Temat interpretacji

Spółka użytkuje maszynę poligraficzną o wartości około 2 mln euro na podstawie umowy leasingu operacyjnego. Koszt amortyzacji ponosi leasingodawca. Podczas użytkowania maszyny określone jej elementy (lampy UVF) szybko ulegają awarii i zużywają się. W związku z tym, Firma dokonała zakupu i zamontowała w maszynie najnowocześniejszych tego typu lamp za kwotę 350.000 zł.

Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem, czy lampy te należy potraktować jako inwestycję w obcym środku trwałym i je amortyzować, czy też ich wartość zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?

Zdaniem Spółki, w świetle przytoczonych faktów ponoszony nakład na zakup lamp jest związany z użytkowaniem środka trwałego i powiększeniem jego wartości. A zatem nie można ująć powyższego kosztu jako kosztu bezpośredniego, natomiast nie ma przeszkód, aby potraktować zakup powyższych lamp jako inwestycję w obcym środku trwałym i je amortyzować.

Tutejszy organ podatkowy informuje, że stanowisko Podatnika jest prawidłowe.

W świetle art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej inwestycjami w obcych środkach trwałych.

Inwestycje w obcych środkach trwałych są to najczęściej wydatki mające na celu przystosowanie środka trwałego, wykorzystywanego w oparciu o stosowną umowę np. najmu, dzierżawy, leasingu operacyjnego itp. do potrzeb działalności gospodarczej użytkownika.

W wyniku zainstalowania najnowocześniejszych lamp w maszynie poligraficznej, nastąpiło zwiększenie wartości użytkowej maszyny, która nie stanowi własności Spółki. Można zatem uznać, że jest to inwestycja w obcym środku trwałym.

Reasumując, wydatek na zakup powyższych lamp podlega zaliczeniu do kosztów podatkowych poprzez odpisy amortyzacyjne.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.