Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 30.12.2004, sygn. PD-1/005/2-415/04, Izba Skarbowa w Krakowie

Temat interpretacji

W związku z pismem Spółki z dnia 22.11.2004 r. w sprawie weryfikacji stanowiska prezentowanego przez Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w piśmie z dnia 31.05.2004 r. w kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup towarów handlowych, które zostały skradzione podczas transportu, Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie działając na podstawie art. 14b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) wyjaśnia co następuje:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.
Faktem jest, że wśród kosztów wymienionych w katalogu negatywnym zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy nie są wyszczególnione straty w środkach obrotowych. Jednak nie oznacza to, że wszelkie straty poniesione w majątku obrotowym mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, gdyż każde zdarzenie tego rodzaju należy rozpatrywać indywidualnie, pod kątem całokształtu prowadzonej działalności, działań podjętych w celu zabezpieczenia się przed stratami, możliwości dochodzenia roszczeń oraz związku z osiągniętymi przychodami.

Z tych względów tut. organ w pełni podziela stanowisko Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego, że przy ocenie możliwości zaliczenia strat w środkach obrotowych do kosztów uzyskania przychodów należy brać pod uwagę okoliczności powstania strat, możliwości ich uniknięcia oraz sposób udokumentowania zdarzenia powodującego straty i ustalenia jej wielkości.

Strona, odnosząc się do okoliczności powstania straty twierdzi, że Spółka nie miała i nie mogła mieć żadnego wpływu na zaistniałe zdarzenie, gdyż przewoźnikowi, któremu zlecono przewóz towarów handlowych skradziono samochód wraz z załadunkiem, co spowodowało utratę towarów Spółki.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że firma transportowa w ramach swojej działalności gospodarczej zobowiązała się do przewiezienia towarów. W związku z tym konsekwencje utraty towarów w wyniku kradzieży samochodu w pierwszym rzędzie obciążają przewoźnika, który nie wykonał zobowiązania wynikającego z umowy i w myśl ogólnych zasad Kodeksu cywilnego winien rozliczyć poniesione straty i pokryć szkodę poniesioną przez Spółkę z tego tytułu.
Jeżeli Spółka odstąpiła od dochodzenia od przewoźnika pokrycia przedmiotowej straty to trudno uznać, że konsekwencje zaistniałego zdarzenia wiążą się z racjonalnie, prawidłowo prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki i mogą obciążać koszty uzyskania przychodów.

W tej sytuacji nie można zgodzić się ze stanowiskiem Strony, że poniesiona strata, która de facto powstała u przewoźnika, spełnia przesłanki określone w art. 15 ust. 1 cyt. ustawy i w całości stanowi koszty podatkowe Spółki.