym dalej J.R.) prowadzącym działalność gospodarczą, której przedmiotem było:

1. udostępnienie przez J.R. na rzecz Spółki posiadanych przez niego informacji o rynku zbytu towarów i usług w branży górniczej (w tym w zakresie wydobycia kruszyw), w branży budowlanej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej; udostępnienie informacji o rynku oznaczało przekazanie przez J.R. na rzecz Spółki wszelkich kontaktów do klientów, a także know-how w zakresie technik sprzedaży, technik marketingowych oraz wiedzy o przedmiotowym rynku; J.R. poinformował wszystkich swoich dotychczasowych klientów o przejęciu przez Spółkę dotychczasowego rynku J.R. oraz przekazał Spółce dokument w postaci SALES SUPPORT INFORMATION, który zawiera dane adresowe klientów J.R. na ww. rynku, dane konkretnych osób kontaktowych, wykaz sprzedawanych poszczególnym klientom maszyn, wykaz maszyn stanowiących konkurencję dla Spółki u poszczególnych klientów, a także dane w zakresie obrotu ze wszystkimi klientami z rozbiciem na sprzedaż maszyn i świadczenie usług w latach 2005-2007 (§ 2 ust. 1 lit. a) umowy),
2. przekazanie przez J.R. na rzecz Spółki informacji o pracownikach, którzy są zainteresowani zatrudnieniem w Spółce w związku z usługą wskazaną w pkt a) i dołożenie wszelkich starań aby doprowadzić do zawarcia umów o pracę przez Spółkę z tymi pracownikami; J.R. zobowiązał się doprowadzić do spotkania tychże pracowników z Spółką celem doprowadzenia do zatrudnienia tychże pracowników w Spółce; J.R. przekazał także Spółce wszelką niezbędną wiedzę konieczną do zarządzania personelem w celu obsługi przez Spółkę rynku, o którym mowa w pkt a); pracownicy, których pozyska Spółka dzięki J.R. zgodnie z treścią niniejszego punktu potrzebni są do świadczenia przez Spółkę usług serwisowych na rynku, o którym mowa w pkt a) (§ 2 ust. 1 lit. b) umowy).
   
   

Zgodnie z postanowieniem § 2 umowy J.R. przekazał Spółce informacje o swoim rynku zbytu w branży górniczej oraz budowlanej, a w szczególności dokument SALES SUPPORT INFORMATION, który zawiera dane adresowe klientów J.R. na wskazanym rynku, dane konkretnych osób kontaktowych, wykaz sprzedawanych poszczególnym klientom maszyn, wykaz maszyn stanowiących konkurencję dla Spółki u poszczególnych klientów, a także dane w zakresie obrotu ze wszystkimi klientami z rozbiciem na sprzedaż maszyn i świadczenie usług w latach 2005-2007, które stanowią szczególnie istotne oraz cenne informacje z punktu widzenia strategii sprzedażowej oraz marketingowej Spółki.

J.R. przekazał informację dotyczącą potencjalnych pracowników oraz uczestniczył w spotkaniach Spółki z tymi pracownikami oraz doprowadził do zatrudnienia (pozyskania) przez Spółkę 32 wyspecjalizowanych pracowników niezbędnych do świadczenia usług na pozyskanym od J.R. rynku górniczym i budowlanym.

Spółka za wykonanie usług określonych w § 2 umowy zobowiązała się do zapłaty na rzecz J.R. jednorazowego wynagrodzenia w złotych polskich stanowiącego równowartość kwoty 1.400.000,00 EUR według kursu sprzedaży euro w Banku (+22% podatku VAT) za wykonanie zobowiązania, o którym mowa w pkt a) oraz jednorazowego wynagrodzenia w złotych polskich stanowiącego równowartość kwoty 650.000,00 EUR według kursu sprzedaży euro w Banku (+22% podatku VAT) za wykonanie zobowiązania, o którym mowa w pkt b).
J.R. po potwierdzeniu stosownymi protokołami wykonania wskazanych wyżej usług wystawił Spółce fakturę VAT z dnia 18 stycznia 2008 r. (wynagrodzenie zgodnie z § 3 pkt 1 umowy) na kwotę 6.312.426,40 zł oraz fakturę VAT z dnia 18 stycznia 2008 r. (wynagrodzenie zgodne z § 3 pkt 2 umowy) na kwotę 2.930.769,40 zł, a Spółka zapłaciła wskazane wynagrodzenie w dniu 6 lutego 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wskazane wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki w dacie zapłaty wynagrodzenia?

Zdaniem Spółki przepis art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z treści powyższego przepisu w ocenie Spółki wynika, że istnieją dwa podstawowe kryteria pozwalające na zaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów: po pierwsze wydatek ten poniesiony jest w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, po drugie wydatek ten nie mieści się w katalogu wydatków nie uznanych za koszty uzyskania przychodów, który został określony w przepisie art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.

Z uwagi na wieloznaczność przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. definicję pojęcia kosztów uzyskania przychodów należy sformułować również w oparciu o kryteria, wynikające z innych przepisów ustawy, a także z wykształconej już praktyki organów podatkowych oraz dotychczasowego orzecznictwa sądów administracyjnych.

Zgodnie z utrwalonym poglądem zaliczenie wydatku poniesionego przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów uzależnione jest od powiązania wydatku z działalnością podatnika, istnienia bezpośredniego lub pośredniego związku przyczynowego pomiędzy wydatkiem a uzyskanymi przychodami oraz właściwego udokumentowania tego wydatku, przy czym przesłanki te powinny być spełnione łącznie (por. wyrok NSA z dnia 3 listopada 1992 r., sygn. akt SA/Po 1393/92, ONSA 1993/4/101; wyrok NSA z dnia 29 listopada 1994 r. sygn. akt SA/Wr 1242/94, ONSA 1996/1/11; wyrok NSA z dnia 27 kwietnia 1995 r., sygn. akt SA/Sz 158/95, LEX 26837; wyrok NSA z dnia 7 marca 2001 r., sygn. akt III SA 64/00, LEX 47489; wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 stycznia 2004 r., sygn. akt III SA 919/02, Legalis).

Z powyższego wynika, iż muszą zostać spełnione następujące warunki, aby konkretny wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
2. jest definitywny (rzeczywisty), co oznacza, że wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4. poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, co oznacza, że może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów, czyli jest pożyteczny w sensie potencjalnej możliwości wygenerowania przychodów,
5. został właściwie udokumentowany,
6. nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.
   
   

Naczelny Sąd Administracyjny wskazał w wyroku z dnia 12 maja 1999 r., sygn. akt I SA/Wr 482/97, iż Kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Wydatki poniesione przez Spółkę na rzecz J.R. związane z nabyciem istotnych informacji o rynku zbytu towarów i usług w branży górniczej (w tym w zakresie wydobycia kruszyw), w branży budowlanej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej oraz przejęciu tego rynku przez Spółkę poprzedzonym uzyskaniem od J.R. dokumentu w postaci SALES SUPPORT INFORMATION , który zawiera dane adresowe klientów J.R. na ww. rynku, dane konkretnych osób kontaktowych, wykaz sprzedawanych poszczególnym klientom maszyn, wykaz maszyn stanowiących konkurencję dla Spółki u poszczególnych klientów, a także dane w zakresie obrotu ze wszystkimi klientami z rozbiciem na sprzedaż maszyn i świadczenie usług w latach 2005-2007 służą niewątpliwie zachowaniu i zabezpieczeniu źródła przychodów poprzez zwiększenie udziału Spółki w rynku, pozyskaniu nowych bezpośrednich rynków zbytu oraz usług serwisowych, a także rozpoznaniu konkurencji na rynku.

Spółka zaznacza, iż przyczyną zawarcia umowy z dnia 14 czerwca 2007 r. było to, iż J.R. od ponad 18 lat budował rynek sprzedaży towarów i usług w branży górniczej (w tym w segmencie wydobycia kruszyw) oraz branży budowlanej i był autoryzowanym wyłącznym dystrybutorem różnych firm, także należących do koncernu Spółki (wszystkie te firmy i marki należą obecnie do koncernu Spółki), który dokonywał importu tych maszyn i urządzeń bezpośrednio z Finlandii.

Działalność J.R. polegała na sprzedaży maszyn produkowanych przez ww. firmy, a także na świadczeniu usług serwisowych w stosunku do tychże maszyn i urządzeń.

J.R. w roku 2006 osiągnął za sprzedaży maszyn obrót ok. 61.250.000,00 zł (17.500.000,00 EUR), w tym z usług serwisowych i sprzedaży części ok. 2.800.000,00 zł (800.000,00 EUR), natomiast w roku 2007 osiągnął ze sprzedaży maszyn obrót ok. 70.000.000,00 zł (20.000.000,00 EUR), w tym z usług serwisowych i sprzedaży części ok. 35,000.000,00 zł (10.000.000 EUR).

Spółka założyła, iż z uwagi na wskazane okoliczności oraz wartość przekazanych informacji i wartość przejętego rynku, a także pozyskanie pracowników wartość rocznego obrotu Spółki w roku 2008 ww. rynku sprzedaży maszyn i usług wyniesie 105.000.000,00 zł (30.000.000,00 EUR) i w kolejnych latach będzie rósł co najmniej o 10% rocznie, gdyż obecnie na rynku polskim pracuje ponad 300 maszyn produkcji firm należących do koncernu Spółki.

Spółka zaznacza, iż wydatki na nabycie informacji oraz przejęcie rynku zbytu maszyn sprzedawanych i serwisowanych przez Spółkę pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną dotychczas działalnością gospodarczą, a wydatki te powiązane są w sposób racjonalny z oczekiwanym przychodem Spółki wynikającym z bezpośredniej (bez dystrybutora) aktywności na tym rynku.

W istocie zawarcie umowy z dnia 14 czerwca 2007 r. prowadzi także do nabycia przez Spółkę wyłączności sprzedaży na rynku polskim maszyn firm należących do koncernu Spółki.

Wydatki tego rodzaju nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów, a zatem powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Wydatki poniesione przez Spółkę na rzecz J.R. związane z pozyskaniem personelu (pracowników), którzy zostali zatrudnieni w Spółce oraz pracują na przejętym od J.R. rynku, w szczególności w zakresie usług serwisowych, pozostają w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością oraz uzyskiwaniem przychodów i nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pośród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

W związku z tym wydatki z tego tytułu mieszczą się w kategorii kosztów uzyskania przychodów jako wydatki służące zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem prawa wyłączności sprzedaży określonej grupy towarów sprzedawanych przez podatnika potwierdza także postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 11 kwietnia 2003 r., Nr PD3.3-415-1-27/03 Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy, na które powołuje się Spółka.

W postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 21 lipca 2005 r., Nr PDD/423-13/05 także Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Toruniu uznał wydatki za dostęp do rynku za koszty uzyskania przychodów.
Spółka wskazuje także, iż Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 31 marca 2000 r., sygn. akt I SA/Gd 403/99, niepublikowany, stwierdził, iż: W gospodarce rynkowej niezbędne są usługi związane z rozeznaniem rynku, pozyskiwaniem dostawców materiałów i nabywców wytworzonych produktów. Co do zasady koszty takie służą uzyskaniu przychodów.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyrokach z dnia 14 września 2007 r., sygn. akt III SA 999/07 i III SA/Wa 1004/07 wskazał, iż: Wydatki na rekrutację pracowników mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, nawet jeśli w jej wyniku nie zostaną zatrudnieni w firmie, a w rozpatrywanym przypadku Spółka w wyniku zawarcia wskazanej umowy z J.R. zatrudniła 32 wyspecjalizowanych pracowników.

Oznacza to, iż we wskazanym stanie faktycznym wydatki Spółki z tytułu zapłaty wynagrodzenia określonego w § 3 pkt 1 i 2 umowy z dnia 14 czerwca 2007 r. stanowią koszty uzyskania przychodów.

Przepis art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zdaniem Spółki określa, iż zasadniczo, koszty uzyskania przychodów potrącalne są tylko w roku podatkowym, którego dotyczą.

Dalszej części tego przepisu stwierdzono, że za takie dotyczące danego roku podatkowego koszty uważa się także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określonego co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego (...).

Taka konstrukcja tego przepisu ma swoje oczywiste uzasadnienie. Nie wszystkie bowiem koszty przypisać można do określonych przychodów; w takim przypadku potrącalne są one w roku, którego dotyczą niezależnie od roku podatkowego, w którym uzyskane zostały przychody będące pośrednim następstwem poniesienia takich kosztów.

Uwzględniając powyższe, należy uznać, że wydatki związane z zachowaniem oraz zabezpieczeniem źródeł przychodów jako nie powiązane bezpośrednio z konkretnym przychodem podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Spółka powołuje wyrok naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 października 2004 r., sygn. akt FSK 624/04, POP2005/1/8, w którym Sąd wskazał, iż: Koszty uzyskania przychodu pośrednio związane z przychodem są potrącane w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Spółka stoi na stanowisku, iż identyczne stanowisko w zakresie zapłaty za dostęp do rynku leków zajął w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 21 lipca 2005 r., Nr PDD/423-15/05 Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Toruniu, który wskazał w nim, że stanowisko pytającego dotyczące rozłożenia w czasie kosztów z tego tytułu jest nieprawidłowe.

Dodatkowo w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 11 kwietnia 2003 r., Nr PD3.3-415-1-27/03 Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy stwierdził, iż (...) katalog amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych jest katalogiem zamkniętym, w którym nie mieści się prawo wyłączności sprzedaży.

Takie samo stanowisko zajął także Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu w postanowieniu z dnia 28 lutego 2006 r., Nr 1473/496/WD/423/9/06/JL.

Oznacza to, iż wydatki Spółki z tytułu zapłaty wynagrodzenia określonego w § 3 pkt 1 i 2 umowy z dnia 14 czerwca 2007 r. stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie zapłaty wynagrodzenia.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm., określonej w dalszej części skrótem ustawa o pdop) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim. Jednak kwalifikacja wydatków do kosztów uzyskania przychodów zależy od rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności.

Z powyższego wynika, że wszystkie poniesione koszty, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub służą zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów.

Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody.

W myśl art. 15 ust. 4 ustawy o pdop koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

W myśl art. 15 ust. 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego
   - są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.
   
   

Z art. 15 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Natomiast koszty uzyskania przychodów pośrednie to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, czyli wydatki poniesione na funkcjonowanie firmy, związane z całokształtem działalności. Kosztów tych nie można przypisać konkretnym przychodom, jak również ocenić szczegółowo stopnia ich wpływu na uzyskanie przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o pdop, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie,jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 4e ww. ustawy za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Natomiast zaliczenie określonych wydatków bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów (jako kosztów pośrednio lub bezpośrednio związanych z przychodami) bądź poprzez odpisy amortyzacyjne zależy jednak od właściwej klasyfikacji poniesionych wydatków.

Zgodnie art. 15 ust. 6 cyt. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16b ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)
   - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.
   
   

Przepis art. 16b ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop zawiera zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, od których odpisy amortyzacyjne stanowią koszty uzyskania przychodów. Łącznie z art. 16c, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadzają rozróżnienie na wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji podatkowej, oraz takie, które jej nie podlegają.

Zatem art. 16b ust. 1 ustawy o pdop określa katalog wartości niematerialnych i prawnych, które powinny być amortyzowane, a wydatki na nabycie ww. wartości niematerialnych i prawnych, określonych w art. 16b ust. 1 podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z ustawą o pdop.

Zatem w tej części stanowisko Spółki, iż ww. wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie zapłaty wynagrodzenia jest nieprawidłowe.

Natomiast odnośnie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pozostałych informacji, w tym wynikających z dokumentu SALES SUPPORT INFOPRMATION, jak również wydatków związanych z pozyskaniem informacji o pracownikach, którzy są zainteresowani zatrudnieniem w Spółce, a także przekazaniem Spółce niezbędnej wiedzy koniecznej do zarządzania personelem w celu obsługi przez Spółkę rynku, należy stwierdzić, iż ww. wydatki przyczyniają się do zwiększenia udziału Spółki w rynku, pozyskania nowych bezpośrednich rynków zbytu oraz usług serwisowych, a także rozpoznania konkurencji na rynku. Ponadto, wydatki na nabycie informacji przez Spółkę pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną dotychczas działalnością gospodarczą, powiązane są w sposób racjonalny z oczekiwanym przychodem Spółki wynikającym z bezpośredniej (bez dystrybutora) aktywności na tym rynku.
Również wydatki poniesionych przez Spółkę na rzecz J.R. w związku z pozyskaniem informacji o pracownikach (potrzebnych do świadczenia usług serwisowych), którzy byli zainteresowani zatrudnieniem w Spółce oraz przekazaniem wiedzy koniecznej do zarządzania personelem w celu obsługi przez Spółkę rynku są uzasadnione z punktu widzenia prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, tzn. poniesienie tych wydatków przyczyniło się do zatrudnienia 32 wyspecjalizowanych pracowników. Za celowe i pozostające w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskiwanymi przychodami, uznać należy działania Spółki, mające na celu znalezienie odpowiednich kandydatów do pracy. W przypadku zatrudnienia pracowników przez Spółkę, ich praca będzie warunkowała uzyskiwanie przychodu.

W związku z powyższym, uznać należy, iż ww. wydatki poniesione przez Spółkę, jako koszty mające pośredni wpływ na osiągnięte przychody, mogą być zaliczone w koszty uzyskania przychodów, gdyż wydatki te są poniesione w celu osiągnięcia przychodów i nie zostały wymienione w artykule 16 ust. 1 ustawy o pdop. Spełniona zatem została przesłanka, o której stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o pdop.

Istotny jest jednak moment obciążenia kosztów uzyskania przychodów z tego tytułu. Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o pdop koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia, za którą uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e updop).

Zatem stanowisko Spółki, iż ww. wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie zapłaty wynagrodzenia jest nieprawidłowe. Wydatki te mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Mając na względzie fakt, iż wynagrodzenie które Spółka była zobowiązana wypłacić jest sumą elementów składowych o różnym charakterze, możliwych do zaliczenia w ciężar kosztów w różny sposób i w różnych momentach, dla celów podatkowych Spółka jest obowiązana określić wartość poszczególnych elementów.

Zaznaczyć jednak należy, iż obowiązkiem Spółki, jako odnoszącej ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy pdop.

Zatem, o zaliczeniu poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów decyduje sam podatnik i to on ponosi odpowiedzialność za ich prawidłową klasyfikację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie dzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.